insan neden ikinci çocuğu ister

Bebeğim 4.5 aylık ve aynı şeyleri sorguluyorum. Evet çok isterim kardeşi olsun ama işin zorluk kısmını düşününce kalbim bi sıkışmıyor değil. Doğumdan yana sıkıntım olmadı çok şükür yine olsa yine doğurum ama sonrası... Hele uykusuzluk... Ki eminim 4.5 ayda gördüklerim göreceklerimin fragmanidir 😂 üzerinden zaman geçince bu günleri unuturum da fikrim değişir mi bilmem ama şu an sizinle hemen hemen aynı kafadayim diyebilirim.
15.aydan selam. Uykusuzluk hiz kesmeden devam ediyol gümbür gümbür 🤣
 
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Çocuğuna kardeş istiyor belki,sadece anneliği tatmak ve doyuma ulaşmak için bir çocuk yapmak bencillik değil mi ?
3 yaş olunca unutursunuz bugünleri siz de
 
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Benim ilk oğlum 4 yaşında ikinci oğlum da şu anda 4 aylık isteyerek oldu çok da güzel oldu . Birincisini hep tedirginlikle büyüttüm teskere saydım resmen ne zaman büyüyecek diye korktum , bitmeyecek sandım o günler hepsi geçti . O yüzden ikincisinde daha tat alarak büyütüyorum
 
İlk çocuk seninde dediğin için kendi egoların için yapılıyor genelde. Anne olma isteği,hamilelik duygusu tatma vs vs kendi egolarını tatmin ediyorsun aslında. 2. Çocuk artık kendi egoların için deği ilk çocuğun için yapılıyor yada çok çocuk sevdiğinden bilemiycem.
 
Kaçıncı olursa olsun herhangi bir şekilde çocuk istemenin akıl ve mantıkla izah edilebilir tek bir yanı yok. His mi artık, iç güdü mü neyse ben de tam adlandıramıyorum ama dayanılmaz bir istek :)) her şeyin önüne geçiyor. İki çocuğum var; oğlum 8, kızım 6 yaşında. Geçen eşimle galerideki eski videolara, fotolara daldık.. Dedim yanlış yaptık. Kızım iki yaşındayken yapacaktık 3.yü. Şimdi 3 yaşında olurdu :)) Yaşım 39.. belki 34-35 olsaydım cesaret edebilirdim 3.ye.
 
9 ay tekrar annelik düşünmek için erken. Ama cevap yazınızda " bambaşka bir aşk'. 😍

Benim bir kızım birde erkek ikizlerim var. Ben kızımın bir kardeşi olsun istedim Rabbim iki tane verdi. Hepsi çok tatlı çoğu zaman.
 
Yahu daha bebek 9 aylık sizin hormonlarınız daha oturmamış, emziriyor musunuz bilmiyorum ama yaralarınız yeni geçmiştir. Şu an zaten böyle düşünmeniz çok normal. Ayaklansın, büyüsün bağımsızlaşsın, gebelik ve doğum zorluğunu biraz unutun sonra düşünürsünüz. Şimdiden neden bilmem kaç çocuk için dertlendiniz ki? İsterseniz de hiç yapmazsınız kime ne? Ben sırf gebeliği tekrar yaşamak ve bebek sevmeyi tekrar istediğim için ikinci çocuğu istedim. Allah da nasip etti. Bir insanın yaşayabileceği en zor ve güzel duygu gebelik bence. Tabii şükür ben sağlıklı ve rahat gebelikler geçirdim her ne kadar sonu sezaryen olsa da. Çocuk büyütmek zor. 2 çocuk ise X2 zorluk. Aralarında 5 yaş var. Ama bazen diyorum ki yaş aralıkları daha az olsa daha mı iyi olurdu şimdi mi iyi bilmiyorum ama çok tatlılar beraber ya. Böyle küçük büyüğü taklit ediyor. Beraber bir şeyler karıştırıyorlar. Koşa koşa gelip sarılıyorlar müthiş bir şey.
Öyle bir anlatmışsınız ki canım çekti valla 😂
Umarım bir gün banada nasip olur şu duygular.
 
Ben tek çocuk yapıp ona en iyi yaşam standartlarını sunmayı tercih ederim. 2.çocuğa vereceğim enerjiyi tek çocuğuma verip onunla daha fazla gezip daha çok şey paylaşırım. Tabi bu benim tercihim. Herkesin hayatı istekleri hoşlandığı yaşam şekli farklıdır.
 
Ben tek çocuk yapıp ona en iyi yaşam standartlarını sunmayı tercih ederim. 2.çocuğa vereceğim enerjiyi tek çocuğuma verip onunla daha fazla gezip daha çok şey paylaşırım. Tabi bu benim tercihim. Herkesin hayatı istekleri hoşlandığı yaşam şekli farklıdır.
Dün oğlumu basket kursundan alırken sınıf arkadaşının annesiyle konuştuk biraz. Günlerin yoğunluğunu, koşturmacasını konuşurken "bir de sende iki tane var, valla ben yapamazdım" dedi. İşin aslı öyle değil biliyor musunuz :) yani maddi konuları tamamen bir kenara koyarsak (bu bambaşka bir başlık çünkü) yatma saati ikisine de yatma saati, okul zamanı ikisine de okul zamanı, ne bileyim ödev zamanı ikisine de ödev zamanı, kitap saati ikisine de kitap saati.. Günlük akışta bir çocukla ne yapılıyorsa iki çocukla da o yapılıyor.

Kişisel ihtiyaçları tabi ki çok farklı, biri kudurmak ister diğeri sohbet. Biri gezmek ister, diğeri evde oturmak. Hepsine yetmek yorucu mu yorucu ama bir çocuktan o kadar da farklı değil bence. Benim eşim çok destektir, belki o yüzden bana öyle geliyordur. Dediğim gibi maddi konular tamamen bu yorumların dışında, iki çocuğunu da özel okulda okutan bir veli olarak iflahımızın kesildiği doğrudur :)
 
Dün oğlumu basket kursundan alırken sınıf arkadaşının annesiyle konuştuk biraz. Günlerin yoğunluğunu, koşturmacasını konuşurken "bir de sende iki tane var, valla ben yapamazdım" dedi. İşin aslı öyle değil biliyor musunuz :) yani maddi konuları tamamen bir kenara koyarsak (bu bambaşka bir başlık çünkü) yatma saati ikisine de yatma saati, okul zamanı ikisine de okul zamanı, ne bileyim ödev zamanı ikisine de ödev zamanı, kitap saati ikisine de kitap saati.. Günlük akışta bir çocukla ne yapılıyorsa iki çocukla da o yapılıyor.

Kişisel ihtiyaçları tabi ki çok farklı, biri kudurmak ister diğeri sohbet. Biri gezmek ister, diğeri evde oturmak. Hepsine yetmek yorucu mu yorucu ama bir çocuktan o kadar da farklı değil bence. Benim eşim çok destektir, belki o yüzden bana öyle geliyordur. Dediğim gibi maddi konular tamamen bu yorumların dışında, iki çocuğunu da özel okulda okutan bir veli olarak iflahımızın kesildiği doğrudur :)
Enerjiniz için tebrik ederim. İşte ben o noktada yapamam gibi geliyor. Ama sizin gibi enerjisi olan insanlara da hayranım:KK51:
 
Ben çocuk istemiyordum ama oldu bir tane, e büyüyor. Henüz bebek aslında ama şimdiden küçüklük hallerini özledim halbuki bir an önce büyüsün diye beklemiştim. Hareketleri de komik geliyor. O yüzden bi tane daha olsun isterim cesaret edebilir miyim bilmiyorm doğum psikolojisini bende atlatabilmiş değilim
 
Yahu daha bebek 9 aylık sizin hormonlarınız daha oturmamış, emziriyor musunuz bilmiyorum ama yaralarınız yeni geçmiştir. Şu an zaten böyle düşünmeniz çok normal. Ayaklansın, büyüsün bağımsızlaşsın, gebelik ve doğum zorluğunu biraz unutun sonra düşünürsünüz. Şimdiden neden bilmem kaç çocuk için dertlendiniz ki? İsterseniz de hiç yapmazsınız kime ne? Ben sırf gebeliği tekrar yaşamak ve bebek sevmeyi tekrar istediğim için ikinci çocuğu istedim. Allah da nasip etti. Bir insanın yaşayabileceği en zor ve güzel duygu gebelik bence. Tabii şükür ben sağlıklı ve rahat gebelikler geçirdim her ne kadar sonu sezaryen olsa da. Çocuk büyütmek zor. 2 çocuk ise X2 zorluk. Aralarında 5 yaş var. Ama bazen diyorum ki yaş aralıkları daha az olsa daha mı iyi olurdu şimdi mi iyi bilmiyorum ama çok tatlılar beraber ya. Böyle küçük büyüğü taklit ediyor. Beraber bir şeyler karıştırıyorlar. Koşa koşa gelip sarılıyorlar müthiş bir şey.
Ya noktası virgülü dahil tamamen aynı fikirde ve yoldayım. Benmde beş yaşında oğlum var ve bı aylık hamileyim 🥰 büyük artık kendini sevdirmez oldu eski sevimliligini yitirdi 😂 bizde tekrar bebek sevmek istedik. Ben mesela emzirmek çok istiyorum ne muhteşem biseymis ne mucizevi birşey. Sütten kesilince oğlum değil ben boşluğa düşmustum resmen. Bence yaş aralığı iyi yakın olması çok zorlayıcı olur diye düşünüyorum. En azindan birinin size az ihtiyacı var diğerinin çok . İkiside yakın olsaydı ikisi aynı anda çok zorlayabilir. Hayırlı uzun sağlıklı ömürleri olsun ♥️
 
Çocuklar dünyayı güzelleştiriyor, eve neşe katıyor bence. Şükür kaynağı ve cennet kokusu. Tamam anne için çok zor oluyor bazen ama bir gülüşleri yetiyor insanı mutlu etmeye. İnsana bir yoldaş hayatta. Çok sevimli oluyorlar. Çocuklarla ilgilenmek mutlu ediyor beni. Çok temiz kalpliler ve bizler ne tarafa doğru yoğurursak o şekli alıyorlar. Doğum zor, uykusuz kalmak zor, yeri geliyor yemek yemeye vakit olmuyor ama biyüdükçe insan daha mutlu oluyor ve buna deyiyor. Kadınlar müthiş yaratılmış. İnsanın içinde insan büyümesi nasıl bir mucize. Bunlara tanık olmak dünyada farklı şeyleri keşfetmemize neden oluyor. Çocuk büyütmesek yeterince olgunlaşamayabilirdik. Bizler de büyüyoruz çocuklarla. Yaratılış gereği içgüdüsel anne olma isteği de çoğu kadında oluyor. Şimdi çocuğunuz küçük biraz büyüyünce belki sizde tekrar bebek sevmek istersiniz. Kimbilir. Allah aşkına çok sevimli değil mi bebeğiniz? Arada kızsanız da baktıkça mutluluk gelmiyor mu? Acaba tüm sorumluluk sizde de o yüzden mi böyle düşündünüz?
AdChoices
ADVERTISING​
 
Kızım 3 yaşında, doğduğu günden beri ikinciyi istemiyorum :D Herkesin kendince bir sebebi illa vardır.
 
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?
Ben de ilk sene asla demiştim,ikinci sene acaba dedim ,üçüncü sene mutlaka doğurmalıyım dedim.
10 sene sonra tekrar deli gibi istedim,diğerleri büyüdü;şimdi ne iyi edip doğurmuşum diye şükrediyorum.
Emin ol,hepsi ayrı keyif,ayrı güzellik...
 
Ya noktası virgülü dahil tamamen aynı fikirde ve yoldayım. Benmde beş yaşında oğlum var ve bı aylık hamileyim 🥰 büyük artık kendini sevdirmez oldu eski sevimliligini yitirdi 😂 bizde tekrar bebek sevmek istedik. Ben mesela emzirmek çok istiyorum ne muhteşem biseymis ne mucizevi birşey. Sütten kesilince oğlum değil ben boşluğa düşmustum resmen. Bence yaş aralığı iyi yakın olması çok zorlayıcı olur diye düşünüyorum. En azindan birinin size az ihtiyacı var diğerinin çok . İkiside yakın olsaydı ikisi aynı anda çok zorlayabilir. Hayırlı uzun sağlıklı ömürleri olsun ♥️
Sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah bebeğinizi. Emzirmek de mucizevi bir şey ya. Doğru söylüyorsunuz. Annelik zor hiç kolay değil hayat tarzınız değişiyor, öncelikleriniz değişiyor. Çocuk sayısı arttıkça bölünüyorsunuz elbet ama çok güzeller. Allah isteyenlere hayırlı evlatlar nasip etsin.
 
Back
X