• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Insana en büyük kötülüğü yine kendisi yapıyor sanırım

Hayır. Insanlara bilmeden kötülük yapıyorum sürekli ve artık bu durum beni rahatsız etmez hale geldi. Vicdani sorumluluk duymayı bıraktım sanki. Ilk mesajda bahsettiğim rehberlikçi evli iki çocuk babası bi adamdı mesela ve beni öptü, benim yüzümden boşandılar. Ben suçluluk duygusundan başka bir şey hissetmedim o an. Şimdi benzer bir şey geldi başıma yine, bu defa 3 yıldır tanıdığım son bir buçuk yıldır sevgilim olan kişinin aslında başka biriyle benden önce başlamış bir ilişkisi olduğunu öğrendim. Başta duruma üzülmüş olsam da o kız kalkıp beni aradığında banane tepkisi verebilecek kadar katı yürekli lanet biri oldum çıktım. Başkasını bırakın kendine dahi saygısı kalmamış biri oldum artık. Sanırım kafamı toparlayıp yazmam gerekiyor.
Lisedeki rehberlikçi mi öptü? Sübyancı köpek. Şikayetçi olmalıydınız.

Yakın zamanda psikologa gittiniz mi?
 
Lisedeki rehberlikçi mi öptü? Sübyancı köpek. Şikayetçi olmalıydınız.

Yakın zamanda psikologa gittiniz mi?

Hayır gitmedim. Bana bi mail atmıştı hiç bişey olmamış gibi ben de ona bu yaptığınız bana haksızlık eşinize ihanet gibi bir cevap verip görüşmeyi kesmiştim. Eşi maili görmüş bana ulaşmaya çalıştı sanırım davada yardımcı olmak istedi ama ben naptım? Kaçtım o kadından. Çocuklarını babasından ayırmış gibi hissediyorum hala.
 
Ben de etrafındaki insanlara yalanlar söylüyorsun, kendini farklı tanitiyosun. Ailenin yanında farklısın falan sandım. Neden böyle dusunduysem iki kadın deyince.
 
Ben de etrafındaki insanlara yalanlar söylüyorsun, kendini farklı tanitiyosun. Ailenin yanında farklısın falan sandım. Neden böyle dusunduysem iki kadın deyince.
Ailemin yanında ya da arkadaşlarımın yanında gerçekte hissettiğim gibi biri olamıyorum. Evet bu bir çeşit yalan zaten. Ve çok bunalıyorum artık.
 
yemin ediyorum bu konuyu ben mi açtım acaba diye bir tereddütte kaldım.
bende böyle hissediyorum son zamanlarda.
kuralcılığım, keskin olmam bir anda silip atmam katı olmam bilmiyorum yaa..
içim çok dolu benimde..
 
Hayır gitmedim. Bana bi mail atmıştı hiç bişey olmamış gibi ben de ona bu yaptığınız bana haksızlık eşinize ihanet gibi bir cevap verip görüşmeyi kesmiştim. Eşi maili görmüş bana ulaşmaya çalıştı sanırım davada yardımcı olmak istedi ama ben naptım? Kaçtım o kadından. Çocuklarını babasından ayırmış gibi hissediyorum hala.
canım herkes hayatta hatalar yapıyor ama bu senin kendini yargilaman için değil farkına varıp bundan sonrası için güzel şeyler yapmak adına bir yüzleşme. ..
bence sen düşündüğün gibi duyarsız dusuncesiz umarsiz değilsin. Eğer öyle olsaydın suan bunu dert etmiyor olurdun. ..
 
Ailemin yanında ya da arkadaşlarımın yanında gerçekte hissettiğim gibi biri olamıyorum. Evet bu bir çeşit yalan zaten. Ve çok bunalıyorum artık.
peki kendini sorguladiginda bunu niye yapıyor olduğunun cevabı var mı. .. bulabildin mi...
 
bende kapalı bır bayanım eşimmin istediği üzerine kapandım eğer bu sorumluluğu kendımde hissetmeseydım kapanmazdım eger siz bu sorumlugugu hissetmiyorsanız başınızı direk açın ! ve acilen psikoloja başvurun ...
 
peki kendini sorguladiginda bunu niye yapıyor olduğunun cevabı var mı. .. bulabildin mi...
Buldum. Onların istediği kişi ile benim olduğum birbiriyle uyuşmuyor. Kendimi benden beklenen kişiye doğru yontmaya çalıştıkça eksiliyormuşum buraya yazdıktan sonra fark ettim. Yazma sebebim biraz da buydu aslında, ben böyle düşünüyorum galiba :) teşekkür ederim ince yaklaşımınız için.
 
Hayır. Insanlara bilmeden kötülük yapıyorum sürekli ve artık bu durum beni rahatsız etmez hale geldi. Vicdani sorumluluk duymayı bıraktım sanki. Ilk mesajda bahsettiğim rehberlikçi evli iki çocuk babası bi adamdı mesela ve beni öptü, benim yüzümden boşandılar. Ben suçluluk duygusundan başka bir şey hissetmedim o an. Şimdi benzer bir şey geldi başıma yine, bu defa 3 yıldır tanıdığım son bir buçuk yıldır sevgilim olan kişinin aslında başka biriyle benden önce başlamış bir ilişkisi olduğunu öğrendim. Başta duruma üzülmüş olsam da o kız kalkıp beni aradığında banane tepkisi verebilecek kadar katı yürekli lanet biri oldum çıktım. Başkasını bırakın kendine dahi saygısı kalmamış biri oldum artık. Sanırım kafamı toparlayıp yazmam gerekiyor.
canım ayrıca önceki yazdiklarima ek ...
dusunmeni istediğim bişey var...
sence çocukları babalarindan ayirdigim dediğin insanın bosanmasina sebep olan sen misin yoksa onun çirkin davranışı mi...
Kendini suçlaman seni yipratir sadece...
 
bende kapalı bır bayanım eşimmin istediği üzerine kapandım eğer bu sorumluluğu kendımde hissetmeseydım kapanmazdım eger siz bu sorumlugugu hissetmiyorsanız başınızı direk açın ! ve acilen psikoloja başvurun ...
16 yaşındayken ilerde böyle olacağını tahmin edemezdim. Evet söylediğinizi yapacağım ama vakti geldiğinde, teşekkür ederim.
 
Buldum. Onların istediği kişi ile benim olduğum birbiriyle uyuşmuyor. Kendimi benden beklenen kişiye doğru yontmaya çalıştıkça eksiliyormuşum buraya yazdıktan sonra fark ettim. Yazma sebebim biraz da buydu aslında, ben böyle düşünüyorum galiba :) teşekkür ederim ince yaklaşımınız için.
peki sen hangi içindeki kadınla mutlusun. ..
seni sen yapan mi...
yoksa başkalarıyla şekillenen kadınla mi....
 
canım ayrıca önceki yazdiklarima ek ...
dusunmeni istediğim bişey var...
sence çocukları babalarindan ayirdigim dediğin insanın bosanmasina sebep olan sen misin yoksa onun çirkin davranışı mi...
Kendini suçlaman seni yipratir sadece...
Belki bi süre daha kalırdı kafasında ne varsa sonra boşanırlardı diye düşündüm hep. Eşini ve çocuklarını görmüştüm bi defa karşılaşmıştık dışarda. 4 5 yaşındaydı büyük olan kızı küçüğü yaşında bile yoktu. Beni üzen bu oldu. Ben mi sebep oldum diye düşündüm. Yoksa yaptığının bi açıklaması yok elbette iğrenç bir şey.
 
peki sen hangi içindeki kadınla mutlusun. ..
seni sen yapan mi...
yoksa başkalarıyla şekillenen kadınla mi....
Sürekli rol yaparken mutlu olmanın imkanı var mı? Elbet hissettiğim gibi olduğumda. Ama bıktım artık bu ikilemi yaşamaktan. Gerçekten kuralcı bi yapım var çünkü. Benim yüzümden başkalarına laf gelecek korkusuyla her türlü hareketimi kısıtlıyorum sürekli.
 
Belki bi süre daha kalırdı kafasında ne varsa sonra boşanırlardı diye düşündüm hep. Eşini ve çocuklarını görmüştüm bi defa karşılaşmıştık dışarda. 4 5 yaşındaydı büyük olan kızı küçüğü yaşında bile yoktu. Beni üzen bu oldu. Ben mi sebep oldum diye düşündüm. Yoksa yaptığının bi açıklaması yok elbette iğrenç bir şey.
Bu sübyancı adamın foyaları erkenden çıkmasaydı ortaya belki kendi kızlarını bile taciz ederdi. Sonuçta bu adamın sapıkça düşünceleri var ve baba olmak için hiç uygun biri değil. Senin sayende o kızlar kurtulmuş bu heriften. Ama senin psikolojin bozulmuş, bu sebeple yardım almalısın. Lütfen kendine yüklenme, kimse kusursuz iyilik meleği değil; tam tersine herkesin gizli kötü yanları var.
 
Bu sübyancı adamın foyaları erkenden çıkmasaydı ortaya belki kendi kızlarını bile taciz ederdi. Sonuçta bu adamın sapıkça düşünceleri var ve baba olmak için hiç uygun biri değil. Senin sayende o kızlar kurtulmuş bu heriften. Ama senin psikolojin bozulmuş, bu sebeple yardım almalısın. Lütfen kendine yüklenme, kimse kusursuz iyilik meleği değil; tam tersine herkesin gizli kötü yanları var.
Evet bu yönden düşününce haklısınız. Onlara zarar verebileceğini düşünmemiştim hiç.
 
Şu anda üniversitenin kütüphanesinde kimsenin görmediği bi koltukta oturmuş ağlıyorum. Kızgın, kırgın ve tükenmiş hissediyorum ama kime kendime mi yoksa karşıma çıkan insanlara mı bu kırgınlık bilemiyorum. Etrafımda onlarca insan var, beni seven değer veren ama ben onların hiç birini hak etmiyorum. Ben bana verilmiş bu nimetlerin, bahşedilmiş sevginin, sunulmuş fırsatların hiç birini hak etmiyorum. Sanki içimde iki ayrı insan var ve ben sürekli bu ikisi arasında gidip geliyorum. 21 yaşındayım, iyi bir üniversitede iyi bir bölümde eğitim alıyorum. Herkesin sahip olmak istediği pek çok şey var bende. AMA. Kötü biriyim. Hayatımı düşünüyorum, bunları sen mi yaşadın, sen mi yapıyorsun diyorum kendime. Anlatamıyorum kimseye. Kurduğum ikinci hayattaki kadını kimse bilmiyor ve ben ondan utanıyorum. Ondan nefret ediyorum, ve onu yaratanlardan. Tüm bunlara rağmen vazgeçemiyorum da ondan. Biliyorum ki aslında olduğum kişi bu. 4 yıl önce lisedeki rehberlikçi fark etmişti bunu ilk. Sen aşırı kuralcı birisin ve bu kuralcılığın yüzünden kendini olmadığın bir kalıba sokmaya çalışıyorsun diye açıklamıştı bana. Daha neler düşündü belki de söylemedi. Hiç değilse burada anlatayım demiştim, yine beceremedim.

utanabiliyorsan bu çok güzel.
hala bir umut var demektir.
ya hiç utanmasaydın? ya hiç vicdanın sızlamasaydı? bunu düşündün mü hiç..
günah işlemek değil de işlediğin günahtan utanmamak, ağlayamamak kötü...

yakınımda olsaydın saatlerce konuşabilirdim seninle.
biz de geçtik bu yollardan..
çok da büyük değilim senden belki ama bir anda büyüyebilirsin sen de.

hepimizin burada yazan herkesin geçmişinde utandığı pişman olduğu şeyler var. önemli olan düzeltmek kendini.

o yüzden ağla açılırsın...
 
Iyi bir psikolog yardımcı olacaktir eminim , geciktirme lütfen . Ne kadar gecikirsen düzelmen o kadar uzun zaman alabilir .

Yalnız ben hala kötü yüzünü görmedim . Bu kişilikle ne yapiyorsunda kötü diyorsun , ben mi bunları yaptım diyorsun ?
 
Rehber hocanın konusunda iyi olmuş karısının boşanması.Adam sapıkmış,keşke şikayet etseydin başka öğrencilere de yapabilir bunu.
 
Back
X