Öncelikle herkese iyi akşamlar.Gerçekten buraya yazıp yazmama konusunda kendimle çok çeliştim çünkü sorunumun tek çaresi var.O da bahsettiğim kişinin psikolojik olarak destek alması...Konuma geçeyim;
Ben şuanki oturduğum evden 1 aya kalmadan çıkacağım inşallah.Ama burdan giderken aklımda hiçbir soru işaretinin kalmasını ve gönül rahatlığıyla burdan ayrılmak istiyorum fakat bu mümkün olmayacak herhalde.Çünkü alt komşum benim uykularımı kaçırıyor ,hiç suçum olmadığı halde vicdan azabı çekiyorum.Kendisini 2 ay önce tanıdım ve bazen diyorum ki keşke tanımasaydım bazende belki bir hikmet vardır deyip kendime teselli veriyorum.Arkadaşlar komşum evli ve 7 yaşında bir çocuğu var.Kendisi 26 yaşında ve eşi tahmini kendisinden 10 yaş büyük herhalde.tesadüfen asansörde tanıştık ve hoşgeldinize geleceğim dedi ve tanışıklığımız böylece devam etti.İlk başlar özele girmeden hoş gittin beş gittin şeklindeydi.Böyle böyle tahmini 1 ay falan sürdü.Samimi olmaya başlayınca sorunları olduğunu öğrendim.Zaten çok normal davranıyordu.Ailesiyle görüşmediğini,eşiyle anlaşamadığını,eşinin eve geç geldiğini,kızının hastalığı olduğunu(akdeniz anemisi sanırım)eşinin ailesiylede iyi anlaşamadığını,sürekli kendiyle kavga halinde olduğunu vs.vs...şimdelerde 2 konuşmasından biri "balkondan atlarımda sakat kalırım diye korkuyorum "lafı...geçen haftada banyosunda yerde kanlı jilet gördüm.Zaten kollarının üst kısımda çizik çizik.Kaç kere söyledim hatırlamıyorum bile psikoloğa gidelim diye ama kabul etmiyor.Eve tıkılıp durmayı çok seviyor ara sıra markete iniyor...
Gerçekten çok korkuyorum sabahları uyanırken her an kötü bir haber alacakmışım gibi.Geceleri geç saate kadar uyuyamıyorum.Beni çok etkiledi.Bu aralar gebelik düşünüyorum ama çok stresliyim hem bu konu hemde ev bulamıyorum.Gerçi evde bulsam bu sorunu nasıl çözeceğimki.Bayan çok iyi ama işte...Ne yapmamı önerirsiniz yardımınıza ihtiyacım var.
