Merhabalar.
Hayatta en sevmediğim şey işgüzarlık, böyle samimiyken birden havalara girip mesafeli olmak,dışlandığımı hissetmek...
Neyse eltim ile gayet iyi geçiniriz normalde.Bazen onun takıntıları var umursamam.Mesela hızlı hızli herseyi halledetmeye çalışır oraya koşar buraya koşar depresyona girer hergün doktora gider.Stres der.Yani hayatı 2 çocukla daha zorlaştırır zaten hayat akıyo yırtma kendini derim hep.
Bu yaz da köyde kayınvalidemde ilk beraber olduk.Ben 3 yıllık evliyim o 8
.Tabi biz tatilden oraya ugradik.Onlar oradaydi her sene yazın fındığa oar gidiyormuş.Eşi öyle istiyor.Benim eşimde bu sene bizde 1 hafta gidelim yardimci olayim dedi tatil dönüşü oraya gittik
Tabi onlar 1 haftadır ordaydi herşeye adapte olmuş.Kendi evi.gibi davranıyor ama hep şikayet hep şikayet.Yapıyo hızlı hızlı sonra şikayet ediyor.Diyorum ki bugün ben yapayım yok dur ben yaparım şimdi onlar herseyi yemez diyor
Aliyor elimden.Oysaki.mayıs ayında bende 20 gün kaldım ve neyin ne olduğunu biliyorum
Ama o yapmış olmak için yapıyor.Yapti desinler yoruldu desinler bunuda mi sen yaptin.Ayy biraz otur yaa çok yoruldun
Hadi sende sofraya gel desinler diye resmen kendini harap ediyor
Çocukları yaramaz onlarla ilgilenemiyor.Bende arkasinda dolaşıp kalan işleri yapmaya çalışıyorum.yani bulasik hızlı hızlı yemekleri hazırlıyor showunu yapıyor.Yemek yemeye geliyorlar gidiyorlar bulasik bana kalıyo.Yemeği falan o hazırladi oluyor.O.kadar sinir oluyorum ki yapsam dert yapmasam dert.Sudan çıkmış balığa döndüm resmen.Hiç bişey beceremeyen salak gibi hissettim kendimi
Bide istanbul da sofralarim yemeklerimle.meşhurum sürekli tarif ister.Taa abisinin karısı arar eltin sende sundan yemiş tarifini verirmisin der.
Yani koyde beni resmen alt etmeye çalıştı geri planda kalayim diye.Bi durmuyor ki bende bişeyler yapayim.Çocukları ağlıyor sen git devam edeyim diyorum yok bitireyim.diyor sonra şikayet ediyor
Tabi evde kimse yokken görülmeyen işler ev süpürme falan bana ait
7 gün zor sabrettim kocama anlattim bi olay daha oldu.Hiç sevmem boyle gerilmeleri ama gerildim
Zor attım kendimi istanbula evime.Onlarda bizden 3 gün sonra döndü .Otobüsle döneceklermis bizim araba boştu. Eşim bizle dönsünler dedi kabul etmedim.bebeğime arkada yatak yapıyorum 14 saat yolculuk sürüyor rahat edemem dedim onunda 2 çocuğu var.Eşimde kabul etti
Neyse geldik 2 aya yakın oldu hiç aramadim oda aramadi.Oysaki her gün arardı.Ben geldiklerinde aramamısm diye aramiyomus.Ben aramak istemiyorumm.Çok soğudum sinir oldum gıcık oldum.Eşimde diyor ki sen ara Küçüksün. ne küçüğu ya aramızda 3 yaş var . Sinir oluyorum.Aramam zaten de kaynanam.falan aramiyomussun diyo .Baskı var yani. Hakli değilmiyim amaaa
