- 30 Eylül 2014
- 4.277
- 12.428
- 208
Selamlar hanimlar,
Artik onca senedir hala alismadin mi demeyin, yok ya, insan alisiyor elbette. Galiba bu konuyu acma sebebim dertlesmek degil, milliyetci davranmakta degil, kendimi kurban pozisyonunda gostermeye calismak hele hic degil.
Empati belkide. Bircok konuda gurbetciler hakkinda konusuldugunda hep avrupadaki (ozellikle genclerin) kapasitesizligi, nebilim ailelerin kendini gelistirmemis olmasi imaasi filan geciyor. Burda yasamak zor degil, ama sanildigi kadar kolayda degil. Dogma buyume buraliyim. Az once ogle yemegi yiyoruz. Hatri sayilir pozisyonlarda calisan insanlarla birlikte calisiyorum. Derken birtanesi bi konu uzerinden konusulurken ‘eeyla, izin verirsen biraz saygisiz bir anekdotu anlatmak istiyorum’ dedi, bende tabi ‘saygisizsa anlatma’ dedim gulumseyerek, ama anlatti. Kalkanlarim antenlerim kalkti tabi bekliyorum ne gelecek, arada dusunuyorumda nasil yorum yapsam simdi gelecek espiriye diye. Biliyorum, konu ya Turkluge yada Islama dayanacak. Sakin kal diye diye kendime, yaptigi Turk espirisine guldum. Uzerinede ‘evet hakikaten saygisizcaymis, ama bi ince espirisi var’ dedim. Vardi cunku.
Derken bir diger is arkadasi, epeydir sohbet etmedigim, ceo pozisyonunda biri ustelik, yine bir espiri yapti yeni evlendigimi duyunca. Alman Turkuylemi evlendin dedi, evet dedim. Iki hatayi bir arada mi yaptin yani dedi (yani hem alman hemde turk olan biriylemi evlendin demek istedi, kendisi hollandali). E ne diyim, ‘ask olsun neden hata olsun’ dedim, ama yine guldum yaninda. Masada almanla evli olan bir baska bayan daha vardi, oda sessiz kalinca uzatmadim.
Pozisyonlarindan cekindigimden mi sakince guldum igneli birsey soylemedim. Yada bu eeyla’da hep boyle parliyor hic espiriye gelemiyor demelerinden mi sikildim (bir cok kez sert cikistigim oluyor boyle espirilerde, veya konusulan konularda). Galiba yoruluyorum artik, inanin yoruyor. Ama gelin gorun ki icim icimi yiyor yine de. Dokunsalar agliicam inanin. Karsimda oturan is arkadasimla konusmaya cekiniyorum, biliyorumki agliicam. Ki o cok bozuldu ve masada herkesi rahatsiz edecek sekilde ‘saygi ve acik goruslu olma haftasinda yaptiginiz espirele bakin!’ dedi (oyle bir hafta icerisindeyiz cunku bu hafta). Bide tabi medyada Turkiye’den baska birsey yok bu aralar, her turlu yalanin, medyanin manipulasyonlarinin haddi hesabi yok.
Neyse. Bi anlatip rahatlayasim geldi galiba. Belki benzer seyleri yasayanlar vardir, ulkemizin bulundugu hassas durumda herkesin ulkemize muhalefet oldugunu hissetmek, her defasinda, her gun yeniden, inanin yoruyor.
Artik onca senedir hala alismadin mi demeyin, yok ya, insan alisiyor elbette. Galiba bu konuyu acma sebebim dertlesmek degil, milliyetci davranmakta degil, kendimi kurban pozisyonunda gostermeye calismak hele hic degil.
Empati belkide. Bircok konuda gurbetciler hakkinda konusuldugunda hep avrupadaki (ozellikle genclerin) kapasitesizligi, nebilim ailelerin kendini gelistirmemis olmasi imaasi filan geciyor. Burda yasamak zor degil, ama sanildigi kadar kolayda degil. Dogma buyume buraliyim. Az once ogle yemegi yiyoruz. Hatri sayilir pozisyonlarda calisan insanlarla birlikte calisiyorum. Derken birtanesi bi konu uzerinden konusulurken ‘eeyla, izin verirsen biraz saygisiz bir anekdotu anlatmak istiyorum’ dedi, bende tabi ‘saygisizsa anlatma’ dedim gulumseyerek, ama anlatti. Kalkanlarim antenlerim kalkti tabi bekliyorum ne gelecek, arada dusunuyorumda nasil yorum yapsam simdi gelecek espiriye diye. Biliyorum, konu ya Turkluge yada Islama dayanacak. Sakin kal diye diye kendime, yaptigi Turk espirisine guldum. Uzerinede ‘evet hakikaten saygisizcaymis, ama bi ince espirisi var’ dedim. Vardi cunku.
Derken bir diger is arkadasi, epeydir sohbet etmedigim, ceo pozisyonunda biri ustelik, yine bir espiri yapti yeni evlendigimi duyunca. Alman Turkuylemi evlendin dedi, evet dedim. Iki hatayi bir arada mi yaptin yani dedi (yani hem alman hemde turk olan biriylemi evlendin demek istedi, kendisi hollandali). E ne diyim, ‘ask olsun neden hata olsun’ dedim, ama yine guldum yaninda. Masada almanla evli olan bir baska bayan daha vardi, oda sessiz kalinca uzatmadim.
Pozisyonlarindan cekindigimden mi sakince guldum igneli birsey soylemedim. Yada bu eeyla’da hep boyle parliyor hic espiriye gelemiyor demelerinden mi sikildim (bir cok kez sert cikistigim oluyor boyle espirilerde, veya konusulan konularda). Galiba yoruluyorum artik, inanin yoruyor. Ama gelin gorun ki icim icimi yiyor yine de. Dokunsalar agliicam inanin. Karsimda oturan is arkadasimla konusmaya cekiniyorum, biliyorumki agliicam. Ki o cok bozuldu ve masada herkesi rahatsiz edecek sekilde ‘saygi ve acik goruslu olma haftasinda yaptiginiz espirele bakin!’ dedi (oyle bir hafta icerisindeyiz cunku bu hafta). Bide tabi medyada Turkiye’den baska birsey yok bu aralar, her turlu yalanin, medyanin manipulasyonlarinin haddi hesabi yok.
Neyse. Bi anlatip rahatlayasim geldi galiba. Belki benzer seyleri yasayanlar vardir, ulkemizin bulundugu hassas durumda herkesin ulkemize muhalefet oldugunu hissetmek, her defasinda, her gun yeniden, inanin yoruyor.
