İntihar edeceğim artık.Çok yalnızım çok üzgünüm.

hiç sağlıklı düşünmüyorsun.hem etrafımda erkek sinek yok diyorsun.hem sana talip olanları beğenmediğini söylüyosun demekki durum o kadar vahim değil ,demekki önüne gelenle evlenmemek için senin tercihin bu ki en doğrusu .25 yaş böyle düşünmek için çok erken değil mi bacım
 
Benim kızım olsanız topuğumla odaya iter üzerine kapıyı kilitlerdim. Kapı altından yemek uzatır günde yüz kez "bu dünyaya evlenmek için gelmedim" cümlesini tekrarlatır iyileşene dek odadan çıkarmazdım. İyileştiğinden emin olana kadar da eldivenle başını okiardım. Allah korusun bulaşıcı da olabilir. Lazımlık da lazım odaya tabi.

Not:27 yaşında evlendim.
 
Merhaba.benim derdim yalnızlık.o kadar yalnızım ki bunları kelimeler ile ifade edebilmemin mümkünati asla yok. Öncelikle 25 yaşındayım ve tüm arkadaşlarım evlendi. Çocukları var . Benim ise değil sevgilim etrafımda erkek sinek bile yok.kriterlerime uymayan biri olunca asla düşünmeden hemen başımdan saviyorum.ama çok da yalnızım ailem dışında hiç kimsem yok.o kadar yalnızlık çekiyorum ki artık evlenmek istiyorum.ve annem sürekli her gün evlen evlen diye başımın etini yiyor.ama ben gerçekten adam gibi biri olmadan ömür boyu bekar kalmaya razıyım.ben efendi düşünceli sevgi ve saygılı işinde gücünde birini istiyorum.karakter benim için çok önemli bu şekilde yillar geçti ve tüm arkadaşlarım evlendi çocukları var.bende bebeğim olsun istiyorum.ama bu yalnızlık ile çok zor.en son bir bir buçuk yıl önce erkek arkadaşım vardı.onunnda ailesi problemli idi.aşırı büyük problemli idiler.uzun hikaye ailem istemedi onları.simdi ise her gün bir arkadaşım evleniyor ve ben gördükçe kahroluyorum.dayanamiyorum artık bu acıya intihar etmeyi düşünüyorum artık.kafama koydum.kimse beni sevmiyor herkes menfaat peşinde .bir tane adam gibi biri asla bizi bulmaz.gercekten öyle..karsima asla insan gibi bir adam çıkmıyor.bende sosyal biri değilim evden çıkmam dışarı pek.sadece gerekli alışveriş yapmak için çıkarım.cok zor durumdayım.cok kötüyüm gerçekten artık dayanacak gücüm kalmadı bende bebeğim olsun çok istiyirum çok üzülüyorum.
Canım daha yolun başındasın.Ne inteharı?O can sana emanet.Bence psıkolojık destek alın.Zaten bu psıkolojıyle evlenırsenız eşinizlede ıyı bı uyumunuz olmaz
 
Daha 25 yaşındasınız bütün arkadaşlarınız ne ara evlendi de çoluk çocuğa karıştı? Olması gereken zaten okuyup meslek sahibi olup çalışıp sonra evlenmek. Umarım konu ciddi değildir, bizimle dalga geçiyorsunuzdur. Üniversite okuyorsunuz tek hayaliniz koca bulmak mı? Eğer kocam olmazsa ben öleyim diye mi düşünüyorsunuz ciddi ciddi? Siz olgun istiyorsunuz da bakalım olgun bir insan sizi ister mi? Zira ben karşımda daha büyümemiş küçük bir kız görüyorum. Evden çıkmadan birini bulmayı bekliyorsanız çok beklersiniz. Kapı çalsın bir anda beyaz atlı prens kapınıza mı gelsin? Acilen psikolojik destek alın derim, yaşadığınız sağlıklı bir ruh hali değil çünkü
 
Benim nerdeyse tüm arkadaşlarım bu yıl itibariyle evlendi ve kardeşleri evlenmeye başladı :D ben hala düşünmüyorum. Öncelik meselesi demek ki
 
Bir kadına evlen diye baskı yapmak nasıl bir mantıktır? Evlenmek tek başına veya çok çabalayınca yapılacak bir şey mi? Bi sınavı kazanmak, fazla kilolardan kurtulmak, erken kalkmak gibi çalışınca ve isteyince yapılan bir şey mi?
 
Benim arkadaşlarım da liseyi bitirir bitirmez evlendi çoğu :kahve: Ama hiç umrumda olmadi eşim le tanışana kadar okudum atandım meslek sahibi oldum.Onceligim buydu.Simdi o arkadaşlarımın yüzde 90 i pişman.Ve çoğu boşanıyor.Anlatabildim mi?
 
Merhaba.benim derdim yalnızlık.o kadar yalnızım ki bunları kelimeler ile ifade edebilmemin mümkünati asla yok. Öncelikle 25 yaşındayım ve tüm arkadaşlarım evlendi. Çocukları var . Benim ise değil sevgilim etrafımda erkek sinek bile yok.kriterlerime uymayan biri olunca asla düşünmeden hemen başımdan saviyorum.ama çok da yalnızım ailem dışında hiç kimsem yok.o kadar yalnızlık çekiyorum ki artık evlenmek istiyorum.ve annem sürekli her gün evlen evlen diye başımın etini yiyor.ama ben gerçekten adam gibi biri olmadan ömür boyu bekar kalmaya razıyım.ben efendi düşünceli sevgi ve saygılı işinde gücünde birini istiyorum.karakter benim için çok önemli bu şekilde yillar geçti ve tüm arkadaşlarım evlendi çocukları var.bende bebeğim olsun istiyorum.ama bu yalnızlık ile çok zor.en son bir bir buçuk yıl önce erkek arkadaşım vardı.onunnda ailesi problemli idi.aşırı büyük problemli idiler.uzun hikaye ailem istemedi onları.simdi ise her gün bir arkadaşım evleniyor ve ben gördükçe kahroluyorum.dayanamiyorum artık bu acıya intihar etmeyi düşünüyorum artık.kafama koydum.kimse beni sevmiyor herkes menfaat peşinde .bir tane adam gibi biri asla bizi bulmaz.gercekten öyle..karsima asla insan gibi bir adam çıkmıyor.bende sosyal biri değilim evden çıkmam dışarı pek.sadece gerekli alışveriş yapmak için çıkarım.cok zor durumdayım.cok kötüyüm gerçekten artık dayanacak gücüm kalmadı bende bebeğim olsun çok istiyirum çok üzülüyorum.
Ben de keşke şu an bekar olsaydım vallahi. Evlenmek, doğru insanı bulmak, biriyle ayni evde yaşamaya alışmak, her gün yeni huylarını keşfetmek gerçekten çok zor. Bekar günlerinin kıymetini bilmelisin, yalnızlık belki de senin kendini tanıman için bir fırsattır iyi degerlendir. Evlenince hiçbiri için vakti olmuyor insanın hele kocan hizmet bekleyen biriyse...
 
Yaşınız küçük daha üni. bile bitmemiş, hele okulun bitsin, mesleğe atılmaya çalış, hayırlı bi insan elbet çıkar karşına..Emanet o can sana, saçma bi düşünceden iki dünyanı da mahvetme sakın..Ben 22 yaşında evlendim şimdiki aklım olsa 30 u beklerdim..Bu güzel yılların tadını çıkar, bi daha geri gelmiyor
 
Merhaba.benim derdim yalnızlık.o kadar yalnızım ki bunları kelimeler ile ifade edebilmemin mümkünati asla yok. Öncelikle 25 yaşındayım ve tüm arkadaşlarım evlendi. Çocukları var . Benim ise değil sevgilim etrafımda erkek sinek bile yok.kriterlerime uymayan biri olunca asla düşünmeden hemen başımdan saviyorum.ama çok da yalnızım ailem dışında hiç kimsem yok.o kadar yalnızlık çekiyorum ki artık evlenmek istiyorum.ve annem sürekli her gün evlen evlen diye başımın etini yiyor.ama ben gerçekten adam gibi biri olmadan ömür boyu bekar kalmaya razıyım.ben efendi düşünceli sevgi ve saygılı işinde gücünde birini istiyorum.karakter benim için çok önemli bu şekilde yillar geçti ve tüm arkadaşlarım evlendi çocukları var.bende bebeğim olsun istiyorum.ama bu yalnızlık ile çok zor.en son bir bir buçuk yıl önce erkek arkadaşım vardı.onunnda ailesi problemli idi.aşırı büyük problemli idiler.uzun hikaye ailem istemedi onları.simdi ise her gün bir arkadaşım evleniyor ve ben gördükçe kahroluyorum.dayanamiyorum artık bu acıya intihar etmeyi düşünüyorum artık.kafama koydum.kimse beni sevmiyor herkes menfaat peşinde .bir tane adam gibi biri asla bizi bulmaz.gercekten öyle..karsima asla insan gibi bir adam çıkmıyor.bende sosyal biri değilim evden çıkmam dışarı pek.sadece gerekli alışveriş yapmak için çıkarım.cok zor durumdayım.cok kötüyüm gerçekten artık dayanacak gücüm kalmadı bende bebeğim olsun çok istiyirum çok üzülüyorum.
O hergün evlenenler kaynana elti derdiyle,anacı kocalarıyla ugrasıyor yalnız🤦🏻‍♀️
Evlilik cok iyi bi fikir değil bu cografyada😆
 
Back
X