Son 6 ayda hayat benim için tepe taklak döndü desem yeridir. Vefat eden sevdiklerim, ayrıldığım sevgilim, beni harcayan en yakın arkadaşım derken hayatımda inandığım bütün taşlar yerinden oynadı. Benim için çok zor bir süreçti ve halen izleri devam ediyor. Ne yazık ki sevgilim diyemiyorum çünkü birdenbire ayrıldık. Aylardır uğraşıyoruz ikimizde, o tekrar bir araya gelmek için, ben de ondan uzak durmak için. Eski sevgilim ırkçı arkadaşlar. Terörün en yoğun olduğu zamanlarda, güneydoğuda uzun dönem askerlik yapmış. Birçok arkadaşı gözünün önünde şehit olmuş. Bu yaşadıkları onu çok etkilemiş ve bildiğimiz ırkçı artık. En yakın arkadaşımın sevgilisi de kürt kökenli. (Bu anlatacaklarım 5 ay kadar önce oldu)Onların arası bozukken benden yardım istediler ve onları barıştırmaya uğraşıyordum. Çocuk intihar etmişti psikolojisi çok kötüydü ve ben de bir arkadaşı olarak ona destek oluyordum. O psikolojideki bir insanı yalnız bırakamadım ve yardımcı oldum. Şuan iyi durumdalar. Mesele şu ki bir seferinde bu kürt kökenli arkadaş beni sevgilimin yanındayken aradı, arkadaşımla buluşacaklarını söyledi falan( intihar ettikten birkaç gün sonraydı) ben de sevindiğimi söyledim. Fitil o an ateşlendi. Bir kürtle nasıl öyle konuşurmuşum falan biraz tartıştık, sonra o bir arkadaşıyla buluşmaya gitti. Bizim oranın insanı milliyetçidir ama ırkçı değildir. Ben üniversiteye gelene kadar böyle birşey görmedim. Neyse akşam oldu aradı beni ve kavga başladı. Onlarla konuşursam beni sileceğini, barıştırırsam yani arkadaşımı yakarsam beni yakacağını söyledi falan neler neler. Tanımadığı biri uğruna beni tehdit etti, o kadar ağırıma gitti ki. Blöf yaptığını o konuşmayı yaparken bile biliyordum ama beni bu şekilde kendi tabiriyle "uyarması" çok canımı yaktı. Sonuç olarak ayrıldık. Ben arkadaşımı sevdiğime ezdirmedim. Ama ne oldu biliyor musunuz, en yakın arkadaşım sevgilisiyle barıştıktan sonra beni harcadı, sevgilisinin bana laf etmesine göz yumdu üstelik geldi bunu bana anlattı. Yeni yeni görmeye başladım bazı şeyleri, buraya yazmadığım çok şey var yeni farkettiğim. Kendini benden üstün görüyormuş meğer, benim eski sevgilimle barışmamam için ne gerekiyorsa yapıyor ama kendisi ilk fırsatta beni harcıyor. İstediğine ulaşmak için herkesi kullanıp her yolu mübah görüyor, ben bunları yeni yeni anladım. Resmen hayal kırıklığıydı benim için. Eski sevgilime gelirsek, zaten başka sorunlarımız da vardı ama bu damla bardağı taşırdı. Onunla sorunlarımızın ve hiçbir şeyin değişmediğinin farkındayım. Ama aylardır uğraşıyor ne yaptıysam halen seviyorum diyor. Ondan nefret ettiğimi söylüyorum halbuki yalan. Mantığımla hareket ederek ondan uzaklaşıyorum ama bazen o kadar özlüyorum ki. Normalde kontrol delisi biriyim. Duygularım yüzünden kendimi kontrol edemediğim için resmen çıldırıyorum. Hala içten içe onu seviyorum, o kadar uğraşıyor ki artık içim eziliyor ona ters cevap vermeye. Ama gerçekler ortada bizim onunla çok sorunumuz var. Bir yandan dünyayı kendi etrafında döndürmek için her yolu mübah gören çıkarcı arkadaşım, bir yandan tekrar beni o kısır döngüye çekmeye çalışan eski sevgilim yüzünden o kadar bunaldım ki. Kendi mutluluğu için beni kullanmaya çalışan insanlardan yoruldum, sanki herkes öyleymiş gibi geliyor artık. Çok yalnızım ve depresyona girmemek için mücadele etmekten yıprandım. İnsanları kırmamak için uğraşırken kendimi parçaladım. Yakınlarımın kaybını daha atlatamadım. Söyleyin arkadaşlar bencil insanları etraftan uzaklaştırmanın bir yolu var mı? Hayır demeyi , bencil olmayı nasıl öğreneceğim ben? Daha dün arkadaşım konuşma esnasında bana "kendini benimle bir mi tutuyorsun" dedi.(eski sevgilimin mesajına cevap vermiştim onu anlatırken erkeklerle ilgili birşey söyledim ona cevaben) Cürete bakar mısınız. O anda dilimin ucuna çok şey geldi ama yuttum hepsini, kırmayayım dedim. Nefret ediyorum bu huyumdan. Gereksiz fedakarlıktan, aşırı hoşgörüden hep zarar gördüm. Bunu ben nasıl aşacağım. Bir insan bana zarar verse de en ufak bir iyi niyet gösterisinde hemen yelkenleri suya indiriyorum. Çoğu kez de bunu karşı tarafın menfaati uğruna yaptığını bilmeme rağmen. Bu zaafı yenmenin bir yolu var mı?