Hepinize merhaba :) Son zamanlarda aklımı çok kurcalayan bir sorunumdan bahsetmek istiyorum. Son sınıf tıp ögrencisiyim. Çalışkan ve saygılı biri oldugum için kendi dönem arkadaşlarımla ve asistan abi ve ablalarımla her zaman çok iyi ilişkilerim olmuştur. Ama son zamanlarda arkadaşlarımla aramda bir sogukluk oluştu. Bir önceki stajımızda çok yogun bir bölümdeydik. Çok fazla nöbet ve iş yükü vardı. Bazen işimi ne kadar severek ve isteyerek de yapsam da çok yorgun düşüyorum. Ben 1.60 boyunda 45 kilo bir kızım sonuçta. Bünyem çok zayıf.
Moralim bir gün çok kötüydü ki böyle olaylar beni çok etkiler. Hassas bir yapım var stresle hiç baş edemem gözüm falan kararır. O gün için asistan abimden aynı bölüm içinde beni daha az yogun olan poliklinige vermesini rica ettim. O günden sonra da düzen böyle devam etti. Bu duruma arkadaşlarım tepki gösterdi. Ben de asistanıma tekrar beni eski yerime alabilir mi diye sordugumda "Ayşenaz çok yoruluyorsun bunu fark ettim. Şu an bulundugun yer senin için daha uygun. Nasıl olsa biri burada duracak o kişi sen ol." dedi beni geri göndermedi. Arkadaşlarımın tepkisi de devam etti. Onlardan anlayış beklerdim çünkü yogun işlerin beni yıprattıgının onlar da farkında.
Su şisesi kapagını açamam. Cips paketini çekerek açamadıgım için bıçakla keserim. El çantamı zaman zaman nişanlım Sinan taşır. Tüm bunları bilmelerine ragmen bana bu şekilde davranmaları beni çok yıpratıyor. Lütfen bir akıl verin. Onlara nasıl hatalarını gösterebilirim. Yorum yapan herkese teşekkürler. İyi akşamlar
