Merhaba arkadaşlar
14 ayı doldurmak üzere oldugum işimden ayrılmak istiyorum.
13 aydır hiç bir şekilde problem yaşamadığım amirimle ciddi problemlerim var.
Saçma sapan sebeplerden herkesin içinde deli gibi bagırıp azarlıyor.
Şimdi sorun bu mu demeyin, sorun çok daha derin. Kurumda 31 yıl çalışmış biri apar topar emekli olmak zorunda kaldı. Amirin sağ kolu, avukatlara taş cıkaracak şekilde hukuk mevzuat kanun bilen, yaptıgı işle hem sana çözüm bulan hemde seni yakabilecek bi insan. Bu insan benimle cok ugrastı ama amacına ulaşamadı, en sonundada belasını buldu. Giderken bi şekilde kesesinde biriktirdiklerini - arkamdan cok konustugunu sözde acıklarımı yakalamaya calıstıgını benimle iyi olan insanları sıkıştırıp görüşmeyeceksin diye baskı yaptıgını beni şikayet etmeyi planladıgını biliyorum ama hiç bi şekilde cevap vermedim - amire ilettiğini düşünüyorum. Çünkü herşey cok güzel giderken işle ilgili hiç bi problem yokken işimi asla aksatmazken işi iyice ögrenmişken kilit noktada bulunurken böyle olması beni çok yıprattı. Saçma sapan sebeplerden bütün kurumun önünde defalarca azar ve tehdit işittim. Bitmiyor tükenmiyor hatta beni cumartesi aksam saat 9 bucukta aramış azarlamak için açmamısım açmayınca daha çok hırslandı. Bu iş benim için cok önemli ama ben tek basıma bir annemle büyüdüm. hiç kimse bana o şekilde davranamaz bazı değerlerim var kendime olan güvenim gitti resmen her gün yaprak gibi titriyorum. yüzüm sapsarı ter içinde geziyorum. Bu arada o emekli olanın da işleri bana kaldı bide onlarla bogusuyorum. inanın ögleden sonra masa bası çalışan ben 4 saat oturmadan geziyorum iş peşinde. sonuç ? 3 kuruş maas yasadıklarımın yanında. 1 marta kdr sürem var ben 14 şubatta istifa edip yeni maası almayıp 2 hafta dinlenip martta da yaklasık 1 yıl sürecek baska bir işimi halletmeyi düşünüyorum. sonrasında da bakarım basımın caresine lanet olsun. ama bu hayatımın hatası olursa ?
bugüne kdr çok şeyle mücadele ettim sessizce, ama artık insanların yüzüne sadece benim için ne konustular die bakıorum. kimse bana samimi gelmiyor. bunlara sırf amir beni ayrı tutuyor benim ne oldugmun nasıl oldugmun farkında die dayanıyordum. ama şu anda çökmüş durumdayım..
ailem istifamı destekliyor ama erken karar vermemi de istemiyor. lütfen bana bi yol gösterin. amacım cocuk gibi aglamak deil 25 yasında beni kimsenn hayata küstürmesine izin veremem..