- Konu Sahibi scarletOhara
- #1
Merhaba kızlar,
Aslında forumun çoook uzun zamandır pasif takipçisiyim ama bugün içimden yazmak geldi. Çünkü son zamanlarda hayatımın küçük de olsa bir bölümünü meşgul eden bir sorunum var.
İş yerimde bir bayan arkadaş var. Ailesiyle büyük sorunları olmuş küçükken hala da devam eden sorunları mevcut. Değişik bir ruh hali içinde hep, melankolik bazen çirkeflik derecesinde kavgacı, dedikoducu. İş ortamında adı çıkmış bir kız. Özünde iyi bir kız, bana da ilk işe başladığımda destek olduğu, kolladığı anlar olmuştur ama aslına bakarsanız özünde herkes iyi, sadece size hitap ediyor mu orası önemli.
Bu arkadaşım yakın zamanda evli biriyle bir ilişki yaşadı. Benim de tanıdığım, saydığım biri. Bir şekilde bitti. Beni o dönemde çok bunalttı sürekli anlattı anlattı. Ben öğütler verdim, öneriler sundum. Hiç bu işin içinde yer almak istemiyordum. Buna rağmen sürekli "Dayanamıyorum, çok seviyorum." tarzı laflarıyla beni sinir etmeyi başardı. Bana karşı diğer insanlara davrandığı gibi kavgacı değil. Çok dikkatli. Sanırım beni kaybetmek istemiyor. Çünkü hiç arkadaşı yok. Yalnızlığından çok şikayetçi. İş dışında da hep plan yapmak istiyor ama atlatıyorum bir şekilde. Aslında çalıştığım yerde onunla görünmek bile istemiyorum. Çünkü insanlar onun hep dedikodusunu yapıyor ve aynı kefeye konmak istemiyorum. Bu kız herkes hakkında dedikoduda da yapıyor. Eskiden samimi olup şimdi arası bozuk olduğu arkadaşlarının arkasından acımasızca konuşuyor. Bana da aynısını yapıp yapmayacağını bilemem. Tanıdıklardan biri bir ev, araba alsa hemen bunu eleştiriyor yok şu modeli almışlar, paraları ona mı yetmiş gibi. Herkesin arkasından konuşuyor desem yeri. En yakın arkadaşım beni ziyarete geldiğinde tanışmışlardı bu kızla Yarım saatlik bir sohbet arkadaşım için yetti. "Nasıl bir kız bu ağzı yüzü başka oynuyor, uzak dur" dedi. Ama nasıl uzak durabilirim. Bana karşı o kadar iyi ki Ama benim hayat enerjimi götürüyor. Bu kızın mutsuzluğunu da mutluluğunu da istemiyorum. Harry Potter'daki ruh emiciler gibi. Resmen iş yerinde köşe kapmaca oynuyorum. O lavabodaysa girmiyorum mesela. Ne yapmalıyım? Nasıl uzaklaştırmalıyım onu kendimden? Aslında baya mesafe koydum ama bana yeterli gelmiyor. Tamamen ilişkimi de kesemem. Yüzyüze bakıyoruz. Aynı projede çalışabiliriz ilerde. İşin kötüsü artık kendimi kontrol edemeyip kötü de davranmaya başladım. Ben hayatımda birini bu kadar sevmediğimi o kişinin de bana bu kadar yapıştığını hatırlamıyorum. Sizin başınızdan böyle bir şey geçtim mi?
Aslında forumun çoook uzun zamandır pasif takipçisiyim ama bugün içimden yazmak geldi. Çünkü son zamanlarda hayatımın küçük de olsa bir bölümünü meşgul eden bir sorunum var.
İş yerimde bir bayan arkadaş var. Ailesiyle büyük sorunları olmuş küçükken hala da devam eden sorunları mevcut. Değişik bir ruh hali içinde hep, melankolik bazen çirkeflik derecesinde kavgacı, dedikoducu. İş ortamında adı çıkmış bir kız. Özünde iyi bir kız, bana da ilk işe başladığımda destek olduğu, kolladığı anlar olmuştur ama aslına bakarsanız özünde herkes iyi, sadece size hitap ediyor mu orası önemli.
Bu arkadaşım yakın zamanda evli biriyle bir ilişki yaşadı. Benim de tanıdığım, saydığım biri. Bir şekilde bitti. Beni o dönemde çok bunalttı sürekli anlattı anlattı. Ben öğütler verdim, öneriler sundum. Hiç bu işin içinde yer almak istemiyordum. Buna rağmen sürekli "Dayanamıyorum, çok seviyorum." tarzı laflarıyla beni sinir etmeyi başardı. Bana karşı diğer insanlara davrandığı gibi kavgacı değil. Çok dikkatli. Sanırım beni kaybetmek istemiyor. Çünkü hiç arkadaşı yok. Yalnızlığından çok şikayetçi. İş dışında da hep plan yapmak istiyor ama atlatıyorum bir şekilde. Aslında çalıştığım yerde onunla görünmek bile istemiyorum. Çünkü insanlar onun hep dedikodusunu yapıyor ve aynı kefeye konmak istemiyorum. Bu kız herkes hakkında dedikoduda da yapıyor. Eskiden samimi olup şimdi arası bozuk olduğu arkadaşlarının arkasından acımasızca konuşuyor. Bana da aynısını yapıp yapmayacağını bilemem. Tanıdıklardan biri bir ev, araba alsa hemen bunu eleştiriyor yok şu modeli almışlar, paraları ona mı yetmiş gibi. Herkesin arkasından konuşuyor desem yeri. En yakın arkadaşım beni ziyarete geldiğinde tanışmışlardı bu kızla Yarım saatlik bir sohbet arkadaşım için yetti. "Nasıl bir kız bu ağzı yüzü başka oynuyor, uzak dur" dedi. Ama nasıl uzak durabilirim. Bana karşı o kadar iyi ki Ama benim hayat enerjimi götürüyor. Bu kızın mutsuzluğunu da mutluluğunu da istemiyorum. Harry Potter'daki ruh emiciler gibi. Resmen iş yerinde köşe kapmaca oynuyorum. O lavabodaysa girmiyorum mesela. Ne yapmalıyım? Nasıl uzaklaştırmalıyım onu kendimden? Aslında baya mesafe koydum ama bana yeterli gelmiyor. Tamamen ilişkimi de kesemem. Yüzyüze bakıyoruz. Aynı projede çalışabiliriz ilerde. İşin kötüsü artık kendimi kontrol edemeyip kötü de davranmaya başladım. Ben hayatımda birini bu kadar sevmediğimi o kişinin de bana bu kadar yapıştığını hatırlamıyorum. Sizin başınızdan böyle bir şey geçtim mi?
Bu tarz insanlarla birden ilişkiyi kesmek bir sürü sorunları beraberinde getirir.Bence yoğunluktan dolayı görüşemiyormuş gibi davranmalısınız...Benim de kapı komşum böyle maalesef ama ben sürekli işim var modunda dolanıyorum :)
Sabırla beklemeni öneririm. Yeni birisi olunca seni daha o saniye zaten rahat bırakıcaktır emin ol 
