İnsanlara nasıl uyum sağlayabilirim

Degerinibirbenbilirim .!.:
Merhaba kk üyeleri.. bi sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum.sorunum özguven eksikliği.kalabalik ortamlar beni hep korkutuyor katilinca sesim cikmiyor sanki benm hakkimda kotu dusunuyorlar " bak bak bu da konustu " diceklermiş gibi hissediyorum. Sacmalamaktan korkuyorm ve korktugum icin de heo konusurken sacmalıyorum.. teke tek biri ile konusurken boyle degilim aksine susmam hic cok konusurum..ama yanimiza bi kac kisi gelince anında susuyorum.hepsi bir konusuyor ben uzakasiyorm oradan.boyle olunca toplumdan da soyutlaniyor insan..katildigim bi kurs var , bi kizla tanistim o hocalarla surekli şakalar ,espriler yapar yanlarina gider ama ben cok ciddiyimdir ben yapamiyorum.aslinda yapmak istiyorum ama olmuyor..ozeniyorum .o konusunca herkes de onunla konusmak istiyor.bu kez ben gittkce kapaniyorum icime..şimdi de bi buluşma ayarlancak .sirf kalabalik fobimden dolayi gitmek istemiyorum ama kendimi de milletten soyutlamak istemiyorum.katilip sohbet muhabbet etmek istiyorum bunu nasil yapabilirim.mesela ne konusabilirim nasl konu acabilirim pasif kalmamak için bana oneri soyler misniz kafayi yicem sonunda
Genişletmek için tıkla...
Şahsen ben bakımlı ve şık giyindigimde ozguvenim daha yüksek olur.Kalabalik ortamlarda ekstra bakımlı,temiz, şık olursanız "ye kürküm ye"misali insanlar arasında kendinizi daha saygın hissedeceğinizden dolayı söyleyeceklerinizi de ilgi ile dinleyip değer vereceklerini hissedebikirsinix.Ayrica tane tane anlaşılır şekilde anlatırsanız ve insanlar biseyler anlatırken onları onaylayici cümlelere yer verirseniz bence onlar sizi daha ciddiye alacsk sizin de hakkınızda ne dusunecekleri konusundaki endişeleriniz azalacaktir..
Çok kitap okuyun,genel kültürünüzü ve tecrubenizi artırın,iyi bir dinlryici olun gerisi gelecektir.
 
Son düzenleme:
Bence genel kültür eksikliğinden kaynaklı değil. Çünkü okul ya da arkadaş ortamlarında genelde geyik muhabbeti döner, kahkaha, birbirine takılmaca falan. Gündeme dair şeyler konuşulsa bile genelde kulaktan dolma ve yüzeysel kalır (toplu buluşmalarda) bu çekingenliği aşmak için ortamı gözlemlemekten vazgeçmeniz lazım. Örneğin “muhabbete şimdi katılayım, ay dur ayşe sözünü bitirsin ben de ondan 3 saniye sonra konuşayım, fatmaya şöyle mi cevap versem böyle mi” gibi içsel monologlara girmemeye çalışın. O an aklınıza ilk gelen şeyleri söyleyin üzerine fazla düşünmeyin. Bol bol gülümseyin. Biri size bir soru soruyorsa düzgünce, geçiştirmeden cevaplayıp aynı soruyu ona yöneltin. Ortamda komik bir şey dönüyorsa siz de gülün. Bir konu açıldığında siz de o konuyla alakalı başınızdan geçen komik ya da ilgi çekici bir anınız varsa onu anlatın. Bir de her şeye rağmen kasıntı hissediyorsanız o an kendinizi, çok beğendiğiniz, hayranlık duyduğunuz biri olarak düşünün. O ortamda o kişi olsa nasıl davranırdı? Hafiften onu taklit edin( masadaki kişilerin yakınen tanıdığı biri olmasın ya da taklit kısmını fazla abartmayın, önemli olan onun hayranlık duyduğunuz özelliklerini bir süreliğine ödünç almak) bir de giyim kuşam olarak içinde rahat hissettiğiniz, sevdiğiniz bakımlı kıyafetler giyerseniz o günü güzel tamamlarsınız diye düşünüyorum.
 
Periperisiii .!.:
Anlattıklarınıza göre sosyal fobiniz var gibi duruyor. Diğer adıyla sosyal anksiyete bozukluğu olarak da biliniyor. Genelde danışanların şikayetleri de bu yöndedir. Sosyal fobisi bulunan çoğu kişi başkaları tarafından yargılanmaktan korkar. Bu tamamen kronik zihinsel bir durumdur aslında. Tabi ailenizin size olan tutumu falan da büyük etkenlerden sayılabilir. Bunun yanında daha önceden yaşamış olduğunuz travmalar da buna sebebiyet verebiliyor. Eğer sigara, alkol gibi şeyler kullanıyorsanız onları bırakmayı deneyin. Bu tarz şeyler kaygılarınızın daha fazla artmasına sebep olabilir. Bir de imkanınız varsa bilişsel davranışçı terapi oldukça etkilidir. İsterseniz önce araştırın, fikir sahibi olun. Daha sonra ne yapacağınıza karar verirsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkur ederim
 
Lets go .!.:
Şahsen ben bakımlı ve şık giyindigimde ozguvenim daha yüksek olur.Kalabalik ortamlarda ekstra bakımlı,temiz, şık olursanız "ye kürküm ye"misali insanlar arasında kendinizi daha saygın hissedeceğinizden dolayı söyleyeceklerinizi de ilgi ile dinleyip değer vereceklerini hissedebikirsinix.Ayrica tane tane anlaşılır şekilde anlatırsanız ve insanlar biseyler anlatırken onları onaylayici cümlelere yer verirseniz bence onlar sizi daha ciddiye alacsk sizin de hakkınızda ne dusunecekleri konusundaki endişeleriniz azalacaktir..
Çok kitap okuyun,genel kültürünüzü ve tecrubenizi artırın,iyi bir dinlryici olun gerisi gelecektir.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkurler,🌼
 
Cileklivanilinn .!.:
Bence genel kültür eksikliğinden kaynaklı değil. Çünkü okul ya da arkadaş ortamlarında genelde geyik muhabbeti döner, kahkaha, birbirine takılmaca falan. Gündeme dair şeyler konuşulsa bile genelde kulaktan dolma ve yüzeysel kalır (toplu buluşmalarda) bu çekingenliği aşmak için ortamı gözlemlemekten vazgeçmeniz lazım. Örneğin “muhabbete şimdi katılayım, ay dur ayşe sözünü bitirsin ben de ondan 3 saniye sonra konuşayım, fatmaya şöyle mi cevap versem böyle mi” gibi içsel monologlara girmemeye çalışın. O an aklınıza ilk gelen şeyleri söyleyin üzerine fazla düşünmeyin. Bol bol gülümseyin. Biri size bir soru soruyorsa düzgünce, geçiştirmeden cevaplayıp aynı soruyu ona yöneltin. Ortamda komik bir şey dönüyorsa siz de gülün. Bir konu açıldığında siz de o konuyla alakalı başınızdan geçen komik ya da ilgi çekici bir anınız varsa onu anlatın. Bir de her şeye rağmen kasıntı hissediyorsanız o an kendinizi, çok beğendiğiniz, hayranlık duyduğunuz biri olarak düşünün. O ortamda o kişi olsa nasıl davranırdı? Hafiften onu taklit edin( masadaki kişilerin yakınen tanıdığı biri olmasın ya da taklit kısmını fazla abartmayın, önemli olan onun hayranlık duyduğunuz özelliklerini bir süreliğine ödünç almak) bir de giyim kuşam olarak içinde rahat hissettiğiniz, sevdiğiniz bakımlı kıyafetler giyerseniz o günü güzel tamamlarsınız diye düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Cok mantıklı,deneyeceğim teşekkur ederim
 
Saçmaladığını düşünsen de söyle, karşı çıksalarda söyle, ters tepki alsanda söyle. Şimdi insanlar aşırı kaba oldu zaten, kimse kimseyle iletişim kurmak istemiyor. Bi güler yüz yok, günaydın bile demiyo insanlar artık birbirine tabi zorunda değiller ama itici. Bi de herşeyi özgüvene bağlamayalım.
 
diğer sayfada bir üye demiş iyi giyindiğim zaman daha özgüvenli hissediyorum gibisinden bişeyler. bence bu güzel bir tavsiye. önce iyi giyinip bakımlı, temiz olun. güzel kokan bir parfüm sürün. makyaj yapıysanız yapın, yapmıyorsanız gerek yok zaten. sizin tercihiniz. ama kalabalık içinde kesinlikle insanın kendisine güzel hissettiriyor. bu tamamen özgüven okşayıcı bir şey. özgüvene yapılan katkılar bu sorunu aşmanıza yardımcı olabilir diye düşünüyorum.

konuşma konusuna gelince. kasmadığınız anda bu sorundan kurtulacaksınız bence. zaten oturup da felsefe tartışacak halleri yok. siz de katılmaya çalışın. gülün. eğlenin. saçmalarım diye düşünmeyin. dalga geçerler diye düşünmeyin niye dalga geçsinler? hem özgüven zaten insanın zaman zaman kendisiyle de dalga geçebilmesidir. bunu şu an tavsiye edemem belki size ama özgüvenli insan kalabalık ortamda arada sırada saçma bişey de söylese ve herkes gülse, evet saçma oldu sanırım deyip gülebilmeli, bunu sorun haline getirmeden devam edebilmeli. ben öyleyim en azından. kendimizle barışık olmalıyız.
 
Sosyal anksiyete bozukluğundan muzdarip olabilirsiniz. Bunun tedavisi ilaçla yapılıyor ama çok çok daha etkili bir yöntem söylüyorum, kesinlikle üzerine gidin. Sosyal ortamlara daha çok girin. Zamanında bunu yaşamış biri olarak 😉

Bu şeye benziyor, denize girerken baştan çok ürpeririz, üşürüz, sanki suya giremeyecek gibi oluruz ama girince alışır, çıkmak istemeyiz. Sosyalleşmek de bunun gibi.

Bu arada bu sorunu yaşayanlar hep aynı şeyi yapar yani kendini suçlar. Niye yapamıyorum, niye konuşamıyorum, onlar yapıyor bende niye olmuyor... Kendinizi suçlamayın, onlar öyle siz böyle. Değiştirmek istiyorsanız emin olun zaten elinizde.
 
Wurstria .!.:
diğer sayfada bir üye demiş iyi giyindiğim zaman daha özgüvenli hissediyorum gibisinden bişeyler. bence bu güzel bir tavsiye
Genişletmek için tıkla...
Benim böyle problemim olduğu dönemler iyi giyinince "acaba fazla mı abarttım" diye stres oluyordum 😅 Umarım konu sahibinde işe yarar.
 
Degerinibirbenbilirim .!.:
sanki benm hakkimda kotu dusunuyorlar " bak bak bu da konustu " diceklermiş gibi hissediyorum. Sacmalamaktan korkuyorm
Genişletmek için tıkla...

Özgüven eksikliği yaşayan, kaygılı insanların böyle bi özelliği oluyor insanlarla iletişimde çoğu kez; "Düşünce okuma, falcılık yapma, kendini eleştirip durma" :)

"Hakkımda böyle düşünecekler"
"Kesin içlerinden şunu demişlerdir"
"Saçmalayacağım yine ve rezil olacağım"
"Bu işi beceremeyeceğim ve insanlar karşısında aptal gibi görüneceğim"
Örnekler çoğaltılabilir.

Onay arıyor, istiyorsunuz ve üstüne istediğiniz onayı almayı bırak, alamayacağım diye kaygılanıyorsunuz.
Özgüvenli biri, onayı başkalarında aramaz, onayı kendindedir zaten. Bu biraz karışık gibi duruyor ama; demek istediğim kendine dair çarpık düşünceleri ve dolayısıyla duyguları temizler, kendini bilir.

Size bi teknik atayım (İhtiyacı olanlar da faydalansın); bunu dilerseniz uygulayın (Üç sütun tekniği);
d77e2572-20ad-4504-99e8-6406d8c7f947.webp

a1c5d273-99e8-49a3-a827-1cd85f34394f.webp


14d7a67e-e234-44e8-90ce-e33568b203a5.webp

cfa3684f-9097-41d4-8dd7-ee49efd73917.webp


Bir defterde, aklınıza gelen eleştirel sesleriniz, kendiniz hakkındaki olumsuz düşüncelerinizi takip ederek, ayıklayabilir, özgüveninizi kendi mantıklı ve gerçekçi cevaplarınızla inşa edebilirsiniz.
 
bir de naçizane, çok iyi olmak için uğraşmamak lazım böyle şeylerde. kimse mükemmel değil. dört dörtlük olamazsınız. detaylara takıldıkça mükemmeli yakalama isteğimiz de körüklenebiliyor. ben mesela kaç gündür bir iş üzerindeyim. o kadar çok detaya takıldım ve o kadar çok iyi olsun, hakikaten üst seviye olsun istedim ki zaman kaybettim. ve şu an o iş hala bitmedi, stres oldum. misal sadece. fazla detaycı olmayın, yaşayın gitsin.
 
Degerinibirbenbilirim .!.:
Merhaba kk üyeleri.. bi sorunumu sizlerle paylaşmak istiyorum.sorunum özguven eksikliği.kalabalik ortamlar beni hep korkutuyor katilinca sesim cikmiyor sanki benm hakkimda kotu dusunuyorlar " bak bak bu da konustu " diceklermiş gibi hissediyorum. Sacmalamaktan korkuyorm ve korktugum icin de heo konusurken sacmalıyorum.. teke tek biri ile konusurken boyle degilim aksine susmam hic cok konusurum..ama yanimiza bi kac kisi gelince anında susuyorum.hepsi bir konusuyor ben uzakasiyorm oradan.boyle olunca toplumdan da soyutlaniyor insan..katildigim bi kurs var , bi kizla tanistim o hocalarla surekli şakalar ,espriler yapar yanlarina gider ama ben cok ciddiyimdir ben yapamiyorum.aslinda yapmak istiyorum ama olmuyor..ozeniyorum .o konusunca herkes de onunla konusmak istiyor.bu kez ben gittkce kapaniyorum icime..şimdi de bi buluşma ayarlancak .sirf kalabalik fobimden dolayi gitmek istemiyorum ama kendimi de milletten soyutlamak istemiyorum.katilip sohbet muhabbet etmek istiyorum bunu nasil yapabilirim.mesela ne konusabilirim nasl konu acabilirim pasif kalmamak için bana oneri soyler misniz kafayi yicem sonunda
Genişletmek için tıkla...
Bende aynı böyleydim çok şükür biraz düzeldim üniversite hayatım boyuncada böyleydim evlendikten sonra yavaş yavaş açıldım nası olduysa bilmiyorum eşim çok özgüvenli biri üzüm üzüne bakabaka kararırmış onun yanında banada bi güven geldi sonra hep o yanımda olmasada ortamlarda konuşmaya başladım öyle aman aman çok konuşan biri değilim hala ama gerekte yok.bi konu hakkında fikrim varsa söylüyorum insanların beğenip beğenmeyeceğini düşünmüyorum doğal oluyorum ama hiç kimseyle samini olmadan hem mesafeli hem güler yüzlü olarak yavaş yavaş alıştım
 
dolores_rose .!.:
Bende aynı böyleydim çok şükür biraz düzeldim üniversite hayatım boyuncada böyleydim evlendikten sonra yavaş yavaş açıldım nası olduysa bilmiyorum eşim çok özgüvenli biri üzüm üzüne bakabaka kararırmış onun yanında banada bi güven geldi sonra hep o yanımda olmasada ortamlarda konuşmaya başladım öyle aman aman çok konuşan biri değilim hala ama gerekte yok.bi konu hakkında fikrim varsa söylüyorum insanların beğenip beğenmeyeceğini düşünmüyorum doğal oluyorum ama hiç kimseyle samini olmadan hem mesafeli hem güler yüzlü olarak yavaş yavaş alıştım
Genişletmek için tıkla...
Benim erkek arkadaşim da benim aksime cok ozguvenlidir.hep sesi cikar ve benim cikmadigi icin bana kızar .bu da cok yanliş ama bilmiyorki elimde olmyan birsey...insallah bende atlatirim.arkadaslarin yazdigi tavsyelerin hepsini deneyecegim
 
Strobe .!.:
Özgüven eksikliği yaşayan, kaygılı insanların böyle bi özelliği oluyor insanlarla iletişimde çoğu kez; "Düşünce okuma, falcılık yapma, kendini eleştirip durma" :)

"Hakkımda böyle düşünecekler"
"Kesin içlerinden şunu demişlerdir"
"Saçmalayacağım yine ve rezil olacağım"
"Bu işi beceremeyeceğim ve insanlar karşısında aptal gibi görüneceğim"
Örnekler çoğaltılabilir.

Onay arıyor, istiyorsunuz ve üstüne istediğiniz onayı almayı bırak, alamayacağım diye kaygılanıyorsunuz.
Özgüvenli biri, onayı başkalarında aramaz, onayı kendindedir zaten. Bu biraz karışık gibi duruyor ama; demek istediğim kendine dair çarpık düşünceleri ve dolayısıyla duyguları temizler, kendini bilir.

Size bi teknik atayım (İhtiyacı olanlar da faydalansın); bunu dilerseniz uygulayın (Üç sütun tekniği);
Eki Görüntüle 2809129
Eki Görüntüle 2809132

Eki Görüntüle 2809135
Eki Görüntüle 2809136

Bir defterde, aklınıza gelen eleştirel sesleriniz, kendiniz hakkındaki olumsuz düşüncelerinizi takip ederek, ayıklayabilir, özgüveninizi kendi mantıklı ve gerçekçi cevaplarınızla inşa edebilirsiniz.
Genişletmek için tıkla...
Cok tesekkur ederim bu guzel bilgileriniz icin. Deftere yazmakla baslayacagim ve bunlari gun gectikce ,duzelttikce eleyecegim, Deneyecegim ve bunları aşıcam insallah👍👍
 
Wurstria .!.:
bir de naçizane, çok iyi olmak için uğraşmamak lazım böyle şeylerde. kimse mükemmel değil. dört dörtlük olamazsınız. detaylara takıldıkça mükemmeli yakalama isteğimiz de körüklenebiliyor. ben mesela kaç gündür bir iş üzerindeyim. o kadar çok detaya takıldım ve o kadar çok iyi olsun, hakikaten üst seviye olsun istedim ki zaman kaybettim. ve şu an o iş hala bitmedi, stres oldum. misal sadece. fazla detaycı olmayın, yaşayın gitsin.
Genişletmek için tıkla...
Tesekkur ederim bu arada size de kolay gelsin
 
WOLFROG .!.:
Sosyal anksiyete bozukluğundan muzdarip olabilirsiniz. Bunun tedavisi ilaçla yapılıyor ama çok çok daha etkili bir yöntem söylüyorum, kesinlikle üzerine gidin. Sosyal ortamlara daha çok girin. Zamanında bunu yaşamış biri olarak 😉

Bu şeye benziyor, denize girerken baştan çok ürpeririz, üşürüz, sanki suya giremeyecek gibi oluruz ama girince alışır, çıkmak istemeyiz. Sosyalleşmek de bunun gibi.

Bu arada bu sorunu yaşayanlar hep aynı şeyi yapar yani kendini suçlar. Niye yapamıyorum, niye konuşamıyorum, onlar yapıyor bende niye olmuyor... Kendinizi suçlamayın, onlar öyle siz böyle. Değiştirmek istiyorsanız emin olun zaten elinizde.
Genişletmek için tıkla...
Evet bazen uzerine gidince duzeliyor ,dedelerin sakalindan korkan cocugun eline surekli pamuk verilmesi gibi...elimden geldigince katilmaya calisacagim sosyal ortamlara
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X