İş yerinde özgüven sorunu

bildiğinizi okumak aslında alttan had bildirmektir.
dediğim gibi size şu şöyle olacak gibi birşey mi söylediler ben bakarım deyip çıkıp gitmeniz zaten bir duruş göstermeniz onlara siz istediğinizi söyleyin asıl kararı ben veriyorum demektir..
sözle ben zaten ne yapacağımı biliyorum deseniz üste çıkarlar gerek yok böyle bir muhabbete.
Evet gercekten bu sekilde aciklama yapinca tamda dediginiz gibi oluyor. Dediginiz yontemi deneyecegim cok tesekkurler
 
Inanin is hayatimda kimseyle hal hatir sorma disinda asla muhabbete bile girmiyorum ki konusmalar carpitilmasin diye. Ne ben onlarin ustuyum orda ne de onlar benim. Cok alakasiz gorev alanlarimiz. Arada ki tek bag evrak teslim edilmesi ve bu evraklar uygun veya degil diye mail atmam. Oyuzden onlara otorite kurmam zaten mumkun degil boyle bir amacim da yok banane ki neden yapayim. Ama onlarin boyle bir cabasi var. Bana saygi duymadigi isiyle ilgili bir aksaklik yarattigi zaman onund ahesap verecegi bir ustu var bu da beni ilgilendirmez. Bana ozel degil tavirlari genel olarak o sekildeler zaten. Cekindigimi ve bunun neden olabilecegi zaten sordugum sorunumdu soylediginiz yeni bir sey degil zaten benim belirttigim husus. Buraya konu acma sebebim zaten insanlarin fikirlerini duymak

duydugunuz fikirler hoşunuza gitmediğinde takındıgınız tavrı begenmedim.
neyse ne yazılsa boş, 10 yıl sonra bu site var olur ve siz de burada olursanız tekrar konuşuruz belki
 
Is hayatinda tecrube tabiki onemlidir ama sonucta bir hastane de yeni goreve baslayan doktora oranin 20 senelik sekreteri akil verip yonlendirmeye calismaz diye dusunuyorum. Herkesin gorevi farkli. Ayni isi yapiyor olsak ve bir sey soyleseler inanin durur dusunurum. Ama 3 evragin 2 si uygun ne olacak iste kabul edin diye bir yorum yaparlarken bu da benim gorevim ben karar vereyim isterseniz diyemeyip aciklama yapiyorum. Bunu neden yaptigimi da anlayamiyorum sorunum da bu acikcasi.


çözüm çok basit yukarıda da yazdığın gibi buna ben karar veririm demek. Nasıl söylerim nasıl diye düşünmeyin kibarca sanki selam verir gibi
 
Evrakların size ulaşma şekli nasıl?
Ordan başlayalım olayı çözmeye.
Şimdi şöyle oluyor. Onay için gelen evraklar bazen mailden bazen elden teslim ediliyor. Mailden gelenleri direk kendim alip yanitliyorum. Elden teslim alinanlari danisma alip bana haber veriyor ben onlardan aliyorum. Yonetim bu sekilde duzenlemis sistemi. Aslinda direk bana birakilsa hic sorun kalmayacak. Ama esas sorunum ne bu ne danismanin tavri. Sonucta garip davranan insanlar her yerde. Ben hic hesap verme zorunlulugum olmayan birilerinden neden cekiniyorum onu anlayamiyorum.
 
telefonda çemkirip yüzlerine güleceksin bunlar bundan anlarlar ,

bana soru sormaya korkarlar iş yeirnde , ben çözümü böyle buldum adamına göre muamele
 
Zaten şu danışmadakiler, bankadaki görevliler ve doktorun yanında çalışanlar yemin ederim kendilerini prenses gibi görüyorlar. Burunları nerdeyse bulutlara değecek. Usulünce söyle bence işini nasıl yapacağını zaten bildiğini.
 
Haklisiniz. Ben aslinda onlardan cok kendimin neden boyle hissettigini anlamaya calisiyorum
Biraz ego herkeste vardır kabul edelim.
Siz belli bir yerde olduğunuz için onların halleri zorunuza gidiyor ama dediğim gibi yönetici olmak zor ve bu ınsanlar hep olacaklar. Ve siz farkı ortaya koyarsanız daha gıcıklaşırlar.
 
Merhaba,
Hayırlı sabahlar dilerim :)

Konu sahibi hanımefendi,
acaba çok mu kasıyorsunuz :) herkesin yapması gereken tek şey; işini yapmak. Bir yerden sonra as-üst farketmiyor. Bilinçli insanlar olmak önemli bu noktada.
Kendimden örnek vereyim, Uluslararası bir fabrikada Direktör ve aynı zamanda Kimya Yüksek Mühendisiyim. Aslında sert mizaclı soğuk birisiyimdir ancak yeni girdiğim ortam da uzaktan sessiz izlemeyi tercih ederim.

İşe ilk başladığım zamanlar,
sevkiyatta ki işcisinden Muhasebesinde ki 20 yaşında ki hanıma kadar herkes bir hakimiyet kurmaya çalıştı üzerimde. ilk insanları anlamaya ve onlara daha ılımlı yaklaşmaya çalıştım ancak baktım ki,anlamayan insanlar var. İşe girdiğimin 4.ayı Sevkiyat müdürü ile tartışarak fabrikayı ayağa kaldırmışlığım vardır. Sonrasın da herkes kuzu :) Şimdi fabrika sahibinden yöneticilere kadar herkes beni çok iyi tanır ve asla üslup sıkıntısı yaşamam.
Demem o ki, gerektiği yerde üst oluşunuzu göstermeniz gerekir. Bu kimseyi küçümsemek değildir. Haketmişsin ki oralara gelmişsin, Devlet okulunda herkese eşit şartlarda eğitim veriliyor. O da çalışsaydı, aynı poziyonda olsaydı.
İnsanlara karşı o kadar da sempatik ılımlı göstermenize gerek yok kendinizi. Veya herkesin sizi sevmesi ya da birilerinin sizi sevmesi şart değil.
Profesyonel olun yahu :)
Ayrıca, eve gidince işi, danışmadaki şahısları düşünecek kadar boş vaktinizi, kitap okuyarak yürüyerek bir hobi edinerek doldurabilirsiniz.

Saygılarımla,

:KK54:
 
Bence tatsızlıktan hoşlanmıyorsunuz. Ve tatsızlık çıkarmaya müsait tipler olduğu için ondan çekiniyorsunuz. Bazı insanlar kavga etmeyi çok seviyor. Ben kavgadan hiç hoşlanmam. Etsem ağızlarının payını veremiyeceğimden değil ama gerginlikten hoşlanmadığım için bu tip insanlardan ben de çekiniyorum.
 
Kızlar iyi geceler. Mezun olduğum bölüm dışında da bir okul bitirip sınavımı da verip göreve başladım. 2 ay kadar stajım oldu işe başlayalıda 2 ay oldu. Aşırı korkarak işe başladım alanım dışı olduğu için. Ama sorunsuz bir 2 ay geçirdim. Genel müdürle ve diğer bölümlerin müdürleriyle aram çok iyi ve işimi gercekten çok ciddiye alarak yapıyorum. Onlarda farkinda olduğu icin beni benimsediler. Birimimde tek yetkili benim amirim ve hesap verdigim kimsede yok genel müdür dışında. Buraya kadar tamam. Bunu kimsenin işini mesleğini kucumsemek icin soylemiyorum lütfen yanlış anlaşılmasın. Danışmada görevli 2 kadın çalişan var. Firmalar evrak teslimini onlara yapiyorlar bende gün içinde ordan aliyorum. Evrakları ben onaylarsam firmalar çalışma yapabiliyor. Genel müdür bile benim dediğimi yaparken bana sorarken bu arkadaşlar bir şekilde beni yönlendirmeye işimi ögretmeye çalışır gibi bir üslup takınıyorlar. Gerektiği kadar samimiyim ve hep hanımlı hitap ederim. Samimiyetten yüz bulduklarını sanmıyorum. Benim yeni işe başlamam onlarin senelerdir orda olmasından kaynaklı hir sorun var ama tam nedir anlamadım. Asıl sorunum da şu ben en üst mevkide ki müdürüme bile çok rahat davranıp kendimi ifade edip işimi yaparken bana tek kelime etmeye ya da sormaya yetkisi olmayan bir birim tarafindan nasil yönlendiriyorum daha dogrusu buna nasil izin veriyorum. Inanin anlamiyorum neden boyle davrandigimi. Kendimi karşılarında ezik gibi hissediyorum nerdeyse korkuyorum. Fobi gibi oldu resmen gun icinde danışmaya uğramak. Bir kere terslesem sorun çözulecek aslında ama yapamıyorum. Yani bana işimi ögretmeyin lutfen demek bu kadar zor olmamalı. Müdürden veya daha yetkili birinden çekinsem anlayacağim ama bu cok saçma. İşe henüz tam hakim olmamanın verdigi çekingenlik desem gene de danışma ne alaka ? Biraz insanlari tersleyen bilmiş tipler. Kötü olmayı mi göze alamıyorum anlamadım. Çok özgüvenliyken böyle çok alakasız insanlar karşısında tam bir eziğe dönüşüyorum bazen.Kızlar nasil davranmaliyim sizce bu neden oluyor ? Bana yardımcı olun lutfen
Siz ezik değil naziksiniz. Ünlü bir laf vardır burada sarfedemeyeceğim deveye diken insana .. diye bu devir hakikaten öyle Güleryüz insanlara saçma bir cesaret veriyor
 
İş hayatında benimde karşıma çıkanlarda bunu farkettim benden büyük daha tecrübeli insanlar bana iş buyururken yapar mısın diyerek gayet kibar bi dille konuşuyorlar veya iş bile buyurmayıp kendileri yapıyolar ama benden küçüklere bakıyorum iş buyurmaya çalışıyolar bende öyle tipleri gördüm mü pek oralı olmuyorum
 
olumlu açıdan niye bakmıyorsun yenisin diye belki işini tam öğretme derdindeler alt tabaka bazen en çok şeyi bilendir.belki sen onlara işi bildiğini kanıtlamadıgın yanlış yapmandan endişeli olabilirler.bilmiyorum bakış açısı önemli 2 aylık süre zarfında bu insanlar seni hataya yöneltip yanlış mı yaptırdılar sana yönlendirildiğini düşünüyorsun.evrak işi varsa anlatıyorlarsa 2 ay oldu artık yaparım ilginiz için teşşekkur ederim herhangi sorunda müdüre sorarım de kibarca onlar daha sana karışmaz ama uslup çok önemli kırmadan
 
Şimdi şöyle oluyor. Onay için gelen evraklar bazen mailden bazen elden teslim ediliyor. Mailden gelenleri direk kendim alip yanitliyorum. Elden teslim alinanlari danisma alip bana haber veriyor ben onlardan aliyorum. Yonetim bu sekilde duzenlemis sistemi. Aslinda direk bana birakilsa hic sorun kalmayacak. Ama esas sorunum ne bu ne danismanin tavri. Sonucta garip davranan insanlar her yerde. Ben hic hesap verme zorunlulugum olmayan birilerinden neden cekiniyorum onu anlayamiyorum.
Muhtemelen onları daha güçlü ve baskın gördüğünüz için çekiniyorsunuz.
Nedenini sorgulamayı bırakın,
bir an önce uygun davranışı sergilemeye çalışın.
Keşke evrak sizin masanıza bırakılsa.
Madem siz alıyorsunuz,alınca teşekkür edip hemen uzaklaşın.
Evrakla ilgili konuşulmasına izin vermeyin.
Yorum yapılırsa,dinlemeyin,
evrakı inceler gibi yapıp bir yandan yürüyün.
Dinlemek zorunda kaldığınız zamanlarda,
'fikir için teşekkür ederim ama ben işimi nasıl yapmam gerektiğini biliyorum' deyin ve gülümseyin.
Böylece sorun çıkarmaya kalkarlarsa;
'Aaa ne var bunda,gayet tatlılıkla söyledim halbuki' dersiniz.

Yıllar önce asistanım biraz fazla övgüden ve ilgiden hafif şımarmıştı.
Biz diğer şubenin müdürüyle velilerle ilgili bir konuda görüşürken,izinsiz lafa girip;
'aslında şöyle yapsak daha iyi olur diye düşünüyorum' gibi bir yorum yaptı.
Ben de ona;
-Siz düşünme işini biz müdürlere bırakın sadece size söylediğimi yapın,dedim.
İki gün bozuk attı bana ama bir daha haddini aşmadı.
Böyle durumlarda baştan tavrınızı koymazsanız,daha sıkıntılı durumlarla karşılaşmanız muhtemel.
 
Back
X