her ne kadar israf etmeyim desem de bi şekilde yaptığım yemeklerin çoğu çöpe gidiyor. çok üzülüyorum ama önüne geçemiyorum bi türlü. yemeği normalde çok az yaparım. göz kararım çok iyidir ama bi şekilde bir tabak artıyo ve ben bu bir tabağı önemsemiyorum. ya açıkta unutuyom yada dolaba kaldırdıysam dolapta kalıyo. aksi gibi beklemiş yemeği hiç sevmem. illa taze olacak. geçende bekleyen kuru üzüm vardı . siyah çekirdekli. birazda kuru kaysı , gün kurusu olanlardna. ikisinid esevmiyom israf olmasın dedim komposto yaptım. soğuması için balkona bıraktım. ve sadece bir sefer getridim sofraya . kaç gündür balkonda ve bozulmuş. eşim dalga geçer benle . sen , bir yemek nasıl çöpe atılır tarifi versene diye. bende bazen üzülerek dalga geçiyom bu huyumla . illa direk niye atalım önce pişirip, yağ soğan kolayım, enerji tüketelim sonra atalım diye . acı ama maalesef böyle bir huyum var.
geçen haftalarda radyoda bu konu ile ilgili program vardı, israfın hangi boyutlara ulaştığı ile ilgili bilgilerin verildiği güzel bir program. kendimden utandım
canım israf etme yazık ve günah
