Allah mutluluğunuzu daim eder ve ömür boyu hıc ayrılmazsınız insallah..
Imkansız sözcüğü sadece kafamızda yarattıgımız bır olumsuzluk.Her iki tarafta istedikten sonra hersey boş
Ben O'nu 3.5 yıl önce tanıdım..
Çok garipti aşka inanmayan ben onu görünce kalbimde çok güzel bir sıcaklık hissettim.
Öyle bir şey ki yüzüne baktıkça içim ferahlıyordu..
Ama ben o zaman hayatıma birinin girmesini istemiyordum çünkü hep saçma sapan ilişkiler yaşayıp kendimi fazlasıyla hırpalamıştım.
Benim en yakın arkadaşımın sevgilisinin arkadaşıydı.
O zamanlar bilmiyordum ama o beni tanışmadan iki ay önce rüyasında görmüş evleneceği kişi olarak.
bir akşam arkadaşı benim fotoğrafımı göndermiş ve hemen atlayıp benim okuduğum şehre gelmiş
Biz gördük birbirimizi ve aşık oldum.
Sanki yıllardır sevgiliymişiz gibiydik.
Ne çıkma teklifi etti, ne hediye vs.
Her şey çok garipti ben bile adını koyamıyordum..
Daha ilk günden aynı diş fırçasını bile kullandık
13 gün çok güzel geçti sonra o uzun dönem askerlik için gitti..
Kimse bizim devam edeceğimizi düşünmüyordu bizi tanıştıranlar bile.
İki haftadır tanıdığım birini 1.5 yıl boyunca bekleyeceğime inanmadılar.
Ve sevgiliminde hep kısa süreli ilişkileri olmuş, ciddi bir ilişkisi olmamış o yüzden benden de sıkılacağını, gönül eğlendirdiğini düşünmüşler.
Ama biz birbirimizden vazgeçmedik, o doğuda sınırda yaptı askerliğini ben burada okuluma devam ettim.
Sabahlara kadar telefonda konuştuk, garibim bütün sınav stresimi benle yaşadı bir gün olsun bıkmadı
Askerlik bitti yanıma geldi o gün bugündür hiç ayrılmadık.
İnsanlar hala inanmıyorlar. Nedeni ise;
- sevgilim köyde büyümüş, ben hep şehirde hiç köye gitmedim :)
- onların çiftliği var, ben ise sinek gördüm mü kaçarım ne ineği, koyunu
- o liseyi bitirdi üniversite okumadı türkçe öğretmenliği kazanmış ona da gitmedi, ben ise hep kolejde okudum şimdi de hukuku bitiriyorum inşallah..
- o ne kadar dışa dönükse, ben o kadar içime kapanığımdır.
- onun ailesi köyde yaşıyor, benimkiler doktor.
- mezheplerimiz de farklı.
Ben aramızda hiç bir fark görmüyorum, her şeyinden memnunum..
Ailesi çok iyi insanlar şimdiden kendi ailem kadar sevdim.
Sevgilim ise kendini hep geliştirdi önemli olan buydu yok sosyal farkmış vs. Benim okulda okuyup da hiç kendini geliştirememiş öküzcüklerden çok daha bilgili.
Ayrıca 3.şahısların sürekli bık bık eleştireceği bir şeyler vardır.
Prens getirseniz ona bile kusur bulurlar
Anneme söyledim pek olumlu yaklaşmasa da onu tanıyınca benim kadar sevceğini biliyorum.
O benim her şeyim, sadece sevgilim değil hem en yakın dostum, sırdaşım, yerine göre babam, abim..
Bütün zorlukları beraber atlatacağız inşallah.
Ve Allah kısmet ederse 2015 de düğün, bu yaz da nişan düşünüyoruz.
Umarım işleri yoluna girer ve düşündüğümüz şeyleri yapabiliriz :)
Uzun oldu biraz ama yazdıkça yazasım geldi.
Allah bizi iyi insanlarla karşılaştırsın, iyi insanları hayat arkadaşımız olarak yazsın
Allah mutluluğunuzu daim eder ve ömür boyu hıc ayrılmazsınız insallah..
Imkansız sözcüğü sadece kafamızda yarattıgımız bır olumsuzluk.Her iki tarafta istedikten sonra hersey boş
Ben O'nu 3.5 yıl önce tanıdım..
Çok garipti aşka inanmayan ben onu görünce kalbimde çok güzel bir sıcaklık hissettim.
Öyle bir şey ki yüzüne baktıkça içim ferahlıyordu..
Ama ben o zaman hayatıma birinin girmesini istemiyordum çünkü hep saçma sapan ilişkiler yaşayıp kendimi fazlasıyla hırpalamıştım.
Benim en yakın arkadaşımın sevgilisinin arkadaşıydı.
O zamanlar bilmiyordum ama o beni tanışmadan iki ay önce rüyasında görmüş evleneceği kişi olarak.
bir akşam arkadaşı benim fotoğrafımı göndermiş ve hemen atlayıp benim okuduğum şehre gelmiş
Biz gördük birbirimizi ve aşık oldum.
Sanki yıllardır sevgiliymişiz gibiydik.
Ne çıkma teklifi etti, ne hediye vs.
Her şey çok garipti ben bile adını koyamıyordum..
Daha ilk günden aynı diş fırçasını bile kullandık
13 gün çok güzel geçti sonra o uzun dönem askerlik için gitti..
Kimse bizim devam edeceğimizi düşünmüyordu bizi tanıştıranlar bile.
İki haftadır tanıdığım birini 1.5 yıl boyunca bekleyeceğime inanmadılar.
Ve sevgiliminde hep kısa süreli ilişkileri olmuş, ciddi bir ilişkisi olmamış o yüzden benden de sıkılacağını, gönül eğlendirdiğini düşünmüşler.
Ama biz birbirimizden vazgeçmedik, o doğuda sınırda yaptı askerliğini ben burada okuluma devam ettim.
Sabahlara kadar telefonda konuştuk, garibim bütün sınav stresimi benle yaşadı bir gün olsun bıkmadı
Askerlik bitti yanıma geldi o gün bugündür hiç ayrılmadık.
İnsanlar hala inanmıyorlar. Nedeni ise;
- sevgilim köyde büyümüş, ben hep şehirde hiç köye gitmedim :)
- onların çiftliği var, ben ise sinek gördüm mü kaçarım ne ineği, koyunu
- o liseyi bitirdi üniversite okumadı türkçe öğretmenliği kazanmış ona da gitmedi, ben ise hep kolejde okudum şimdi de hukuku bitiriyorum inşallah..
- o ne kadar dışa dönükse, ben o kadar içime kapanığımdır.
- onun ailesi köyde yaşıyor, benimkiler doktor.
- mezheplerimiz de farklı.
Ben aramızda hiç bir fark görmüyorum, her şeyinden memnunum..
Ailesi çok iyi insanlar şimdiden kendi ailem kadar sevdim.
Sevgilim ise kendini hep geliştirdi önemli olan buydu yok sosyal farkmış vs. Benim okulda okuyup da hiç kendini geliştirememiş öküzcüklerden çok daha bilgili.
Ayrıca 3.şahısların sürekli bık bık eleştireceği bir şeyler vardır.
Prens getirseniz ona bile kusur bulurlar
Anneme söyledim pek olumlu yaklaşmasa da onu tanıyınca benim kadar sevceğini biliyorum.
O benim her şeyim, sadece sevgilim değil hem en yakın dostum, sırdaşım, yerine göre babam, abim..
Bütün zorlukları beraber atlatacağız inşallah.
Ve Allah kısmet ederse 2015 de düğün, bu yaz da nişan düşünüyoruz.
Umarım işleri yoluna girer ve düşündüğümüz şeyleri yapabiliriz :)
Uzun oldu biraz ama yazdıkça yazasım geldi.
Allah bizi iyi insanlarla karşılaştırsın, iyi insanları hayat arkadaşımız olarak yazsın
Ben O'nu 3.5 yıl önce tanıdım..
Çok garipti aşka inanmayan ben onu görünce kalbimde çok güzel bir sıcaklık hissettim.
Öyle bir şey ki yüzüne baktıkça içim ferahlıyordu..
Ama ben o zaman hayatıma birinin girmesini istemiyordum çünkü hep saçma sapan ilişkiler yaşayıp kendimi fazlasıyla hırpalamıştım.
Benim en yakın arkadaşımın sevgilisinin arkadaşıydı.
O zamanlar bilmiyordum ama o beni tanışmadan iki ay önce rüyasında görmüş evleneceği kişi olarak.
bir akşam arkadaşı benim fotoğrafımı göndermiş ve hemen atlayıp benim okuduğum şehre gelmiş
Biz gördük birbirimizi ve aşık oldum.
Sanki yıllardır sevgiliymişiz gibiydik.
Ne çıkma teklifi etti, ne hediye vs.
Her şey çok garipti ben bile adını koyamıyordum..
Daha ilk günden aynı diş fırçasını bile kullandık
13 gün çok güzel geçti sonra o uzun dönem askerlik için gitti..
Kimse bizim devam edeceğimizi düşünmüyordu bizi tanıştıranlar bile.
İki haftadır tanıdığım birini 1.5 yıl boyunca bekleyeceğime inanmadılar.
Ve sevgiliminde hep kısa süreli ilişkileri olmuş, ciddi bir ilişkisi olmamış o yüzden benden de sıkılacağını, gönül eğlendirdiğini düşünmüşler.
Ama biz birbirimizden vazgeçmedik, o doğuda sınırda yaptı askerliğini ben burada okuluma devam ettim.
Sabahlara kadar telefonda konuştuk, garibim bütün sınav stresimi benle yaşadı bir gün olsun bıkmadı
Askerlik bitti yanıma geldi o gün bugündür hiç ayrılmadık.
İnsanlar hala inanmıyorlar. Nedeni ise;
- sevgilim köyde büyümüş, ben hep şehirde hiç köye gitmedim :)
- onların çiftliği var, ben ise sinek gördüm mü kaçarım ne ineği, koyunu
- o liseyi bitirdi üniversite okumadı türkçe öğretmenliği kazanmış ona da gitmedi, ben ise hep kolejde okudum şimdi de hukuku bitiriyorum inşallah..
- o ne kadar dışa dönükse, ben o kadar içime kapanığımdır.
- onun ailesi köyde yaşıyor, benimkiler doktor.
- mezheplerimiz de farklı.
Ben aramızda hiç bir fark görmüyorum, her şeyinden memnunum..
Ailesi çok iyi insanlar şimdiden kendi ailem kadar sevdim.
Sevgilim ise kendini hep geliştirdi önemli olan buydu yok sosyal farkmış vs. Benim okulda okuyup da hiç kendini geliştirememiş öküzcüklerden çok daha bilgili.
Ayrıca 3.şahısların sürekli bık bık eleştireceği bir şeyler vardır.
Prens getirseniz ona bile kusur bulurlar
Anneme söyledim pek olumlu yaklaşmasa da onu tanıyınca benim kadar sevceğini biliyorum.
O benim her şeyim, sadece sevgilim değil hem en yakın dostum, sırdaşım, yerine göre babam, abim..
Bütün zorlukları beraber atlatacağız inşallah.
Ve Allah kısmet ederse 2015 de düğün, bu yaz da nişan düşünüyoruz.
Umarım işleri yoluna girer ve düşündüğümüz şeyleri yapabiliriz :)
Uzun oldu biraz ama yazdıkça yazasım geldi.
Allah bizi iyi insanlarla karşılaştırsın, iyi insanları hayat arkadaşımız olarak yazsın
onun ailesi çiftçiydi benim babam emekli subay
o köyde büyümüştü ben çoğunlukla istanbulda
o çok sosyaldi ben içime kapanıktım
o aöf okuyordu ben mühendisim
ailem duyarsa istemez baskısıyla onu değiştirmeye çalıştım hep başta beni deliler gibi özleyen bebeğimi benden soğuttum kendi ellerimle
ve 1 ay önce terketti beni bir buçuk yılın ardından her yerden sildi engelledi kalbinden sildi beni sen bencilsin diyerek ben HATA yaptım
hem de hataların bencilliğin en büyüğüydü yaptıklarım onu çok üzdüm çok yıprattım şimdi ölesiye pişmanım ve cezam onu kaybetmek oldu
son bir şans istedim ama vermedi bitti gitti işte onu çok seviyorum ama yaptıklarımla ben onsuzluğu sonuna kadar hakettim
şimdi olsa bu gören gözlerim anlayan beynim aynı ben olur muydu asla anladım ki mutluluk uyum değil mutluluk onun kokusuymuş..
Allah sizi mutlu etsin inşallah birbirinizin değerini bilin..
Amin... MaşAllah size, Rabbim daim etsin mutluluğunuzu...Allah bizi iyi insanlarla karşılaştırsın, iyi insanları hayat arkadaşımız olarak yazsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?