Bir ilişkim var. Çok sorunlar yaşadık. Ayrıldık. sonra tekrar birleştik. Şu an görünürde bir derdimiz yok. Eğleniyoruz, gülüyoruz, geziyoruz. Beraber uyurken sımsıkı sarılıyoruz.
Bana karşı dürüst biri. Bugüne kadar hiç yalanini yakalamadim. Saklayabilecegi şeyleri bile saklamadi, dürüstçe söyledi.
Ama ben manyakça kiskaniyorum onu.
Misal, geçen gün ahmet diye bir arkadasiyla yolda yürüyorlarmis. Ahmeti taniyan bir kiz bunları görmüş uzaktan. Ahmete mesaj atmış. "Yanındaki kimdi? Tanıştırsana beni. Çok beğendim" yazmis. Ahmet de "onun sevdicegi var. Çok güzel ve tatlı bir kız. Hem de mesleği şu" demiş. Kız da benim mesleğimi ve beni kastederek "allah onların belasını versin" demiş. Tanımadığım kız bana bela okumuş yani. Hey allahım. Ahmet de aslında bunu detaylı anlatmazdi ama laf arasında sevgilime abi sende de ne karizma var falan derken yumurtladi. Ben inanmayinca da mesajları gösterdi. Sevgilim bakmadı bile. Amaan salla dedi. Allah asıl onun belasını versin, manyak mıdır nedir dedi.
Başka bir olay; sevgilimin iş yerinde oturuyoruz. İçeri 3 kişilik bir heyet girdi imza için. Bu 3 kişiden biri olan kız "x beyin odası işte burasııı" diye cıvıl cıvıl ve gülerek içeri giriyordu ki beni görünce gülümsemesi yüzünde dondu. Valla benim paranoyam değil. Odadan çıkana kadar surat astı..arada beni inceledi, benden tarafa bakması gerekmedigi halde.
Bir de daha önceden konusunu açtığım bir kiz var. Sevgilimin arkadaşının kafesinde takılıyor sürekli bu kız. Herkes sevgilime bu kız senden hoşlanıyor diyor. Sevgilimle biz barışıp o kafeye gitmeye başladığımizdan beri kız ilk başta bozuldu. Sevgilim kıza çok mesafeli. Ben yokken kız onun masasina gelirse bir bahane bulup kalkiyor sevgilim. "Sirf sen huzursuz olma diye. Yoksa zerre bisey hissetme ihtimalim yok. Hatta cok itici buluyorum" dedi. Ben varken zaten gelmiyor kız. Ki bu da çok saçma. Bi duygusu olmasa ben varken de gelmeye calisirdi.
Neyse özetle durumlar bunlar.
Kiskaniyorum arkadaşlar. Manyaklar gibi kiskaniyorum.
Sevgilime güveniyorum. Kendime güveniyorum. Bu konularda sıkıntı yok.
Ama yoğun bir sahiplenme ve kaybetme korkusu var bende sanırım.
Geçmişte bir erkek arkadaşım beni manyakça kiskanmisti. Dayanamayip ayrılmistim. Şimdi ben de sevgilimi aynı noktaya getirmek istemiyorum..ne yapayım?
Arada dır dır ettiğim oldu malesef. Ama saklayamiyorum duygularimi.
Düşününce o kızlar beni kiskanmali. Hatta kiskaniyorlar muhtemelen.
Peki ben onları niye kiskaniyorum? Manyak mıyım?
Kızlar da normal kız işte. Hani öyle bir monica bellucci falan değiller. Ama ben zaten kim olsa kıskanıcam. Napicam ben???