insanlar asla değişmiyor,lütfen geri dönerken düşünün..

hammer her kelimene katılıyorum,şidet dolu,bağrış çağrış bi ortam olsa etkilenir,dediğin gibi çoğu zamane babaları çocuklarına çok düşkün.bence en iyisini yapmışsın,aslında benziyor yaşadıklarımız.o kadar iyi anlıyorumki seni
 
iki çocuğum var allah bağışlarsa,empati sempati antipati telepati hepsini hergün en az 12-14saat yaşıyorum ve ne demek istediğinizi anlıyorum:1:.sadece evlenmeden önce bile bu mantığa karşıydım 'hepsine çocuğum için katlandım/çok ama çok çile çektim/cefakar bi anneyim ben:76:...hepsi küçük emrah edebiyatı.ha çıkışı olmayan maddi olanağı olmayan ya da desteği hiç olmayana birşey diyemem ama ekonomik problemi olmayan birilerin bunu demesini garipsiyorum.arkadaşımın anne babası boşandı çocukken.çok etkilendi ama sonra galatasaray lisesini bitirdi iyi bir üni tutturdu şimdi fransada avukat...yani çocuk her zaman kötü etkilenecek hayatı mahv olacak diye bir şart yok.

No comment diyorum size laf yetiştiremicem.Ben hiç Küçük emrah izlemediğim için edebiyetını da yapamam:)Asla ben cefakar bir anneyim iddiam yok,aksine kendine çok düşkün bir kadınım.Sadece çocuğumun düştüğü ruhsal bunalım ve bu yaşta babam niye eve gelmiyor diye döktüğü göz yaşları beni yaktı kavurdu.Bir şans daha verilmiyecek kadar büyük bir adilik de görmediğim için evliliğimde çocuğum için geri döndüm.Bu kadar basit..çocuğunun bir göz yaşı dünyasını karartan her anne için çok zordur bunu yaşamak.Ama affedilemez bir durumsa belki dayanılır.Ben sadece çocuğuma dayanamadım ok kadar...
 
Son düzenleme:
yanlış anlamayın ben verdiğiniz kararları asla doğru-yanlış diye nitelendirmiyorum haddim de değil,söylemek istediğim insan gerçekten de değişmiyor,babam bildim bileli aynı..
eşinizle kızınızın baba-kız ilişkisinin düzgün olmasına çok çok sevindim bu arada..Allah mutluluklar versin ailenize,yuvanıza,kızınıza..:71:
 
hayatta her insanın önceliği farklıdır,bazılarının çocuğu bazılarınında kendi mutluluğu(çocuğumun mutluluğu için babasından ayrıldım gerekçesi arkasında)..tabi bu dediklerim evde dayak,kavga bağrış çağrış oldugunda değil tabiiki..sorun anne baba arasında ve çocuğa yansıtmamak başarılabiliyorsa öncelik çocuk olmalı,babası ve annesiyle birlikte aynı evde yaşama hakkı kendi egomuz için elinden alınmamalı
 
laale her zamanki gibi haklı. kızınız 25 yaşına geldiğinde babasından nefret ediyor olabilir, aynı benim gibi. çünkü bu adamlar yaşlandıkça daha da bencilleşiyor. şimdi size karşı yaptıklarını ileride kızınıza da yapacak emin olun. kızıdır yapamaz sanıyorsunuz değil mi, hayır efendim. bencillik bir huydur, o huy sayesinde kendi çoluğunu çocuğunu dahi harcar adam. harcayacak da. ilerde yaşadığınızda bu yazımı hatırlarsınız.

İnşallah haklı çıkmazsın canım,ama daha zamanı var herşeyin,benim sağım solum belli olmaz..O günleri de göremeyebiliriz.:69:
 
hayatta her insanın önceliği farklıdır,bazılarının çocuğu bazılarınında kendi mutluluğu(çocuğumun mutluluğu için babasından ayrıldım gerekçesi arkasında)..tabi bu dediklerim evde dayak,kavga bağrış çağrış oldugunda değil tabiiki..sorun anne baba arasında ve çocuğa yansıtmamak başarılabiliyorsa öncelik çocuk olmalı,babası ve annesiyle birlikte aynı evde yaşama hakkı kendi egomuz için elinden alınmamalı
İşte buuu,ben kendi egolarımdan vazgeçtim sadecee
 
Anladıgım kadarıyla gayet uzun bı donem sevgılı olarak gecmiş.ozamanlarda sızın ısteyıpte yaptıgı hayatında degısmesını ısteyıp onun degıstırdıgı seyler oldumu.

Evlenecek olanlarda akıl vermıs olursunuz..
Buarada gecmıs olsun dılerım bundan sonra sız ve kızınız mutlu olursunuz
 
çocuğun anne baba ayrı, düzeni bozulmuş,yine mutsuz bir anne(çünkü boşanınca şu anki durumdan dahamı mutlu olacak,yapmayın allah aşkına)...bu durumda ona yansıtmadan anne babasıyle beraber yaşayarak daha mutsuz olacagını düşünenler kendilerini kandırıyor asıl
 
çocuğun anne baba ayrı, düzeni bozulmuş,yine mutsuz bir anne(çünkü boşanınca şu anki durumdan dahamı mutlu olacak,yapmayın allah aşkına)...bu durumda ona yansıtmadan anne babasıyle beraber yaşayarak daha mutsuz olacagını düşünenler kendilerini kandırıyor asıl
Boşanmış bir annenin psikolojisi tartşılır,benim bulunduğum çevre bilinçli ve eğitimli.Mesela ben evliyken panik atak tedavisi görürken boşanan bir arkadaşım daha ağır tedavi görüyordu,bir diğerinin çocuğu sürekli anneannesinde kalıyordu vs..Baktım kikimse daha mutlu değil...Ben doğru yaptım diye bir iddiam tok zaten farkettiyseniz kimse dğişmiyor dedim ama şartlar bunu getirdi.Ve benim kadar bencil ve egolarına düşkün bir kadının bu huyunu kırabilecek evlattan ötesi olamaz arkadaşlar..Ben bu bölümü çocuğu olmayıp bi dünya yükle evliliği sürdürenmeye çalışanlar akadaşlar için açtım özellikle,insanların asla değişmediğini vurgulamak için.Yoksa sorun benim geri dönüşüm değil:6:
 
Anladıgım kadarıyla gayet uzun bı donem sevgılı olarak gecmiş.ozamanlarda sızın ısteyıpte yaptıgı hayatında degısmesını ısteyıp onun degıstırdıgı seyler oldumu.

Evlenecek olanlarda akıl vermıs olursunuz..
Buarada gecmıs olsun dılerım bundan sonra sız ve kızınız mutlu olursunuz

tabiki oldu ama bencil bir kişi karakterini değiştiremez canım..
 
bazen doğrular yanlış yolların ortasından geçer hata yaparak öğreniriz bazı şeyleri o yüzden her insan 2. bir şansı hakeder.
şans verrilen insan 3.hatayı yapıyorsa zaten ne sizdedir ne sizindir....
 
sitede dün bir onu açılmıştı herşeye boşan gitsin dmek kolay boşanılmasın diye.. ahh o arkadas bu konunuzu okusa keşke...

evlilik şiddet,ihanet,hakaret olmadan da bitebilir işte...
mühim olan insanın mutlu olması,tatmin olması...
en azından bir şansdaha verdim diyeceksiniz ileride...
ve kızınız henüz küçük ilk okul çağlarında bu durumu iyice idrak ettiğinde ortak bir yolda bulabilirsiniz.

siz tamamen kendinizdenievliliğinizden vazgeçmiş. bir yastıkta iki yanlızı oynuyorsunuz. çünkü içinizdeki şartlar bunu göstermiş.
bekleyin dinleyin olmadığı yerde gidersiniz...
umarım eşinizie dank eder ve bir an evvel düzelir.
 
Ben her birinize hak veriyorum ve oğlumun böyle ortamda büyümesini istemediğim için boşanmayıda düşünüyorum (konumu bilen arkadaşlar biliyo durumu)
Ama bu sefer şu da var ya oğlum büyüyünce
"Anne babannem için mi babamı terk ettin az dişini sıkamadınmı sende yaşlancaksın dişini sıksaydın sabretseydinde ikinizide bir arada görseydim hep" der endişesi yaşıyorum..

Yaşadıklarıma ona anlatmam güç olur tabiki beni benim yaşadıklarımı yaşayan anlar..
Cevap verebilirmiyim ne derim onu düşünemiyorum şuanda..
Der mi ? sorusu hep aklımda ama..
sizce...
 
Ben her birinize hak veriyorum ve oğlumun böyle ortamda büyümesini istemediğim için boşanmayıda düşünüyorum (konumu bilen arkadaşlar biliyo durumu)
Ama bu sefer şu da var ya oğlum büyüyünce
"Anne babannem için mi babamı terk ettin az dişini sıkamadınmı sende yaşlancaksın dişini sıksaydın sabretseydinde ikinizide bir arada görseydim hep" der endişesi yaşıyorum..

Yaşadıklarıma ona anlatmam güç olur tabiki beni benim yaşadıklarımı yaşayan anlar..
Cevap verebilirmiyim ne derim onu düşünemiyorum şuanda..
Der mi ? sorusu hep aklımda ama..
sizce...

demez...
bence babasına der. annen çok önemliydi madem neden evlenip beni dünyaya getirdin diye. yada neden annemi beni değilde babaannemi tercih ettin der.
çocukların ne diyeceği ne soracağı hiç belli olmaz.ama her soruya sen için rahat bir şekilde cevap verebilirsin.
 
demez...
bence babasına der. annen çok önemliydi madem neden evlenip beni dünyaya getirdin diye. yada neden annemi beni değilde babaannemi tercih ettin der.
çocukların ne diyeceği ne soracağı hiç belli olmaz.ama her soruya sen için rahat bir şekilde cevap verebilirsin.

Hesap sorar diye ürküyorum..
Tabiki babasına da sormalı hesap aklı erince demeli ozaman baba anlaşamıyorlardı bizi atmak zorundamıydın bizede baksaydın onada der dimi..
Zaten çok akıllı maşallah hiç bişiyi unutmuyoo
Bunlar korkutuyor beni yoksa ben oğlumu tek başımada büyütürüm bu güç var bende..
Kendimde buluyorum bunu o bana güç veriyor..
Eşim son konuşmamaızda ben oğlumu babasız büyütmem dedi..
Şimdiki endişemde oğlumu alıp beni eve dönmem için koz kullanacağı
Ben eve dönim diye yapar bi bakıma bu yüzdende oğlumu okula yollamıyorum..
Offf ne zormuş yaa
 
Son düzenleme:
İnşallah haklı çıkmazsın canım,ama daha zamanı var herşeyin,benim sağım solum belli olmaz..O günleri de göremeyebiliriz.:69:

inşallah. ama bildiğim tek örnek kendim değilim maalesef, inşallah siz ilk olursunuz ne diyeyim.
 
Hesap sorar diye ürküyorum..
Tabiki babasına da sormalı hesap aklı erince demeli ozaman baba anlaşamıyorlardı bizi atmak zorundamıydın bizede baksaydın onada der dimi..
Zaten çok akıllı maşallah hiç bişiyi unutmuyoo
Bunlar korkutuyor beni yoksa ben oğlumu tek başımada büyütürüm bu güç var bende..
Kendimde buluyorum bunu o bana güç veriyor..
Eşim son konuşmamaızda ben oğlumu babasız büyütmem dedi..
Şimdiki endişemde oğlumu alıp beni eve dönmem için koz kullanacağı
Ben eve dönim diye yapar bi bakıma bu yüzdende oğlumu okula yollamıyorum..
Offf ne zormuş yaa
Canım sen kayınvalidenle mi yaşıyprdun? Öyleyse sorunun kaynağı bu ayrı eve çıkıp bir deneyin bence.
 
Bana göre de insanlar değişmez ama psikoloji beni rencide ederek değişir anam diyor. Anladım ki insanlar değişebilir ama kendileri isterse.
 
Değişmezler
Hatta git gide çekilmez hal alıyor..
Belki az acımasız olurlar
Az kendilerine hakim olmaya çalışırlar..
Ama o bunların kişiliği, yapısı, duruşu,karekteri,biyolojisidir..
Ben kereviz sevmiyorsam sevmiyorumdur..
Bunu kimse değiştiremez.. zorlada yediremez.. yesem nolur çıkarırım..
ama kerivizi çok azıcık bi çorbanın içine katıp verseler belki anlamam yerimm..
Yanii okadar az şey içinde çabalama anlamsızdır..
 
Değişmezler
Hatta git gide çekilmez hal alıyor..
Belki az acımasız olurlar
Az kendilerine hakim olmaya çalışırlar..
Ama o bunların kişiliği, yapısı, duruşu,karekteri,biyolojisidir..
Ben kereviz sevmiyorsam sevmiyorumdur..
Bunu kimse değiştiremez.. zorlada yediremez.. yesem nolur çıkarırım..
ama kerivizi çok azıcık bi çorbanın içine katıp verseler belki anlamam yerimm..
Yanii okadar az şey içinde çabalama anlamsızdır..
ne oldu tr-lelli sen zaten ayriydin kayinvalidenden...ama ara ara gelip kaliyorlardi....ne oldu annenleremi gittin...okula göndermiyormussun cocugunu ....zitlasmak hic iyi degil gercektende hep ilimli olmak zorundayiz...ne yapalim...iyi taraflarini görunce tatli tatli konusmak lazim galiba...amaan cocuklar icin dikkatte yarar var....herseyi anliyorlar...annelik fedakarlik annelik sefkat demek annelik cok zor bir meslek...iki evladim var onlar benim icin coook önemli....onlari dogurduysam hersekil ilgilenmek zorundayim....onlari severek mutlu oluyorum artik sukredecegim seyleri dusunuyorum benden ktu durumdakilere bakip sukrediyorum...sukur diyorum eve bakiyor esim....evine duskun...ne biliyim Allah yardimcimiz olsun....
 
Back
X