İştahımı kontrol edemiyorum

Uzmanhnm

Ne ararsan içinde,onu bulacaksın yanında..
Kayıtlı Üye
19 Temmuz 2016
466
345
103
daha önce de günlüğüm olmuştu burda ama kilo vereceğime aldım da aldım ve şuan iştahımı kontrol edemiyorum
Kan değerlerime baktırdım herşey normal ama bende aşırı bir yeme isteği var özellikle de tatlı şeyler napıcam bilmiyorum.. gün be gün kilo alıyorum sanki
 
Tatlı yeme isteğiniz çoksa bunu bastırmak için tarçınlı su içebilirsiniz içine birkaç dilim elma ve limon atıp gün boyunca tüketin çok faydası oluyor
 
Yemek yedikçe daha çok yiyesi geliyor insanın bu bir gerçek. Ama Bu döngüyü kırmak için kendinizi zorlamaktan başka çareniz yok. Yani 3-5 gün iradenizi zorlayıp yeme isteğinizi bastıracaksınız. Sonrasında zaten iştahınız normale dönmeye başlayacaktır.
 
daha önce de günlüğüm olmuştu burda ama kilo vereceğime aldım da aldım ve şuan iştahımı kontrol edemiyorum
Kan değerlerime baktırdım herşey normal ama bende aşırı bir yeme isteği var özellikle de tatlı şeyler napıcam bilmiyorum.. gün be gün kilo alıyorum sanki
Direk beni anlatmissin :)
 
Sizden bir başarı öyküsü çıkacak gibi :)dinlemek isterim sabah motivasyonu olur
Hahaha:))
Başarılarım başarısızlıklarıma karışmış vaziyette. Dönem dönem iştah patlamaları yaşarım ve bu günlerce, haftalarca sürebilir.
“Çok yemek” ifadesinden anladığım sevdiğim bir yemeği bir tabak fazla yemek veya sevdiğim bir pastadan bir dilim fazla yemek değildir benim. Ona çok yedim demiyorum bile. Artık lezzet almayacak seviyeye gelene kadar hunharca her şeye saldırmak, çok yemekten anladığım bu benim. Bende böyle tezahür ediyor en azından.

İki ay öncesine kadar yine böyle bir süreçten geçtim, aynen bu başlıktaki gibiydim. Birkaç denemem oldu ama yine çok yemekle neticelendi. Zaman zaman ümitsizliğe düştüğüm de oldu ama başardım. İştahım şu an kontrolüm altında. İki aya yakın zamandır böyle, çok sevdiğim bir yemekten ikinci tabağı dahi yemeyecek kadar kontrolüm altında hatta. Arada yeme krizleri geliyor, başarıyla atlatıyorum. Çünkü biliyorum ki bu krizlerin açlıkla bir ilgisi yok.

En son dün gece mutfağa gitme isteği yokladı beni. Kendimi dinledim, canım çok sıkkındı, kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Bu isteğin fiziksel bir açlıkla ilgisi olmadığını biliyordum. Birşeyler yemek beni birkaç dakika oyalayacaktı ama sonrasında hem yediğime pişman olacaktım hem de sıkıntım yine geçmeyecekti. O anda uykum olduğu için uyumaya zorladım kendimi. Başka bir zaman diliminde başka bir plan yapabilirdim, o an ona karar verdim.

Bugün yine mutsuzum. Ama en azından fazla kalori almanın pişmanlığı yok. Hatta kendimi bir parça da tebrik ettim:)
 
Ben 104.9 ile basladim tam bir ayda 100.6 ilk iki hafta cok zorladim sonra biraz gevsedim ama yine de cok kotu sayilmaz sonuc :) zaten hayatim boyunca kilolu biriydim ama ikinci dogum dan sonra kendimi cok rahatsiz hissediyorum biraz yuruyunce bacaklarim isyan ediyor bu defa diyorum olucak insallah
 
Ben 104.9 ile basladim tam bir ayda 100.6 ilk iki hafta cok zorladim sonra biraz gevsedim ama yine de cok kotu sayilmaz sonuc :) zaten hayatim boyunca kilolu biriydim ama ikinci dogum dan sonra kendimi cok rahatsiz hissediyorum biraz yuruyunce bacaklarim isyan ediyor bu defa diyorum olucak insallah
Olur inşallah kararlı olduktan sonra..ben de yürüyüşten sonra diz ağrısı çekiyorum hep kilodan.. :((
 
Hahaha:))
Başarılarım başarısızlıklarıma karışmış vaziyette. Dönem dönem iştah patlamaları yaşarım ve bu günlerce, haftalarca sürebilir.
“Çok yemek” ifadesinden anladığım sevdiğim bir yemeği bir tabak fazla yemek veya sevdiğim bir pastadan bir dilim fazla yemek değildir benim. Ona çok yedim demiyorum bile. Artık lezzet almayacak seviyeye gelene kadar hunharca her şeye saldırmak, çok yemekten anladığım bu benim. Bende böyle tezahür ediyor en azından.

İki ay öncesine kadar yine böyle bir süreçten geçtim, aynen bu başlıktaki gibiydim. Birkaç denemem oldu ama yine çok yemekle neticelendi. Zaman zaman ümitsizliğe düştüğüm de oldu ama başardım. İştahım şu an kontrolüm altında. İki aya yakın zamandır böyle, çok sevdiğim bir yemekten ikinci tabağı dahi yemeyecek kadar kontrolüm altında hatta. Arada yeme krizleri geliyor, başarıyla atlatıyorum. Çünkü biliyorum ki bu krizlerin açlıkla bir ilgisi yok.

En son dün gece mutfağa gitme isteği yokladı beni. Kendimi dinledim, canım çok sıkkındı, kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Bu isteğin fiziksel bir açlıkla ilgisi olmadığını biliyordum. Birşeyler yemek beni birkaç dakika oyalayacaktı ama sonrasında hem yediğime pişman olacaktım hem de sıkıntım yine geçmeyecekti. O anda uykum olduğu için uyumaya zorladım kendimi. Başka bir zaman diliminde başka bir plan yapabilirdim, o an ona karar verdim.

Bugün yine mutsuzum. Ama en azından fazla kalori almanın pişmanlığı yok. Hatta kendimi bir parça da tebrik ettim:)
Benim de bahsettiğiniz yeme ataklarım var sanırsınız dünyada nesli tükenecek o yiyeceğin öylesine bir saldırı.. 2 günüm temiz geçiyor şükür..
 
Benim de bahsettiğiniz yeme ataklarım var sanırsınız dünyada nesli tükenecek o yiyeceğin öylesine bir saldırı.. 2 günüm temiz geçiyor şükür..
Mutsuzum niye mutsuzum ? Ona cozum bulsan. Şöyle bi cikolatali pasta olsa bende mutlu olurum ama olmazsa mutsuz olmam :) ben cok sukur mutsuz degilim ama 1 yasinda ufaklik var isi biraktim kendim bakicam diye evde nasil vakit gecer bilmiyorum surekli yiyorum yiyordum :) simdi ise her boslukta kendimce egzersiz dans falan ediyorum simdilik ise yariyor.
 
Kizlar ben neredeyse 20 yasindan beri hep 80 li kilolardaydim sonra max 117 oldum. O gunlerde diyordum 2 li rakamlara dussem yeter diye ama baktim kendime eee hala gobek duruyo simdi diyorum 90 a dussem yeter :) sizce hedefim ne olmali benim kendimi hic hayal edemiyorum 60 70 kiloda :( sonucta hep kilolu biriydim o kadar kilo vermek nasil olur
 
Back
X