İşin içinden cikamiyorum

Beyza_2015

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Ağustos 2015
31
13
3
39
Merhaba arkadaşlar,
14 aylık evliyim 2 aylik bir bebegim var esimle çok severek evlendiK hamileligim çok zor geçti esimle de sürekli kıskançlık kavgaları ettik durduk yıprandık yiprattik birbirimizi bazı olaylar geçti esimin beni aldattigini düşündüm fakat tam emin olamadım yakalayamadım açıkcasi icimde şüpheyle kaldım çocuk olcak yeni bir hayat dedim ama bebeğimiz olunca anladım ki ben bu adama güvenimi tamamen kaybetmişim
Ayrılmak istedim kabul etmedi zorladım kv yakın oturuyorum kirayı ben ödüyorum adamı evden kovuyorum gitmiyor ben Annemlere gidince benim ödediğim kirayla o evde yan gelip yatması zoruma gidiyor ayrica babamda kocandan ayri kalma derdinde annemler in oraya taşınamiyorum kiramin 2.5 katı... ne bosanabiliyorum ne tasinabiliyorum ne ayrilabiliyorum en son adama şans verdiğimde hpv virüsü kapmis çocuğunun üstüne yemin etti her olayda bu adam yemin ediyor benden başka kimse yok diye iyice paranoyak oldum 2 haftadır annemde kalıyorum şimdide kv kanser teşhisi konmuş kocam çok üzgün bitik halde üzülüyorum güvenmiyorum ama emin değilim vicdan yapıyorum belki günah almamak için offf çocuğu da anama bırakıp kaçasım var kimsenin olmadığı bi yerlere
 
Allah sabır , güç, kuvvet versin. Zor bir durum.
 
Az cok hatirladim okumustum eski konunuzu.. Herneyse, nasil cocugu birakip kacasim var diyebiliyosunuz 2 aylik el kadar bebek. Yazik.
AnnemE bırakıp kaçmaktan bahsettim kötü niyetle degil ben yeni bi anneyim belki alışamadım bu saat olmuş hala uyutmaya calisiyorum bak asla ona zarar vermek için yazmadım öyle deme lutfen
 
AnnemE bırakıp kaçmaktan bahsettim kötü niyetle degil ben yeni bi anneyim belki alışamadım bu saat olmuş hala uyutmaya calisiyorum bak asla ona zarar vermek için yazmadım öyle deme lutfen
ne olursa olsun o sana daha muhtac, gitmekten bahsederken bunu unutma lutfen. Eminim birakip gitsen, pisman olursun zaten.
 
Bana kalırsa yasadıgınız tum sorunları çözmeden devam etmişşiniz hepsı bır muamma olmuş hayatınızda.. İçiniz yuregınız esınıze soguduysa bırsey dıyemem fakat oda annesı dolayısıyla zor bır surece gırıyor destek olmanızı tavsıye ederım . Destek olamasanızda bırlık olun derım.
 
Eger esinize karsi icinizde birsey kalmadi ise , bosanma davasi acin ve o evden cikin ve civardan baska ev tutun.Sonucta o yeni yere gelemeyecektir.Cunku zaten sirf onun yuzunden boyle bir sey yapmis olacaksiniz.Erkekler boyle durumlarda kadinlarin ciddiyetini anlamiyorlar ve var olan rahatliklarina devam ediyorlar.Duzen bozulmasin, hersey tikirinda gitsin ,eve gitsin otel gibi uyusun , tamam onlar icin.Ne zaman ki ciddiyet goruyorlar ; o zaman dunyalari degisiyor.Dank ediyor.Herkesin tepkisi baska baska olur.Kimi kendini affettirmeye ugrasir olagaustu cabayla , kimi tehdit eder.Once ne istediginize karar verin ve sonra o yolda ilerleyin , kararliliginizi asla bozmayin.Huzuru kendiniz temin edin , mutlu olun ki mutlu bir cocuk buyutebilesniz.
 
Olan olmuş ama keşke evlenir evlenmez hamile kalmasaydiniz.siz evliliğe alışamadan bir de bebeğin sorumluluğu altına girmissiniz.esiniz ne derse desin siz aklınıza koyduğunuzu yapın. annesinin sağlık sorunu başka sizin eşinize guvenmeyip adamın sizi aldatma paranoyasi ile yaşamanız başka.farkli olaylar arasında bağlantı kurup kendinizi vicdan azabı çekmeye zorlamayin.
düşünün siz aldatma ihtimali taşısaniz ve eşiniz sizden şüphelense üstüne hpv virüsü kapsaniz anneniz hasta diye vicdan yapıp koşar miydi? Hic sanmıyorum .içinizdeki sesi dinleyin duygusal açıyla bakmak da lazım ama dozunu kaçırmayın derim.
 
Hayatiniz kotu gidiyor ama tum olumsuzlarin icinde size bahsedilen o yavruya simsiki sarilin..masum..lutfen kendinize gelin.esinizle bosanin.yeni bir hayat kurmak sandiginiz kadar zor degil
 
Merhaba arkadaşlar,
14 aylık evliyim 2 aylik bir bebegim var esimle çok severek evlendiK hamileligim çok zor geçti esimle de sürekli kıskançlık kavgaları ettik durduk yıprandık yiprattik birbirimizi bazı olaylar geçti esimin beni aldattigini düşündüm fakat tam emin olamadım yakalayamadım açıkcasi icimde şüpheyle kaldım çocuk olcak yeni bir hayat dedim ama bebeğimiz olunca anladım ki ben bu adama güvenimi tamamen kaybetmişim
Ayrılmak istedim kabul etmedi zorladım kv yakın oturuyorum kirayı ben ödüyorum adamı evden kovuyorum gitmiyor ben Annemlere gidince benim ödediğim kirayla o evde yan gelip yatması zoruma gidiyor ayrica babamda kocandan ayri kalma derdinde annemler in oraya taşınamiyorum kiramin 2.5 katı... ne bosanabiliyorum ne tasinabiliyorum ne ayrilabiliyorum en son adama şans verdiğimde hpv virüsü kapmis çocuğunun üstüne yemin etti her olayda bu adam yemin ediyor benden başka kimse yok diye iyice paranoyak oldum 2 haftadır annemde kalıyorum şimdide kv kanser teşhisi konmuş kocam çok üzgün bitik halde üzülüyorum güvenmiyorum ama emin değilim vicdan yapıyorum belki günah almamak için offf çocuğu da anama bırakıp kaçasım var kimsenin olmadığı bi yerlere

virüse kadar ki kısım da şans verin diyecektim ki... asla şans vermeyin size bulaşmasın minicik yavrunuza bulaşmasın
o adam ne kadar üzülse az ona... evin kirasını ödemeyi bırakın ve ailenizle yaşayın virüsü sizler de kaparsanız bağışıklık sisteminiz falan gerçekten ben korktum şuan o mini minicik yavru için
 
Düzelir diyeceğim ama düzelmiyor. Adam eğer ki güveninizi sarsacak hareket yaptı ise tekrarları geliyor ve umursamıyorlar kimseyi. Hayatlarını istedikleri gibi yaşıyorlar. Affediyorsun yine yapıyorlar. Ben inanmak ve salaklık konusunda halay başı olurum ama sen istersen iyi düşün:)
 
Annesi kanser diye eşine niye üzülüyor sun. Geçmiş olsun da senmi neden oldun sanki hastalığına. Eşin düşünse ydi azıcık. Annesi değil kendisi de aynı hastalığa yakalanabilir di. Çocuğunun anasını ilk fırsatta aldatmak yerine evinde eşine destek olup kötü gününde de kendine destek olmasını bekleseydi.

Ve sen eşinden o virüsü kapabilir 2 aylık çocuğun la birsürü acı çekebilir din. O siiller yakilirken acaba eşin de senin için vah vah karım benim yüzümden acı çekiyor diye üzülecek miydi.
 
Sizin ediniz daha en başından sizin en yakin arkadasiniza mesaj atarken belliydi karakteri
Imkaniniz varsa Çocuğunuz alıp tatile gidin biraz dinlenir sessiz sakin bir ortam
Yasadiklariniz sizi yıpratmak olabilir haklısınız ama o çocuğu bile bile bu dünyaya siz getirdiniz bakmak zorundasınız öyle atıp kaçmak olmaz sizin hatanın bedelini o yavrucak mi odesin
 
Neden evlilik oturmadan birbirinizi tam anlamıyla tanımadan çocuk yaparsınız ben buna anlam veremedim veremiycem de.
Yazık değil mi şimdi bu çocuğa?

O adamdan de ne koca olur ne baba.
Boşanın.
 
Merhaba arkadaşlar,
14 aylık evliyim 2 aylik bir bebegim var esimle çok severek evlendiK hamileligim çok zor geçti esimle de sürekli kıskançlık kavgaları ettik durduk yıprandık yiprattik birbirimizi bazı olaylar geçti esimin beni aldattigini düşündüm fakat tam emin olamadım yakalayamadım açıkcasi icimde şüpheyle kaldım çocuk olcak yeni bir hayat dedim ama bebeğimiz olunca anladım ki ben bu adama güvenimi tamamen kaybetmişim
Ayrılmak istedim kabul etmedi zorladım kv yakın oturuyorum kirayı ben ödüyorum adamı evden kovuyorum gitmiyor ben Annemlere gidince benim ödediğim kirayla o evde yan gelip yatması zoruma gidiyor ayrica babamda kocandan ayri kalma derdinde annemler in oraya taşınamiyorum kiramin 2.5 katı... ne bosanabiliyorum ne tasinabiliyorum ne ayrilabiliyorum en son adama şans verdiğimde hpv virüsü kapmis çocuğunun üstüne yemin etti her olayda bu adam yemin ediyor benden başka kimse yok diye iyice paranoyak oldum 2 haftadır annemde kalıyorum şimdide kv kanser teşhisi konmuş kocam çok üzgün bitik halde üzülüyorum güvenmiyorum ama emin değilim vicdan yapıyorum belki günah almamak için offf çocuğu da anama bırakıp kaçasım var kimsenin olmadığı bi yerlere
hpv virusu mü kapmış :KK57: kocan mı hpv kapmış?
 
Back
X