- 3 Mayıs 2009
- 6.508
- 3.352
- 398
kızlar evet genele hep biz muhasebeciler dertliyiz, zaten en yıpratıcı mesleklerin başında muhasebecil ve bankacı olmak geliyormuş. cumartesi dahada bir ağır geldi ofis bana sanki üstüme çöktü, patronun odasına gelmesini bekledim gelmedi, en sonunda kızkardeşine dedim abiniz çıkarmı aceba yerine diye, ne oldu filan dedi işten ayrılmayı düşünüyorum dedim:):) şaşırdı aa hiç beklemiyordum beni hayal kırıklığına uğrattın dedi:) sanki ömrümce çalışçam diye sözleşme imzaladım, niye dedi bende burda ne uzuycam nede kısalcam kendime kattığım birşey yok bu gidişle hep aynı şeyi yapmaktan bildiğimide unutçam dedim:):) ben zaten ofisi tek başıma idare ederim filan dedi, madem öyle bana niye 1,5 yıldır maaş verdilerse:):):) iyi dedim o zaman pazartesi gelmiyim:):) yok gel hesapları devralıyım dedi bizim hergün satışa çıkan 5 aracımız var sıcak satış ve hergünki fatura yoğunluğunu düşünün zaten benden önce gelenler en fazla 1 hafta on gün dayanıp çıkmışlar:):) heasplar ben gelene kadar çorbaymış bunu diyen araçtaki şoförler, çıkarkende patronu gördüm sizinle birşey konuşçktım dedim söyle dedi ayak üstü onada işten çıkçağımı söyledim neden dedi bizlemi ilgili orda birşey demedim pztesi konuşuruz dedik çıktım ama inanın dünya varmış oh be dedim:):) şimdi yarın hesapların devri biterse salıdan itibaren kurtuluyorum ordan:) biraz cesaret bence herşeyin çözümü zaten ailemin benim parama aman aman bir ihtiyaçları yok ama ben yinede 1 hafta kadar dinlenip iş aramaya başlamayı düşünüyorum :):) darısı çıkmak isteyenlere