- 13 Temmuz 2020
- 114
- 216
- 53
- Konu Sahibi Janedickens
- #1
Merhaba,
başlıktan anlaşılacağı üzere derdim issizlik; dün açıklanan kpss kadrolarlariyla küçücük olan umudum iyice söndü ve hiçbir şeye hevesim kalmadı, yazarsam belki daha kolay olur, moralim düzelir diye dusundum.
Kendimi anlatmam gerekirse, 29 yaşındayım 4 yıl önce mühendislik bölümünden mezun oldum, ilk başta özel sektörde iş bulacağına emindim; bugün olmadı yarın, belki haftaya birşey çıkar diye diye zaman geçti bu arada her gordugum yere başvuru yaptım. yine azalmış ve saçma bir umutla özel sektore başvuru yaparken 2018 kpss'ye girdim ve fena olmayan bir puan aldim.bu arada özel sektörden umudumu kestim ve devlet alımı olur diye bekledim; bölümünden 2 yılda toplamda 27 kişi alındı, 2020 kpss için hazırlanıyordum ama dünden beri o kadar bunaldim, sıkıldım ve umutsuzluğa düştüm ki sınava girmemeyi bile düşünüyorum.
Ailemden bahsedersek Allah'a şükür idare ediyoruz, ailem hiçbir zaman benden para esirgemedi ama artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum. Etrafima bakıyorum herkes iyi-kotu düzen kurmuş; benim düzenin temizlik-yemek-kitap-internet. Okurken hicbisey yapamazsam metrodan birkaç durak erken iner, yurda biraz daha fazla yuruyerek giderdim, her fırsatta uzun yürüyüşlere çıkardım.simdi evden çıkmıyorum. sukursuzluk yapmak istemiyorum insanların ne dertleri var, hastalıkları vs, nankörlük gibi de geliyor şikayetim ama bunca yıl emek verip bomboş durmak zor. En büyük hayallerimden biri yurtdışında yaşamak onda da tanidigim, akrabam vs yardimci olabilecek kimsem yok.sanirim uzun oldu, yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
başlıktan anlaşılacağı üzere derdim issizlik; dün açıklanan kpss kadrolarlariyla küçücük olan umudum iyice söndü ve hiçbir şeye hevesim kalmadı, yazarsam belki daha kolay olur, moralim düzelir diye dusundum.
Kendimi anlatmam gerekirse, 29 yaşındayım 4 yıl önce mühendislik bölümünden mezun oldum, ilk başta özel sektörde iş bulacağına emindim; bugün olmadı yarın, belki haftaya birşey çıkar diye diye zaman geçti bu arada her gordugum yere başvuru yaptım. yine azalmış ve saçma bir umutla özel sektore başvuru yaparken 2018 kpss'ye girdim ve fena olmayan bir puan aldim.bu arada özel sektörden umudumu kestim ve devlet alımı olur diye bekledim; bölümünden 2 yılda toplamda 27 kişi alındı, 2020 kpss için hazırlanıyordum ama dünden beri o kadar bunaldim, sıkıldım ve umutsuzluğa düştüm ki sınava girmemeyi bile düşünüyorum.
Ailemden bahsedersek Allah'a şükür idare ediyoruz, ailem hiçbir zaman benden para esirgemedi ama artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum. Etrafima bakıyorum herkes iyi-kotu düzen kurmuş; benim düzenin temizlik-yemek-kitap-internet. Okurken hicbisey yapamazsam metrodan birkaç durak erken iner, yurda biraz daha fazla yuruyerek giderdim, her fırsatta uzun yürüyüşlere çıkardım.simdi evden çıkmıyorum. sukursuzluk yapmak istemiyorum insanların ne dertleri var, hastalıkları vs, nankörlük gibi de geliyor şikayetim ama bunca yıl emek verip bomboş durmak zor. En büyük hayallerimden biri yurtdışında yaşamak onda da tanidigim, akrabam vs yardimci olabilecek kimsem yok.sanirim uzun oldu, yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
Son düzenleme:
