- 27 Temmuz 2019
- 2.724
- 9.219
- 158
- Konu Sahibi Atlantistebiranka
-
- #1
İyi pazarlar kızlar. Umarım iyisinizdir.
Aslında cevabını bildiğim bir soruyu size sormak için konu açıyorum. Cevabımın mantıklı olup olmadığını ölçmek için daha doğrusu. Burada açtığım hiçbir konuda yanlış karar almadım çünkü, teşekkürler hepinize.
Şimdi gelelim meseleme:
Kızlar, bilmeyenler için özet geçeyim; her tartışmamızda annesini arayan, ailesinin evimi basmasına sebep olan, annesi nefes alma dese boğulacak bir sütoğlanla evliyim. Elbette bitecek, boşanacağım o ayrı.
Tahmin edersiniz ki, kv aşırı derecede ikiyüzlü ve asla çekinmeden insanın yüzüne yalan söyleyen, gerekirse iftira atan biri. Her şeye karışmayı kendisinde hak gören, aldığı tek dal çöpü bile insanın başına her cümlesinde kalkan biri. Çocuklarını okutmuş ancak asla karşılıksız değil, hani fedakar anne gibi ağlar durur ancak "sizi okuttum" der kendisine araba aldırır, eşya yeniletir. Hani böyle mecbur gibi anladınız mı? Yapmaya mecbursun diyor yani.
Böyle bir tip, elbette kendi sülalesindeki istisnasız herkesi, evliliğimin ilk aylarında bana aşırı derecede kötüledi ve onlarla aramda ister istemez mesafe olmasına sebep oldu. Evime geldiklerinde bile laf soktu, sonra beni sıkıştırdı düşünün yani. Ama tabi ki onların yüzüne ölüp biter, "ah canım sizi en çok ben seviyorum" tarzı konuşur. Ben çoğu zaman donup kalıyordum ikiyüzlülüğüne. Neyse anlatmakla bitmez.
Ben, 2 sene sonunda bu kötülediği insanlarla aynı ortamda bulunmak durumunda kaldım ve gördüm ki asla onların anlattıkları gibi değiller. Aksine çok düzgün insanlar. Bir kere daha asıl anormallerin, kv ve saz ekibi olduğuna inandım.
Şimdi şeytan beni dürtüyor, gidip üstünkörü bana yaptıklarını anlatsam mı onlara diye. Biliyorum sonuçta aynı kan onlar ancak istiyorum ki o 'el iyisi' şeytanların gerçek yüzleri çıksın.
Laf arasında bir cümle söyledim, inanamadılar. Çünkü kendilerini gizliyorlar. İçlerindeki kötülüğü saklıyorlar.
Sorum şu? İçimden gelen sesi bastırıp anlatmayayım mı? Yoksa yansın ortalık deyip ipliklerini pazara mı çıkarayım?
Tabi gidip bana böyle yaptılar diye anlatamayacağım, sohbet ederken aralara sıkıştıracağım. O ortamda da kv ve saz ekibi olmayacak?
Uzun oldu. Kusura bakmayın. Napayım? Kızgınlığım mantığımı bastırıyor mu öğrenmem lazım.
Aslında cevabını bildiğim bir soruyu size sormak için konu açıyorum. Cevabımın mantıklı olup olmadığını ölçmek için daha doğrusu. Burada açtığım hiçbir konuda yanlış karar almadım çünkü, teşekkürler hepinize.
Şimdi gelelim meseleme:
Kızlar, bilmeyenler için özet geçeyim; her tartışmamızda annesini arayan, ailesinin evimi basmasına sebep olan, annesi nefes alma dese boğulacak bir sütoğlanla evliyim. Elbette bitecek, boşanacağım o ayrı.
Tahmin edersiniz ki, kv aşırı derecede ikiyüzlü ve asla çekinmeden insanın yüzüne yalan söyleyen, gerekirse iftira atan biri. Her şeye karışmayı kendisinde hak gören, aldığı tek dal çöpü bile insanın başına her cümlesinde kalkan biri. Çocuklarını okutmuş ancak asla karşılıksız değil, hani fedakar anne gibi ağlar durur ancak "sizi okuttum" der kendisine araba aldırır, eşya yeniletir. Hani böyle mecbur gibi anladınız mı? Yapmaya mecbursun diyor yani.
Böyle bir tip, elbette kendi sülalesindeki istisnasız herkesi, evliliğimin ilk aylarında bana aşırı derecede kötüledi ve onlarla aramda ister istemez mesafe olmasına sebep oldu. Evime geldiklerinde bile laf soktu, sonra beni sıkıştırdı düşünün yani. Ama tabi ki onların yüzüne ölüp biter, "ah canım sizi en çok ben seviyorum" tarzı konuşur. Ben çoğu zaman donup kalıyordum ikiyüzlülüğüne. Neyse anlatmakla bitmez.
Ben, 2 sene sonunda bu kötülediği insanlarla aynı ortamda bulunmak durumunda kaldım ve gördüm ki asla onların anlattıkları gibi değiller. Aksine çok düzgün insanlar. Bir kere daha asıl anormallerin, kv ve saz ekibi olduğuna inandım.
Şimdi şeytan beni dürtüyor, gidip üstünkörü bana yaptıklarını anlatsam mı onlara diye. Biliyorum sonuçta aynı kan onlar ancak istiyorum ki o 'el iyisi' şeytanların gerçek yüzleri çıksın.
Laf arasında bir cümle söyledim, inanamadılar. Çünkü kendilerini gizliyorlar. İçlerindeki kötülüğü saklıyorlar.
Sorum şu? İçimden gelen sesi bastırıp anlatmayayım mı? Yoksa yansın ortalık deyip ipliklerini pazara mı çıkarayım?
Tabi gidip bana böyle yaptılar diye anlatamayacağım, sohbet ederken aralara sıkıştıracağım. O ortamda da kv ve saz ekibi olmayacak?
Uzun oldu. Kusura bakmayın. Napayım? Kızgınlığım mantığımı bastırıyor mu öğrenmem lazım.