İstanbula 7 ay önce taşındım çok yalnız hissediyorum.

bahar2701

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2015
901
908
103
Merhabalar. Meslek olarak sürekli tayin gören biriyim. En son eş durumu nedeniyle ankaradan İstanbula taşındım. Eşimle çok şükür ufak tefek şeyler dışında iyiyiz ancak diğer yönden çok yalnız hissediyorum. 7 ay olmasına rağmen iş yerinde de sosyal alanda da arkadaş edinemedim. İlk defa böyle bir şey oluyor. 30 ları geçtiğim için mi yoksa istanbul da herkesin daha içe kapanık olmasından mı bilmiyorum sosyal çevrem olmuyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yemekhane de yalnız yemek yiyorum özelde bir kahveye çıkacak arkadaşım yok. Aile, akraba zaten yok. Komşuluk da yok. Eşin var diyeceksiniz evet var ama bende bir kadınım. İnsan arada kız neşesi istiyor. İstanbul'da yaşayanlar bu durumla nasıl baş ediyor?
 
Istanbul cevre yapabileceginiz en genis secenekli yer.
Ev-iş arasi hayatiniz varsa evet olmaz. Ama iş dışında kurslara, kisa sureli workshoplara, cok sayıda etkinlige, oyun gruplarına vs vs katilabilirsiniz. Istanbul'da bunun sonu yok.
 
Bu arada Istanbul icine kapanik degildir-semtine gore.
Bilakis her an herkesle sohbet edip arkadasligi ilerletebilirsiniz.
 
Istanbul cevre yapabileceginiz en genis secenekli yer.
Ev-iş arasi hayatiniz varsa evet olmaz. Ama iş dışında kurslara, kisa sureli workshoplara, cok sayıda etkinlige, oyun gruplarına vs vs katilabilirsiniz. Istanbul'da bunun sonu yok.
Önerebileceğiniz bir yerler var mı ? Açıkçası çok araştırdım ama geneli günlük workshoplar. Onda da çok çevrem olmaz diye düşünüyorum.
 
Aynı sorunum benim de var ne yazık ki. Atanınca geldim İstanbula. Basta işte cok guzel arkadaslar edindim ama 4 yılını dolduran kaçtı. İşte sadece samimi olmadıklarım kaldi sonra zaten ben de doğum iznine ayrıldım. Doğum izninde karşıya taşındım karşıya tayin aldım. Hiç ama hic arkadaşım yok şu an burada. Eşim var evet ama ben de sohbet edecek kız arıyorum. Telefondan arkadaşlarımla konuşma sıklığı da azaldı artık ayda yılda bir anca. Onlarla da kopunca iyice yalnız hissetmeye başladım. Galiba bu sehir böyle ve dediğin gibi 30ları geçince insan daha zorlanıyor arkadas edinmekte.
 
Aynı sorunum benim de var ne yazık ki. Atanınca geldim İstanbula. Basta işte cok guzel arkadaslar edindim ama 4 yılını dolduran kaçtı. İşte sadece samimi olmadıklarım kaldi sonra zaten ben de doğum iznine ayrıldım. Doğum izninde karşıya taşındım karşıya tayin aldım. Hiç ama hic arkadaşım yok şu an burada. Eşim var evet ama ben de sohbet edecek kız arıyorum. Telefondan arkadaşlarımla konuşma sıklığı da azaldı artık ayda yılda bir anca. Onlarla da kopunca iyice yalnız hissetmeye başladım. Galiba bu sehir böyle ve dediğin gibi 30ları geçince insan daha zorlanıyor arkadas edinmekte.
Herkesin zaten çevresi var ve insanlarda güven sorunu görüyorum. Ya da bende sorun bilmiyorum. Dediğim gibi ilk defa böyle bir şey oluyor.
 
Herkesin zaten çevresi var ve insanlarda güven sorunu görüyorum. Ya da bende sorun bilmiyorum. Dediğim gibi ilk defa böyle bir şey oluyor.
Sorunun sende olduğunu sanmam. Çevresi olan kişiler yeni insan arayışına girmiyor evet ama arkadaş edinmek isteyenlerin gidebileceği kurs vs gidebilirsin belki ya da eşinin arkadaşlarının eşleriyle arkadaş olmayı denesen?
 
Önerebileceğiniz bir yerler var mı ? Açıkçası çok araştırdım ama geneli günlük workshoplar. Onda da çok çevrem olmaz diye düşünüyorum.
Arkadaslik kurmak icin gunlerce bir arada olmaniz gerekmiyor ki. Iki saatlik makarna workshopunda bile kafaniza uyan biri varsa tanisabilirsiniz.
Istanbul cok buyuk ve her an farkli yerler farkli etkinlikler duzenliyor. Ben bir suredir Istanbul'da yasamiyorum ama ozellikle instagramdan Istanbul etkinliklerini takip edip gidebilirsiniz.

Yasadiginiz yer önemli ama. Kadikoy, Besiktas gibi merkezi ve daha rahat semtlerde sokakta bile tanisabilirsiniz insanlarla.

Ben Kadikoy cocuguyum. Butun gencligimiz Moda, Caddebostan sahilde gecti. O tip yerlerde hic tanimadiginiz insanlarla bile samimiyet olabiliyor.

Bir de duzgun bir semtteyseniz mudavimlik oneririm. Begendiginiz kafelere, publara vs sık sık gidince ister istemez diger mudavimlerle once goz asinaligi, sonra sohbet basliyor.
 
Seni çok çok iyi anlıyorum. Aynı durumdaydım, çok farklı bir yalnızlık o ya. Bir başınaymışsın gibi.Ben 2 sene dayandım, bebeğim olunca tekrar tayin oldum kendi şehrime. Ben sevmeye çalışmadım ama İstanbul'u, alışmak da istememiştim.Tamamen senin elinde olan bir şey, çevre edin, eve kapanma. Sosyalleşebilirsin şehir olarak çok müsait buna. Kalbini karartma 💙
 
Simdi dusundum de İstanbul'da gunluk gezi turları oluyor. Kuzguncuk, Balat vs gibi. Esinizle birlikte haftasonu o tip seylere katılabilirsiniz. Hem kafaniza uyan biri varsa arkadas edinirsiniz, hem arkadas bulamasaniz bile yine de en azindan baskalariyla gorusebildiginiz, sosyal bir gun gecirirsiniz.
 
ben istanbulda yaşarken pilatese yazılmıştım ordan 2-3 arkadaş edindim bi de çalışıyordum o sayede 2-3 kişi daha oldu. ev arkadaşım vardı onunla tanıştığım 2-3 kişi daha derken bir şekilde geçinip gidiyordum :D çok kalıcı oluyor mu derseniz bence hayır. ortak ortam olmayınca ilişkileri sürdürmek çaba istiyor.
 
Simdi dusundum de İstanbul'da gunluk gezi turları oluyor. Kuzguncuk, Balat vs gibi. Esinizle birlikte haftasonu o tip seylere katılabilirsiniz. Hem kafaniza uyan biri varsa arkadas edinirsiniz, hem arkadas bulamasaniz bile yine de en azindan baskalariyla gorusebildiginiz, sosyal bir gun gecirirsiniz.
Dün bir tura katıldık. 2 çift vardı sadece diğerleri arkadaş grubu ile gelmişti. Kızlar biz çift olunca daha mesafeli durdular 😅 yalnız gitsem daha iyi gibi.
 
ben istanbulda yaşarken pilatese yazılmıştım ordan 2-3 arkadaş edindim bi de çalışıyordum o sayede 2-3 kişi daha oldu. ev arkadaşım vardı onunla tanıştığım 2-3 kişi daha derken bir şekilde geçinip gidiyordum :D çok kalıcı oluyor mu derseniz bence hayır. ortak ortam olmayınca ilişkileri sürdürmek çaba istiyor.
Dediğiniz gibi ortak amaç olmayınca arkadaşlıklar yürümüyor. Pilates iyi fikir bende tatlı bir yer arıyorum. Bakalım inş. Bu şehre alışırım..
 
Dediğiniz gibi ortak amaç olmayınca arkadaşlıklar yürümüyor. Pilates iyi fikir bende tatlı bir yer arıyorum. Bakalım inş. Bu şehre alışırım..
Esiniz de severse is cikisi dans dersine gidebilirsiniz. Latin, tango, lindy hop vs bir suru dans var. Hem dersler hem dans geceleri yapiliyor.

Ya da high heels, roman, oryantal vs sirf kadinlar için danslar var. Ay ben direk dansina bile gitmistim zamaninda :D
 
Merhabalar. Meslek olarak sürekli tayin gören biriyim. En son eş durumu nedeniyle ankaradan İstanbula taşındım. Eşimle çok şükür ufak tefek şeyler dışında iyiyiz ancak diğer yönden çok yalnız hissediyorum. 7 ay olmasına rağmen iş yerinde de sosyal alanda da arkadaş edinemedim. İlk defa böyle bir şey oluyor. 30 ları geçtiğim için mi yoksa istanbul da herkesin daha içe kapanık olmasından mı bilmiyorum sosyal çevrem olmuyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yemekhane de yalnız yemek yiyorum özelde bir kahveye çıkacak arkadaşım yok. Aile, akraba zaten yok. Komşuluk da yok. Eşin var diyeceksiniz evet var ama bende bir kadınım. İnsan arada kız neşesi istiyor. İstanbul'da yaşayanlar bu durumla nasıl baş ediyor?
İstanbul'a hoş geldiniz. Avrupa yakası mı Anadolu yakasına mı taşındınız? Güle güle oturun inşallah. Aslında herkes içine kapanık değil, aksine İstanbul'da sosyalleşme imkanı çok fazla. Ama insanlarda benim gibi güven sorunu da var.
 
Son düzenleme:
hic sosyal hayatınız var mi? istanbulda yasiyorsunuz ama hic ne bileyim bir workshopa katilir misiniz, trekkinge gider misiniz? sabah kosulari oluyor belediyelerin sehirici rehberli turlari oluyor, kurslar var... bence yavas yavas bunlada katilin.
fitfatih sitesi harika mesela fatihe yakin yasiyorsaniz, ibbnin ibbkultur instagrami falan da cok guzel buralarda hem ucretsiz hem kalabaliga hitap eden seyler bulabilirsiniz.
bilemiyorum ben cok sosyal biriyim, boyle etkinliklere de cok giderim, hizlica bag kurar hemen arkadas olurum ama insanla da alakali.
benim de sevgilim göçtü yanima istanbula. 10 ay olacak bir arkadasi bile yok. is arkadaslarini seviyor aslinda nadir de olsa onlarla plan yapiyor ama arkadaşın deyince "hayir onlar is yerini paylastigim insanlar" diyor. gercek arkadas "naber nasılsın, haftasonun nasil gecti"den öteye konu konusabildigin insanlar olurmus. bulmak da zor
ben de onun icin aktiviteler ariyorum :)
 
Merhabalar. Meslek olarak sürekli tayin gören biriyim. En son eş durumu nedeniyle ankaradan İstanbula taşındım. Eşimle çok şükür ufak tefek şeyler dışında iyiyiz ancak diğer yönden çok yalnız hissediyorum. 7 ay olmasına rağmen iş yerinde de sosyal alanda da arkadaş edinemedim. İlk defa böyle bir şey oluyor. 30 ları geçtiğim için mi yoksa istanbul da herkesin daha içe kapanık olmasından mı bilmiyorum sosyal çevrem olmuyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yemekhane de yalnız yemek yiyorum özelde bir kahveye çıkacak arkadaşım yok. Aile, akraba zaten yok. Komşuluk da yok. Eşin var diyeceksiniz evet var ama bende bir kadınım. İnsan arada kız neşesi istiyor. İstanbul'da yaşayanlar bu durumla nasıl baş ediyor?
Son 8 yılda 3 ayrı şehirde kaldım .
2 çocuğum var.
Her şehirdede ayrı çevrem oluştu hemen.
İstanbulda 2.senem.
Burda emekli olana kadar duracağız öyle görünüyor.
Gerek iş,gerek komşu,gerek kızlarımın okul arkadaşlarının annesiyle kısa sürede güzel bağlar edindim.
İstanbulda kim içine kapanık?
iş çevresi özellikle çok daha samimi.
Akşam çocukları site parkına indire indire komşuluk edindim çok iyi oldu..
Böyle şeyler emekte istiyor.
Eve çağırmak,dışarda kahveye çağırmak,samimi iltifat etmek,birini dinlemek,derdiyle ilgilenmek..
Spora gittim orda bile çevre edindim.
Böyle böyle oluşuyor zamanla..
Hatta ben zaman ayıramıyorum çoğuna artık.
Biraz kendiniz çabalarsanız olur yani.
 
Merhabalar. Meslek olarak sürekli tayin gören biriyim. En son eş durumu nedeniyle ankaradan İstanbula taşındım. Eşimle çok şükür ufak tefek şeyler dışında iyiyiz ancak diğer yönden çok yalnız hissediyorum. 7 ay olmasına rağmen iş yerinde de sosyal alanda da arkadaş edinemedim. İlk defa böyle bir şey oluyor. 30 ları geçtiğim için mi yoksa istanbul da herkesin daha içe kapanık olmasından mı bilmiyorum sosyal çevrem olmuyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yemekhane de yalnız yemek yiyorum özelde bir kahveye çıkacak arkadaşım yok. Aile, akraba zaten yok. Komşuluk da yok. Eşin var diyeceksiniz evet var ama bende bir kadınım. İnsan arada kız neşesi istiyor. İstanbul'da yaşayanlar bu durumla nasıl baş ediyor?
Merhabalar. Meslek olarak sürekli tayin gören biriyim. En son eş durumu nedeniyle ankaradan İstanbula taşındım. Eşimle çok şükür ufak tefek şeyler dışında iyiyiz ancak diğer yönden çok yalnız hissediyorum. 7 ay olmasına rağmen iş yerinde de sosyal alanda da arkadaş edinemedim. İlk defa böyle bir şey oluyor. 30 ları geçtiğim için mi yoksa istanbul da herkesin daha içe kapanık olmasından mı bilmiyorum sosyal çevrem olmuyor. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yemekhane de yalnız yemek yiyorum özelde bir kahveye çıkacak arkadaşım yok. Aile, akraba zaten yok. Komşuluk da yok. Eşin var diyeceksiniz evet var ama bende bir kadınım. İnsan arada kız neşesi istiyor. İstanbul'da yaşayanlar bu durumla nasıl baş ediyor?
Valla bende aynı durumdayım bilen bana da söylesin hoş şuan bebeğim var vaktim olmuyor ama öncesinde de öyleydi malesef komşularıma biseyler pişirip ikram ettim gördüğüm kişilerle selamlastim çaya kahveye davet ettim ama olmadı pek 🤷 tabi evdeyim şuan çalışırken iş arkadaşlarım vardı
 
Back
X