- 10 Haziran 2017
- 783
- 1.185
- 113
- 31
- Konu Sahibi whitesneaker
-
- #1
Herkese merhaba
İşsizliğimde 2 ayı tamamladım. İşten çıkartıldım. İşten çıkartılmak psikolojimi pek etkilemedi çünkü yetersiz olmadığımı başka sebepler olduğunu biliyorum. Ama çalışmamak iş aramak artık biraz psikolojimi etkilemeye başladı.
Ben 7 yıllık çalışma hayatı olan bir mühendisim. Şimdi yüksek lisansımı bitirmek üzereyim haftaya tezimi sunacağım. Dilim çok kötü değil. Aslında baktığımda kendimi donanımsız biri olarak görmüyorum. Ama son 1 aydır telefonum hiç çalmadı arkadaşlar. İlk ay yaklaşık 5-6 görüşme teklifi oldu. Hatta şartlar uymadı teklifi reddettiklerim oldu. Ama şu son 1 aydır hiç telefonumun çalmaması açıkçası biraz enerjimi düşürdü.
Bu arada evliyim çok anlayışlı ve sabırlı bir eşim var.Çok güzel bir tatil yaptım. Sıfırlandım ve geri döndüm. Şimdi yüksek lisansı bitireceğim ve yeni bir sayfa açtım. Ama haftaya yüksek lisansım bitince boşluğa düşer miyim tedirginliğim oluşmaya başladı.
Maddi olarakta çok çok zor bir durumda değiliz. Tatil gibi giderlerimiz olmasa ve evden yemeli dışarıda çay kahve içmeli sosyalleşsek çok açılmadan geçiniriz. En azından iş bulana dek geçiniriz. Kenarda da tazminatım ve birikimimiz var az da olsa. Ama ben çok eli açık, maddiyatın kazanmaya alışkın biri olduğumdan dolayı şuan biraz bocalıyorum. Çalışmamak tuhaf hissettiriyor
Şuan çoğu işsiz arkadaşlarıma göre şanslı olduğumu biliyorum. Ama hayatım boyunca yetersizlik hissi ile mücadele ettim. Buna kapılmaktan korkuyorum. Bu süreci nasıl yönetmem gerektiğini bilmiyorum.
Günün bazı saatleri kendimi hayırlı olan beni bulacak, gecikiyorsa güzelleşiyordur sakinleş dinlen diye telkin ederken bazı saatleri ise depresif oluyorum.
Siz bu işsizlik sürecini nasıl yönettiniz ?
Çocuk istiyorum fakat Şuan bu araya onu sıkıştıramam çünkü şuan çocuğun masraflarını karşılamak zor olur ve iş hayatından yaklaşık 2 sene uzak kalmak istemiyorum
İşsizliğimde 2 ayı tamamladım. İşten çıkartıldım. İşten çıkartılmak psikolojimi pek etkilemedi çünkü yetersiz olmadığımı başka sebepler olduğunu biliyorum. Ama çalışmamak iş aramak artık biraz psikolojimi etkilemeye başladı.
Ben 7 yıllık çalışma hayatı olan bir mühendisim. Şimdi yüksek lisansımı bitirmek üzereyim haftaya tezimi sunacağım. Dilim çok kötü değil. Aslında baktığımda kendimi donanımsız biri olarak görmüyorum. Ama son 1 aydır telefonum hiç çalmadı arkadaşlar. İlk ay yaklaşık 5-6 görüşme teklifi oldu. Hatta şartlar uymadı teklifi reddettiklerim oldu. Ama şu son 1 aydır hiç telefonumun çalmaması açıkçası biraz enerjimi düşürdü.
Bu arada evliyim çok anlayışlı ve sabırlı bir eşim var.Çok güzel bir tatil yaptım. Sıfırlandım ve geri döndüm. Şimdi yüksek lisansı bitireceğim ve yeni bir sayfa açtım. Ama haftaya yüksek lisansım bitince boşluğa düşer miyim tedirginliğim oluşmaya başladı.
Maddi olarakta çok çok zor bir durumda değiliz. Tatil gibi giderlerimiz olmasa ve evden yemeli dışarıda çay kahve içmeli sosyalleşsek çok açılmadan geçiniriz. En azından iş bulana dek geçiniriz. Kenarda da tazminatım ve birikimimiz var az da olsa. Ama ben çok eli açık, maddiyatın kazanmaya alışkın biri olduğumdan dolayı şuan biraz bocalıyorum. Çalışmamak tuhaf hissettiriyor
Şuan çoğu işsiz arkadaşlarıma göre şanslı olduğumu biliyorum. Ama hayatım boyunca yetersizlik hissi ile mücadele ettim. Buna kapılmaktan korkuyorum. Bu süreci nasıl yönetmem gerektiğini bilmiyorum.
Günün bazı saatleri kendimi hayırlı olan beni bulacak, gecikiyorsa güzelleşiyordur sakinleş dinlen diye telkin ederken bazı saatleri ise depresif oluyorum.
Siz bu işsizlik sürecini nasıl yönettiniz ?
Çocuk istiyorum fakat Şuan bu araya onu sıkıştıramam çünkü şuan çocuğun masraflarını karşılamak zor olur ve iş hayatından yaklaşık 2 sene uzak kalmak istemiyorum