- 25 Eylül 2009
- 1.399
- 291
- 373
Merhabalar hanımlar,
Canım çok sıkkın ne zaman derdim olsa bir çözüm arasam buraya koşuyorum el elden üstün derler ya benim aklıma gelmeyen bir şeyler sizin aklınıza gelir diye
yardımınıza ihtiyacım var
bir kaç ay önce işe başladım
başlarda her şey çok güzel göründü gözüme
herkes birbiriyle çok iyi aile gibi falan
hah dedim tam bana göre
Allah gönlüme göre verdi çok şükür
ama öyle değilmiş önce arkamdan iş çevirildi ben duydum bi şekilde öğrendim
yine de yüz çevirmedim yüzlerine vurmadım selamımı esirgemedim
çok iyi anlaştığım bi iş arkadaşım benden yüz çevirdi bir suçum olmadığı halde
ne oluyor ne bitiyor anlamıyorum hiç
günaydın diyorsun bazen hiç cevap veren olmuyor
iyi akşamlar diyorsun aynı
ağızlarından kerpetenle laf çıkıyor
ben yalnız kalıyorum
gün boyu oturuyorum öyle
yanlarına gitmiyorum çekiniyorum o kadar sıkılıyorum ki
aslında gitmek istiyorum ama sanki beni yanlarında istemezlermiş gibi geliyor
bilemedim ne yapacağım
ben dışa dönük bir insan değilim çok çekiniyorum biraz da ondan kaynaklanıyor
sosyal fobim var çok çekiniyorum insanların düşüncelerinden
saçmalık gibi gelebilir size ama rahatsızlık bu da işte
bildiğim halde saçma olduğunu elimden bişey gelmiyor
ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz
nasıl aramı iyi tutabilirim insanlarla
yani ben herkesle muhabbetim olsun istiyorum ama yapamıyorum
nasıl daha rahat olabilirim
umarım anlatabilmişimdir
lütfen bütün fikirlere ihtiyacım nasıl davranacağımı bilmiyorum artık...
Canım çok sıkkın ne zaman derdim olsa bir çözüm arasam buraya koşuyorum el elden üstün derler ya benim aklıma gelmeyen bir şeyler sizin aklınıza gelir diye
yardımınıza ihtiyacım var
bir kaç ay önce işe başladım
başlarda her şey çok güzel göründü gözüme
herkes birbiriyle çok iyi aile gibi falan
hah dedim tam bana göre
Allah gönlüme göre verdi çok şükür
ama öyle değilmiş önce arkamdan iş çevirildi ben duydum bi şekilde öğrendim
yine de yüz çevirmedim yüzlerine vurmadım selamımı esirgemedim
çok iyi anlaştığım bi iş arkadaşım benden yüz çevirdi bir suçum olmadığı halde
ne oluyor ne bitiyor anlamıyorum hiç
günaydın diyorsun bazen hiç cevap veren olmuyor
iyi akşamlar diyorsun aynı
ağızlarından kerpetenle laf çıkıyor
ben yalnız kalıyorum
gün boyu oturuyorum öyle
yanlarına gitmiyorum çekiniyorum o kadar sıkılıyorum ki
aslında gitmek istiyorum ama sanki beni yanlarında istemezlermiş gibi geliyor
bilemedim ne yapacağım
ben dışa dönük bir insan değilim çok çekiniyorum biraz da ondan kaynaklanıyor
sosyal fobim var çok çekiniyorum insanların düşüncelerinden
saçmalık gibi gelebilir size ama rahatsızlık bu da işte
bildiğim halde saçma olduğunu elimden bişey gelmiyor
ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz
nasıl aramı iyi tutabilirim insanlarla
yani ben herkesle muhabbetim olsun istiyorum ama yapamıyorum
nasıl daha rahat olabilirim
umarım anlatabilmişimdir
lütfen bütün fikirlere ihtiyacım nasıl davranacağımı bilmiyorum artık...