Merhaba. Benim yıllardır çektiğim ve kendimi asla toparlayamadigim bir konu var. O da, 5 yıldır çalışan birisi olarak bir türlü kendimi savunmayı ve nerede nasıl tepki vereceğimi ogrenememek ve bilsem de cesaret edememek. Mesela, ben konfeksiyonda çalışıyorum ve önümden is çeken kıza niye böyle yapıyorsun diyemiyorum, ya da, bana hatalı is veriyorsun diyen kıza, diger makinacilara da sordun mu, (belki de onlar da hatalı gonderiyordur anlamında) dedim, ters ters baktı ve o günden sonra bana her türlü gicikligi yaptı, yolda yürürken önümü kesti, zaten benden yapılı ve uzun boylu, ben de korktum geri çekildim, ya da mesela beni işaret edip fısıldaşıyor niye beni işaret ediyorsun diyemedim. Zaten o da bana isimi öğretmeye falan çalışıyordu da "neyi nasıl yapacağımı sana mi soracağım" diyememistim, beni bastirmaya calistigi belliydi. Kavga etmekten ve tatsizliktan korkuyorum ama hakkımı da savunamamak beni bitiriyor. Birisi beni bastirdiginda hemen içime sinip çocuk gibi aglayasim geliyor. Üstelik babam ve erkek kardeşimle beraber çalışıyorum, yalnız da değilim ama yine de kendime güvenim yok. 20 yaşındayım ve kendime yakıştıramıyorum artık bunu. Korkak ve ezik bir zavallı olmaktan biktim. İleride Allah'ın izniyle evlenecegim ve o zaman da böyle olmak istemiyorum. Ben normalde küfürlü cıngar çıkaran türden bir insan değilim ama beni ezmeye çalışanlara bağıra çağıra haddini bildirmek istiyorum. Benim gibi olup da üstesinden gelebilen var midir, dışarıda hayat çok zor, korkularını yenebilenler varsa ve tavsiyeler verirlerse sevinirim
Son düzenleme:
ama annem veya babam beni sorun çıkarmayan birisi olarak yetiştirdiler hep ve zamanla cok ürkek birisi haline geldim. Psikolog da yardımcı olur mu emin değilim, ne yapabilir ki sihirli bir değnekle karakterimi mi degistirecek...
belki fazlası vardır altında. Sakin ve iyi huylu yetişmekle kendini savunmamak çekinmek ayrı şeyler gerektiğinde nasıl olman lazım bunu bilip uygulayamaman bir sorun işte bunun içinde destek almalısın 
Nadiren de olsa cesaret ettiğim bir an daha var. Bana is getir diye emir kipli konuşan bir adama, kalk kendi işini kendin yap demiştim, o gün eve gittim ve dayanamayıp agladim. Ama adam da benden bir daha iş isteyemedi, hatta bana saygisi oluştu bile diyebilirim. Ama bunu hemcinslerime yapamıyorum bir turlu. Kadınlardan çekiniyorum, erkeklerden degil.
