- 26 Mayıs 2015
- 7
- 0
- 36
Herkese merhaba kadınlarkulubüne üye olup açtığım ilk başlık bu oldu .Uzatmadan sıkmadan konuya gelecek olursam; yaklaşık 1 yıldır devam eden bir ilişkim vardı.İkimizin de psikolojisi çok bozuktu birbirimize yara bandı olduk diyebilirim..Tabi iki deli daha kendine yardım edemezken birbirine ne kadar yardım etti tartışılır.Bizim ilişkimiz bir yeri onarırken diğer yeri bozdu aslında düzelen duygularımıza o kadar konsantre olmuştuk ki birbirimizi kırıp döktüğümüzü fark etmek istemiyorduk.İlişkide güven hiçbizaman olmadı, ne ben onsuz markete çıktım ne o bensiz arkadaşlarıyla takılmaya gitti,ama sorsanız çok modern açık görüşlü insanlardık.Birbirimizi her saniye her dakika kontrol altında tuttuk, ailemizden koptuk arkadaşlarımızdan koptuk sadece ikimiz vardık.Bu sırada benim uzun zamandır süregelen sosyal fobim biraz düzeliyor gibiydi,hep ikimiz insan içine çıktığımız için artık kendimi rahatlamış gevşemiş sosyal ortamlarda daha aktif hissediyordum.Yıllardır aşamadığım bu durumu onun sayesinde aştığımı bahanelerle kapatıyordum.Onunda uyuşturucu problemi vardı beraber olmaya başladığımız dönemlerde çok zorlu zamanlardan da geçsek uyuşturucuyu bıraktı, her gün yanında oldum onun o da benim o beni dışarı çıkartıp elimden tutuyordu, ben o uyuşturucu kullanma isteği geldiğinde onu tutup yardım ediyordum gel zaman git zaman aylar geçti ne onun uyuşturucu kullanmak adına agzından bir kelime çıkıyordu ne de ben sokağa çıkamam insanlardan korkuyorum gibi paranoyalar yapmmıyordum artık.Ama çok yalnızdık yanımızda kimse kalmamıştı o benim arkadaşlarımı sevmiyordu ben onunkilerle kavga etmiştim.İkimizin de işi yoktu, ben okulu hala bitirmemiştim o da bir işe girip en fazla 2 ay çalışıp çıkıyordu.Bu sırada alkolü fazla abartmaya başlamıştık ne zaman görüşsek gerekenden fazla alkol alıp hoş olmayan şeyler yaşıyorduk.Benim ailem önce araya girdi sonra onun ailesi,artık ailelerden ayrı görüşmeye devam ediyorduk.Çok uzatmadan nasıl ayrıldığımıza geleceğim.Buraya kadar bu kadar anlatma sebebim başlıkta yazdığım gibi olmaması gereken herşeyi yaşamıştık,ne sorumlulugumuz vardı hayata karşı ne kendi ayaklarımızın üzerinde durabiliyorduk aile parası harcayıp boş boş zaman geçiriyorduk. zaman zaman o bana şiddet uyguladı ben de ona uyguladım ilişki çok saygısız bir şekilde devam ediyordu.Bundan üç gün önce cumartesi gecesi yine dışarıya çıktık onun arkadaşının evine gittik alkol alıp muhabbet edecektik,yine alkol sınırı aşıldı ve onun arkadaşı benimle fazla samimi olmaya başladı,erkek arkadaşım da bana sahip çıkıp arkadaşına rest çekip beni evden çıkartması gerekirken bana el kaldırdı,bunun üzerine arkadaşı aramıza girip erkek arkadaşımı hırpaladı kan içinde kaldılar ben ne yapacağımı bilemedim bu arada kafamın iyi olması etkisiyle ve bana dayak atmaya çalıştığı için arkadaşına samimi davrandım.Arkadaşına; bu böyle işte biraz seni örnek alsın erkek böyle olmaz gibi laflar ettim kısacası bende ona samimi davranmaya başladım sinirlendirmek icin ve evden çıkıp yürümeye başladım peşimden gelmeye çalıştı erkek arkadaşım, fakat arkadaşı evde oturacaksın dedi yine vurdu ona ve çıkartmadı, peşimden arkadaşı geldi. sokakta saatlerce yürüdük benim de eve girmeme izin vermedi bana fiziksel olarakta yakınlaşmaya başladı ben biraz korkup eve girdim.Erkek arkadasım delirmiş vaziyetteydi beni suçluyordu hala sen izin verdin bu duruma utanmadan bir de dışarı cıktın demeye devam edince daha da samimi davranmaya başladım. olaylar içinden çıkılmaz hal alınca evden kaçıp taksiyle evime gittim. uyuya kaldım,ertesi gün bütün arkadaşları(zamanında benim için rest çekip görüşmediği arkadaşları) bana küfürlü agıza alınmayacak hakaretler ettiler,sanki onu ben dövmüşüm gibi.. malesef ki buna ben izin verdim.Arkadaşlar bunu anlatacak başka kimsem yok çok utanıyorum samimi olduğum için o saçma sapan insanla. onu çok seviyorum ama affedilecek bir durumda degilim işin kötü tarafı bana ne olursa olsun ben izin versem de bu duruma bana sahip cıkmadıgı için affedemem onu. kimsem yok günlerdir uyuyorum. umarım objektif bir şekilde yorum yaparsınız.. ne cevap bekliyorum hoş onu da bilmiyorum. Tek ricam dertleşmek istiyorum lütfen önyargılı mesajlar yazmayın yeterince üzgünüm duyarlı olmanızı bekliyorum.
bence onu da, arkadaşlarını da çıkar hayatından bir an önce bu nasıl ilişki
ama 1 senemi verdim,her günüm onunla geçti uyurken uyanıkken napcagımı bilmiyorum ve hala utanmadan belki zaman ilaç olur diye bile geçiriyorum aklımdan.
