- 17 Ekim 2023
- 72
- 21
- 27
- Konu Sahibi electronica
- #1
Merhaba tekrar hayatımın boşluk bir anındayım. Önceki ve şuanki yaşantımdan ve hislerimden biraz bahsedeceğim sonuna kadar okuyup yol gösterirseniz sevinirim.
Mühendislikten mezun olduğumda 4 yıllık güzel giden ciddi bir ilişkim vardı. 24 yaşındaydım. Okuduğum ve sevgilimin olduğu şehirde iş aradım direk o da cok yardımcı oldu ve özel sektörde işe girdim aynı zamanda oraya yerleşmiş oldum. Ailem 6 saatlik mesafedeydi. O sıralar hayatımın düzenini ona göre kurmuştum hemen evlenmeyecektik ama bir süre tek yaşamakta hayalimdi kendi düzenim olması yani. İşim kötüydü ama 4 elle sarıldım olurda bir kiramı ödeyemem dönmek zorunda kalırım diye. İş dışında hayatımda da , şehir çok güzeldi, çevre edindim, güzel arkadaşlıklar kurdum, hobilerim var onlara zaman ayardım zevkle, evcil hayvanım vardı , tüm işimi gücümü halletmeyi öğrenmiştim, kendimce küçük tatlı bir hayat yaşıyordum bir yandan tüm müsait vakitte sevgilimle vakit geçiriyordum, tatillere gidiyorduk, hayaller kuruyorduk, cok para kazanmasam da mutluydum ve fazlasını da istemiyordum açıkçası. Bu 3 yıl bana cok şey kattı insanı ilişkiler, iş ilişkileri anlamında da.
Kariyer kasmıyordum herkes gibi 8-6 işe gidip geliyordum mesleğimde cok gelişemedim bu yüzden. Zaten cok yorucuydu geri kalan zamanda hayatıma kendime zaman ayırmak istiyordum. Aslında çoğu çalışan bu şekilde yaşıyor ama bizim meslekte daha fazla bireysel çalışmayla zaman ayırmazsan pek gelişemiyorsun. Neyse Zamanla tecrübemle birlikte biraz daha iyi bir işe girersem ve sevdiceğimle evlensem benim için herşey tamamdı. Ama bunlar sevgilime yetmedi.
Sevgilim tüm bu süreler zarfında kariyere odaklandı ama cok hırslı biçimde . Zar zor evlilik adımları attık 3 yılda. Beni çok sevmesine ve aile kariyer ben dışında bir hayatı olmamasına rağmen aslında evliliğe hazır değilmiş bana söylememiş yıllarca vs. Gözü başarı, para olarak cok üstteydi zaten ailesinin durumu da iyiydi. Benimde hırslı olmamı bekledi bu konuda yetersiz buldu sürekli. Herşeyi aşırı garanti alarak ilerlemek istemiş , ama bunlar aramızda sorunlara neden oldu çünkü hiçbir zaman tam dürüst davranmadı bana tabi birsürü başka şeyde var onlara girmeyeceğim şuanda konu o değil de.
Gel gelelim ilişkimi 7 yıllıkken düğünden hemen önce bitirdim. Çok zor oldu ama çok da iyi yaptım pişman değilim. 27 yaşındayım. Yeni güzel bir iş bulmuştum bulunduğum şehirde. Ama tüm o kurduğum düzenim başıma yıkıldı artık burada kalamazdım. Hem artık beni bağlayan net birşey yoktu hem de babamın gönlü razı olmadı kalmama ben de aile evime döndüm.
1 ay oldu geleli. İnsanlara bakıyorum yaşıtım ve aynı dönem mezun olduklarıma falan . Herkes ya iyi biryerlerde çalışıyor , ya güzel bir evlilikleri var , bazısının çocuğu var , bazısında hepsi birden var . Ben 3 yılda bunlardan hiçbirine tik atamamışım yani. Bunlardan herhangi birine sahip biri benden önde gibi hissediyorum. Ve öğrencilik hayatım boyunca da parlak bir öğrenciydim hep. Buna rağmen herkes beni her anlamda sollamış gibi hissediyorum.
Kıskanmak istemiyorum ama kıskanıyorum ve bana üzüntü veriyor şuanki halim. Bundan sonra ne yapacağımı da bilmiyorum.
Ailem Aydının bir ilçesinde yaşıyor mesleğimle ilgili iş bulamam burdan sektör yok.
Aklıma gelenler şunlar ;
- İzmir’de veya Aydın’da özel sektör de iş bulup yine aynı şekilde oraya yerleşeceğim. 0 dan bir çevre ve pek tanımadığım şehirler buralar. Maaşı da ortalama olacak. 1+1 evde herseye 0 başlayacağım.
- KPSS hiç düşünmemiştim zordu diğer sorumlulukların yanında benim için çünkü 90+ puanla yılda çok çok az atama oluyor. Sınav 2 yılda bir. Bu sene de var 2 ay kaldı. Sınav geçmişim altyapım var 2 ay köpekleme çalışsam iyi puan alabilir miyim ? Bilmiyorum.
- Hazır çalışmıyorken Avrupa gönüllülük projelerine başvurup 2-6 ay böyle vakit geçirebilirim hep istediğim birşeydi yaşım 30 u geçmeden yaptım yaptım. Ama bunun düzen kurmaya katkısı yok. Ama işe girersem ilerde hiç yapamayacağım.
-Gezeyim tozayım desen , az bi birikimle geldim yani tüm gücümü evlilik hazırlıklarına harcamıştım ama maddi manevi her anlamda zararlı çıktım.
Herkesin sınavı başka biliyorum ama sürekli kafamda bir karşılaştırma hali mevcut artık.
Buradan sonra hayatıma nasıl yön vereceğimi bilmiyorum.
Mühendislikten mezun olduğumda 4 yıllık güzel giden ciddi bir ilişkim vardı. 24 yaşındaydım. Okuduğum ve sevgilimin olduğu şehirde iş aradım direk o da cok yardımcı oldu ve özel sektörde işe girdim aynı zamanda oraya yerleşmiş oldum. Ailem 6 saatlik mesafedeydi. O sıralar hayatımın düzenini ona göre kurmuştum hemen evlenmeyecektik ama bir süre tek yaşamakta hayalimdi kendi düzenim olması yani. İşim kötüydü ama 4 elle sarıldım olurda bir kiramı ödeyemem dönmek zorunda kalırım diye. İş dışında hayatımda da , şehir çok güzeldi, çevre edindim, güzel arkadaşlıklar kurdum, hobilerim var onlara zaman ayardım zevkle, evcil hayvanım vardı , tüm işimi gücümü halletmeyi öğrenmiştim, kendimce küçük tatlı bir hayat yaşıyordum bir yandan tüm müsait vakitte sevgilimle vakit geçiriyordum, tatillere gidiyorduk, hayaller kuruyorduk, cok para kazanmasam da mutluydum ve fazlasını da istemiyordum açıkçası. Bu 3 yıl bana cok şey kattı insanı ilişkiler, iş ilişkileri anlamında da.
Kariyer kasmıyordum herkes gibi 8-6 işe gidip geliyordum mesleğimde cok gelişemedim bu yüzden. Zaten cok yorucuydu geri kalan zamanda hayatıma kendime zaman ayırmak istiyordum. Aslında çoğu çalışan bu şekilde yaşıyor ama bizim meslekte daha fazla bireysel çalışmayla zaman ayırmazsan pek gelişemiyorsun. Neyse Zamanla tecrübemle birlikte biraz daha iyi bir işe girersem ve sevdiceğimle evlensem benim için herşey tamamdı. Ama bunlar sevgilime yetmedi.
Sevgilim tüm bu süreler zarfında kariyere odaklandı ama cok hırslı biçimde . Zar zor evlilik adımları attık 3 yılda. Beni çok sevmesine ve aile kariyer ben dışında bir hayatı olmamasına rağmen aslında evliliğe hazır değilmiş bana söylememiş yıllarca vs. Gözü başarı, para olarak cok üstteydi zaten ailesinin durumu da iyiydi. Benimde hırslı olmamı bekledi bu konuda yetersiz buldu sürekli. Herşeyi aşırı garanti alarak ilerlemek istemiş , ama bunlar aramızda sorunlara neden oldu çünkü hiçbir zaman tam dürüst davranmadı bana tabi birsürü başka şeyde var onlara girmeyeceğim şuanda konu o değil de.
Gel gelelim ilişkimi 7 yıllıkken düğünden hemen önce bitirdim. Çok zor oldu ama çok da iyi yaptım pişman değilim. 27 yaşındayım. Yeni güzel bir iş bulmuştum bulunduğum şehirde. Ama tüm o kurduğum düzenim başıma yıkıldı artık burada kalamazdım. Hem artık beni bağlayan net birşey yoktu hem de babamın gönlü razı olmadı kalmama ben de aile evime döndüm.
1 ay oldu geleli. İnsanlara bakıyorum yaşıtım ve aynı dönem mezun olduklarıma falan . Herkes ya iyi biryerlerde çalışıyor , ya güzel bir evlilikleri var , bazısının çocuğu var , bazısında hepsi birden var . Ben 3 yılda bunlardan hiçbirine tik atamamışım yani. Bunlardan herhangi birine sahip biri benden önde gibi hissediyorum. Ve öğrencilik hayatım boyunca da parlak bir öğrenciydim hep. Buna rağmen herkes beni her anlamda sollamış gibi hissediyorum.
Kıskanmak istemiyorum ama kıskanıyorum ve bana üzüntü veriyor şuanki halim. Bundan sonra ne yapacağımı da bilmiyorum.
Ailem Aydının bir ilçesinde yaşıyor mesleğimle ilgili iş bulamam burdan sektör yok.
Aklıma gelenler şunlar ;
- İzmir’de veya Aydın’da özel sektör de iş bulup yine aynı şekilde oraya yerleşeceğim. 0 dan bir çevre ve pek tanımadığım şehirler buralar. Maaşı da ortalama olacak. 1+1 evde herseye 0 başlayacağım.
- KPSS hiç düşünmemiştim zordu diğer sorumlulukların yanında benim için çünkü 90+ puanla yılda çok çok az atama oluyor. Sınav 2 yılda bir. Bu sene de var 2 ay kaldı. Sınav geçmişim altyapım var 2 ay köpekleme çalışsam iyi puan alabilir miyim ? Bilmiyorum.
- Hazır çalışmıyorken Avrupa gönüllülük projelerine başvurup 2-6 ay böyle vakit geçirebilirim hep istediğim birşeydi yaşım 30 u geçmeden yaptım yaptım. Ama bunun düzen kurmaya katkısı yok. Ama işe girersem ilerde hiç yapamayacağım.
-Gezeyim tozayım desen , az bi birikimle geldim yani tüm gücümü evlilik hazırlıklarına harcamıştım ama maddi manevi her anlamda zararlı çıktım.
Herkesin sınavı başka biliyorum ama sürekli kafamda bir karşılaştırma hali mevcut artık.
Buradan sonra hayatıma nasıl yön vereceğimi bilmiyorum.
Razıyım dersen de sen bilirsin tabi, o zaman KPSS kovala madem.
başka şehirlerden de iş bakmak,ortam değiştirmek illa aile evi ile aynı şehir olmak zorunda değil tabi..Bana göre sıralama böyle ve eğer kendinizi kötü hissediyorsan psikoterapi tedavisi aynı zamanda almak 
herkesin süreci kendine zor gelir bir dönem çünkü
