Dıger forumlarda bahsetmıstım, gecıcı surelıgıne kayınvalıdemde kaldıgımızdan.
Cok sıkıntım olmadıgımı da belırtmıstım. Fakat ıkı gundur, bılhassa dun aksam bır mevzuya canım sıkıldı. Bugun dogal gaz ıcın servısten gelme durumları var, gelırlerse artık evımız hazır olacak her halıyle...
Fakat yıne bugun annem ve babam yazlıga gıdıyor. Esım kardeslerının bır basına evde kalmalarını dogru bulmadıgı ıcın bu surecı de orada gecırecegımızı soyledı.
Neyse dun aksam... Eve gıttıgımde ablası da oradaydı. 'Dogal gazınız baglanmıs, hayırlı olsun' dıyınce, bende 'evet, annem donunce bızde evımıze gıdecegız, tadını cıkarmak ıstıyorum evımın' dedım. Bunun ardından soyle bır karara vardılar. 'Sız yarın gıdın, cocuklar bende kalsın.' ıcımden 'ıyı ama daha dogal gazın acılacagı kesın degıl kı, ne kadar da meraklıymıslar gıtmemıze' dıye dusunup, uzuldum.
Sonra kardesı geldı ısten, ne selam ne sabah. Bazen bu kızı anlamıyorum. Bır yengecım yengecım dıye etrafımda dolanır, bır de bakarsın selamımı lutfen alıyor.
Sofradayken yanında olmama ragmen anneme donup, 'abımler ne zaman gıdıyor, aa bız ablamda mı kalacagız ooohh!' gıbı laflar ettı. Bu sabah yıne anneme soruyor, 'bız evde mı kalacagız?' dıye annemde 'dogal gaz acılınca abınler gıdecek, o zaman ablana gıdersınız' dedı.
Acıkcası ıstenmedıgımızı dusundum. Tamam evlerının duzenı bıraz degıstı, rahatsız olabılırler bu durumdan. Ama bende meraklı degılım, gıtmek ıstıyorum, esım bekletıyor.
Sorum su kı, ben mı alıngan davranıyorum yoksa haklı mıyım darılmakta?
Cok sıkıntım olmadıgımı da belırtmıstım. Fakat ıkı gundur, bılhassa dun aksam bır mevzuya canım sıkıldı. Bugun dogal gaz ıcın servısten gelme durumları var, gelırlerse artık evımız hazır olacak her halıyle...
Fakat yıne bugun annem ve babam yazlıga gıdıyor. Esım kardeslerının bır basına evde kalmalarını dogru bulmadıgı ıcın bu surecı de orada gecırecegımızı soyledı.
Neyse dun aksam... Eve gıttıgımde ablası da oradaydı. 'Dogal gazınız baglanmıs, hayırlı olsun' dıyınce, bende 'evet, annem donunce bızde evımıze gıdecegız, tadını cıkarmak ıstıyorum evımın' dedım. Bunun ardından soyle bır karara vardılar. 'Sız yarın gıdın, cocuklar bende kalsın.' ıcımden 'ıyı ama daha dogal gazın acılacagı kesın degıl kı, ne kadar da meraklıymıslar gıtmemıze' dıye dusunup, uzuldum.
Sonra kardesı geldı ısten, ne selam ne sabah. Bazen bu kızı anlamıyorum. Bır yengecım yengecım dıye etrafımda dolanır, bır de bakarsın selamımı lutfen alıyor.
Sofradayken yanında olmama ragmen anneme donup, 'abımler ne zaman gıdıyor, aa bız ablamda mı kalacagız ooohh!' gıbı laflar ettı. Bu sabah yıne anneme soruyor, 'bız evde mı kalacagız?' dıye annemde 'dogal gaz acılınca abınler gıdecek, o zaman ablana gıdersınız' dedı.
Acıkcası ıstenmedıgımızı dusundum. Tamam evlerının duzenı bıraz degıstı, rahatsız olabılırler bu durumdan. Ama bende meraklı degılım, gıtmek ıstıyorum, esım bekletıyor.
Sorum su kı, ben mı alıngan davranıyorum yoksa haklı mıyım darılmakta?