Ben en son bunu lise cagjmda yaşadım çünkü şuan o kadar taviz vermiyorum. Umarım öyledir

Uzun zamandır insanlara içimi hiç düşünmeden açmadım. Uzun zamandır birine tam olarak güvenmedim. Baktım onlar anlatıyor anlatıyor, beklenti içine giriyorlar.
Güven kırmak hiç tarzim değildir. Bu yüzden içim sisiyordu. Artık buna da izin vermiyorum.
Konuyu değiştiriyorum. Ya da aman konuşsak ne olacak aynı tas aynı hamam boşver diyorum.
İletişim kuralı birileri alır birileri verir sonra tam tersi.
Hep verici olunca insan kendine hali kalmıyor. Evet sonra insanlar biraz daha uzaklasabiliyor senden. Ama sen zaten bir şey anlatacak kadar isteyecek kadar guvenmemissin ki hiç zaten kafan rahat olamamis olmamış.
Bu sefer sadece vererek kendine yazık ediyorsun. Genç yaşımda edindiğim malesef ki acı tecrübedir. Ama kafam rahat