- 14 Aralık 2012
- 358
- 47
Merhaba arkadaşlar.
4 yıldır bir kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Fiziksel olarak yorulmuyorum fakat zihinsel olarak çökmüş durumdayım. Hiç bir iş kolay değil bunun farkındayım, her işi bir zorluğu var ama ben çok yıprandım. İşimi sevmiyorum, yaptığım işten tatmin olmuyorum, zevk almıyorum. Bu işi bulamayanlar da var diyeceksiniz ama ben nankörlük ettiğimi düşünmüyorum.
Örgün bir fakültede kaydım var fakat işyeri izin vermediği için çok istediğim halde devam edemiyorum. Son derece mutsuz ve huzursuzum. Psikolojik tedavi görmeye başladım. Evleneli henüz 8 ay oldu eğer istifa edersem evliliği gerekçe olarak gösterip 4 yıllık kıdem tazminatımı da alabileceğim.
Ama sorun şu, benim bir ev kredim var ve kalan borcum yaklaşık 40 bin. İşten ayrılırsam bu borcu aracımızı satarak kapatacağız. Eşimle bu konuyu konuştuğumda önemli değil sen nasıl istersen öyle olsun dedi. Üzüleceğim tabi araç satılırsa o da üzülecek... Onun dışında başka borcumuz yok. Ev kendimize ait kira vermeyeceğiz. Eşim 1750 tl maaş alıyor. Geçinebiliriz diye düşünüyorum.
Ama korkuyorum kızlar. Yani kendimden eminim istifa edersem çok daha iyi olacağım, okulumu bitireceğim akademik kariyer yapacağım ama ya boşluğa düşersem? Ya bir daha iş güç sahibi olamazsam diye
Yaşım 26 bu arada. Şu an için çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. Sonsuza kadar evde oturmayı da düşünmüyorum...
Ailemle konuştuğumda aman işini bırakma sakın dediler. Yıprandığımın farkında değiller. Onlara göre yaptığım iş kebap hiç bir sıkıntım yok bütün gün oturup akşam eve gidiyorum. Ben büyütüyorum. Okuyup ne yapacaksın diyorlar. Dışarıdan bakınca öyle görüyorlar.
Ben şimdi ne yapayım, siz olsanız ne yaparsınız, objektif yorumlara çok ihtiyacım var
4 yıldır bir kamu kurumunda memur olarak çalışıyorum. Fiziksel olarak yorulmuyorum fakat zihinsel olarak çökmüş durumdayım. Hiç bir iş kolay değil bunun farkındayım, her işi bir zorluğu var ama ben çok yıprandım. İşimi sevmiyorum, yaptığım işten tatmin olmuyorum, zevk almıyorum. Bu işi bulamayanlar da var diyeceksiniz ama ben nankörlük ettiğimi düşünmüyorum.
Örgün bir fakültede kaydım var fakat işyeri izin vermediği için çok istediğim halde devam edemiyorum. Son derece mutsuz ve huzursuzum. Psikolojik tedavi görmeye başladım. Evleneli henüz 8 ay oldu eğer istifa edersem evliliği gerekçe olarak gösterip 4 yıllık kıdem tazminatımı da alabileceğim.
Ama sorun şu, benim bir ev kredim var ve kalan borcum yaklaşık 40 bin. İşten ayrılırsam bu borcu aracımızı satarak kapatacağız. Eşimle bu konuyu konuştuğumda önemli değil sen nasıl istersen öyle olsun dedi. Üzüleceğim tabi araç satılırsa o da üzülecek... Onun dışında başka borcumuz yok. Ev kendimize ait kira vermeyeceğiz. Eşim 1750 tl maaş alıyor. Geçinebiliriz diye düşünüyorum.
Ama korkuyorum kızlar. Yani kendimden eminim istifa edersem çok daha iyi olacağım, okulumu bitireceğim akademik kariyer yapacağım ama ya boşluğa düşersem? Ya bir daha iş güç sahibi olamazsam diye
Yaşım 26 bu arada. Şu an için çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. Sonsuza kadar evde oturmayı da düşünmüyorum...Ailemle konuştuğumda aman işini bırakma sakın dediler. Yıprandığımın farkında değiller. Onlara göre yaptığım iş kebap hiç bir sıkıntım yok bütün gün oturup akşam eve gidiyorum. Ben büyütüyorum. Okuyup ne yapacaksın diyorlar. Dışarıdan bakınca öyle görüyorlar.
Ben şimdi ne yapayım, siz olsanız ne yaparsınız, objektif yorumlara çok ihtiyacım var
