İşyerindeki yalnızlık

İşyerinde arkadaş edindin diyelim ki, sohbet mola yemek vs...Dertlerini anlatma ve işyeri dedikodularını yapmaya başlarsın isteristemez...Güvenir, aranızda kalacağına inanırsın...Sonra bi bakarsın şaaaak meğer başkalarına gitmiş o sözler...

Veya samimi olduğun kişinin bi itilaf veya kriz durumunda senin safında, yanında yer alacağını düşünürsün..Aaa bi de bakmışsın kendi çıkarına uygun olarak o anda 7 kat yabancı kesilmiş biranda...

Bu hayalkırıklıklarını yaşamamak için en iyisi ısrar etmemek atkadaşlıkta
 
İşyerinde arkadaş edindin diyelim ki, sohbet mola yemek vs...Dertlerini anlatma ve işyeri dedikodularını yapmaya başlarsın isteristemez...Güvenir, aranızda kalacağına inanırsın...Sonra bi bakarsın şaaaak meğer başkalarına gitmiş o sözler...

Veya samimi olduğun kişinin bi itilaf veya kriz durumunda senin safında, yanında yer alacağını düşünürsün..Aaa bi de bakmışsın kendi çıkarına uygun olarak o anda 7 kat yabancı kesilmiş biranda...

Bu hayalkırıklıklarını yaşamamak için en iyisi ısrar etmemek atkadaşlıkta
Haklısınız en iyisi böyle devam etmek zaten guvenilecek kimse de yok
 
Merhabalar,
İsyerinde pozisyonum gereği tek çalışıyorum.İnsanlar işi dusunce benimle iletişime geçiyorlar.Onun dışında aramin kötü olduğu kimse yok.Tek çalıştığım için herhangi bir gruba dahil olamadim gruplaşma var.Ben yanlarına gidince çok samimi konuşmuyorlar.Sektor geregi çıkar ilişkileri çoğunlukta.Bazen diyorum aman boşver isimi yapiyim kim napiyorsa yapsin.Bazende insan iki çift laf edecegi birilerini ariyor.Boyle kisilerin sayısı da 2 veya 3 u geçmiyor.Siz olsanız kendinizi yalnız hissetmemek için neler yapardınız?Ve bu durumu takar mıydınız?
Bende öyleyim . Yalnızlık daha güzel.
Bizim burada da gruplaşma var ama birbirlerinden arkasından konuşuyorlar sürekli . Tam iki yüzlüler. İş dışında kimseyle muhatap olmuyorum biliyorum ki benim arkamdan da konuşacaklar , ki konuşmuşlardır şu kızın burnu ne kadar kaf dağında konuşmuyor bizimle diye:)) 12 kişiyiz ofiste . Yapayalnızım inanın ki bir o kadar da kafam rahat . İşinizi yapın boşverin.
 
Bende öyleyim . Yalnızlık daha güzel.
Bizim burada da gruplaşma var ama birbirlerinden arkasından konuşuyorlar sürekli . Tam iki yüzlüler. İş dışında kimseyle muhatap olmuyorum biliyorum ki benim arkamdan da konuşacaklar , ki konuşmuşlardır şu kızın burnu ne kadar kaf dağında konuşmuyor bizimle diye:)) 12 kişiyiz ofiste . Yapayalnızım inanın ki bir o kadar da kafam rahat . İşinizi yapın boşverin.
Kesin benim arkamdan da konusuyorlardir.Ama her türlü konuşacaklar zaten en iyisi kafa rahat olsun.
 
İşyerindekilerin samimiyetine arkadaslıgına inanma da güvenme de zaten. Ben de de öyle tipler vardı. İşimiz düşerse iş için konuşuruz onun harici gider kahvemi alırım iki turlar gelirim. Bişey araştırır iş için not alırım. Öylelikle biter günaydın bile demezler, hep ben derdim artık ne bilgi veriyorum ne günaydın işleri karışınca öyle izliyorum. Umrunda olmasın kimse işini iyi yap. İşyeri arkadas arama yeri degil,
 
is yerinde yanlizsan ne mutlu sana sana karışmiyorlarsa bu daha guzel is ortamında arkadaş arama herkes menfaatçi çünkü kafam rahat olsun diyorsan insanlardan uzak due
 
dünyadaki en gereksiz şey iş arkadaşı ve iş arkadaşlığıdır, emin ol. hiç boşuna üzülme. yalnızsan, karışan edenin yoksa tadını çıkar. iş yerinden düzgün arkadaşlık binde bir çıkar, istisnadır. kimse kötü demem ama işin içine çok fazla çıkar giriyor ve dengeler çok kısa süre içinde değişiyor. sosyalleşme, kimseyle konuşma, kimseyle arkadaşlık yapma demem kimseye. yüzeysel muhabbetlerden güzeli yoktur. sakın özelini, sırrını anlatıp da samimiyet kurma. asla güvenme. en sağlam kazıkları iş arkadaşlarımdan yedim. annem yoğun bakımlardayken etrafımda pervane olan, mutlu olmam, kafamı dağıtmam için çabalayan, melek görünen kim varsa hepsi sonra ayağımı kaydırmak için neler neler yaptı. ben de o dönem diyordum ki ya ne güzel dostlarım oldu :KK70: bunlardan biri ayrı eve çıktı mesela çamaşır makinesini ortaklaşa aldık. sonra kıza maddi yardım bile yaptım içimden geldi ama yapmaz olaydım. saflık işte.

sonra, ben nelere şahit oldum allah biliyor. mesela sırf arkadaşı istifa ediyor diye kendisi de istifa eden biri vardı, istifa eden x olsun bu kız da y. neyse istifa edip gitti bunlar, aylar sonra x işe geri döndü. o eski dönemlerde kanka takılıyordu ikisi, x bir sohbetinde demez mi ben y ile bir daha asla çalışmam diye :KK70: iş arkadaşlığı budur benim gözümde. güzel dersler aldım, yalnızlık demek kafa rahatlığı demektir. iş arkadaşının sadece işini düzgün yapıp yapmamasını ve uyumlu olup olmamasını önemserim gerisi boş.
 
Merhabalar,
İsyerinde pozisyonum gereği tek çalışıyorum.İnsanlar işi dusunce benimle iletişime geçiyorlar.Onun dışında aramin kötü olduğu kimse yok.Tek çalıştığım için herhangi bir gruba dahil olamadim gruplaşma var.Ben yanlarına gidince çok samimi konuşmuyorlar.Sektor geregi çıkar ilişkileri çoğunlukta.Bazen diyorum aman boşver isimi yapiyim kim napiyorsa yapsin.Bazende insan iki çift laf edecegi birilerini ariyor.Boyle kisilerin sayısı da 2 veya 3 u geçmiyor.Siz olsanız kendinizi yalnız hissetmemek için neler yapardınız?Ve bu durumu takar mıydınız?
Ay o kadar şanslisiniz ki. Kimseyle samimi de degilsiniz sorunlu da mukemmelllll. Is yerinde konusacak 2 3 kisi yeter de artar bile inanin. Sohbet de ne kadar yuzeysel olursa o kadar iyi.
 
Ben genelden farklı düşünüyorum bu konuda. En iyi dostluklarımı iş ortamında kurdum. Sonuçta hayatımın en büyük kısmının geçtiği yer orası. Ailemden, eşimden daha sık gördüğüm insanlar orda.. Elbette ki şans işi iyi kaliteli insanlara denk gelmek, ama biraz da bize iş düşüyor. Bende hiçbir zaman "iş arkadaşına güvenme, arkandan iş çevirirler" gibi önyargılar ve genellemeler olmadı. Böyle iş arkadaşlarım olmadı mı? Anlatsam destan olur ne değişik tipler gördüm. Ama insanlara şans verip ilişki kurup ona göre değerlendirmeyi de öğrendim.. Özel sektörde 10 sene çalıştım, canım gibi sevdiğim kız kardeşim dediğim dostlarımı buldum.. Araya kilometreler girdi ama bağımız kopmadı. Şimdi 80 kişilik bir yerde çalışıyorum. İlk günden beri köşeye çekilmedim. Hep kaynaşmaya çalıştım. Şimdi işe koşa koşa gitme sebeplerimden biri de iş arkadaşlarım. Selam dahi vermediklerim var, ama herkes aynı değil. Akşam buluşup yürüyüş yapıyoruz, hadi kalk dışarı çıkalım diyoruz. Ben soğuk durup iş arkadaşından dost olmaz deseydim böyle olmazdı. Zaman da geçmek bilmezdi. İş iş nereye kadar? Ben genelleme yapmamanızı ve kaynaşmaya çalışmanızı önermeye geldim. Rahatsız olmasaydınız konu açmazdınız. Sizi tanıdıkça onlar da kalıplaşmış önyargılarını kıracaktır. Samimi ve güleryüzlü olun, hal hatır sorun, ortamda dönen sohbete dahil olun, gerisi gelecektir. Zaten tanıdıkça kime mesafe koymanız gerektiğini, kimle sıkı bir arkadaşlık kurabileceğinizi göreceksiniz.
 
Ben genelden farklı düşünüyorum bu konuda. En iyi dostluklarımı iş ortamında kurdum. Sonuçta hayatımın en büyük kısmının geçtiği yer orası. Ailemden, eşimden daha sık gördüğüm insanlar orda.. Elbette ki şans işi iyi kaliteli insanlara denk gelmek, ama biraz da bize iş düşüyor. Bende hiçbir zaman "iş arkadaşına güvenme, arkandan iş çevirirler" gibi önyargılar ve genellemeler olmadı. Böyle iş arkadaşlarım olmadı mı? Anlatsam destan olur ne değişik tipler gördüm. Ama insanlara şans verip ilişki kurup ona göre değerlendirmeyi de öğrendim.. Özel sektörde 10 sene çalıştım, canım gibi sevdiğim kız kardeşim dediğim dostlarımı buldum.. Araya kilometreler girdi ama bağımız kopmadı. Şimdi 80 kişilik bir yerde çalışıyorum. İlk günden beri köşeye çekilmedim. Hep kaynaşmaya çalıştım. Şimdi işe koşa koşa gitme sebeplerimden biri de iş arkadaşlarım. Selam dahi vermediklerim var, ama herkes aynı değil. Akşam buluşup yürüyüş yapıyoruz, hadi kalk dışarı çıkalım diyoruz. Ben soğuk durup iş arkadaşından dost olmaz deseydim böyle olmazdı. Zaman da geçmek bilmezdi. İş iş nereye kadar? Ben genelleme yapmamanızı ve kaynaşmaya çalışmanızı önermeye geldim. Rahatsız olmasaydınız konu açmazdınız. Sizi tanıdıkça onlar da kalıplaşmış önyargılarını kıracaktır. Samimi ve güleryüzlü olun, hal hatır sorun, ortamda dönen sohbete dahil olun, gerisi gelecektir. Zaten tanıdıkça kime mesafe koymanız gerektiğini, kimle sıkı bir arkadaşlık kurabileceğinizi göreceksiniz.
Sizin isyerinde kisi sayisi fazla bizim işyerinde az çoğu da kendini öven tipler bu nedenle tahammülüm yok böyle insanlara ben konuşsam bile onlar uzak duruyor degismezler
 
Merhabalar,
İsyerinde pozisyonum gereği tek çalışıyorum.İnsanlar işi dusunce benimle iletişime geçiyorlar.Onun dışında aramin kötü olduğu kimse yok.Tek çalıştığım için herhangi bir gruba dahil olamadim gruplaşma var.Ben yanlarına gidince çok samimi konuşmuyorlar.Sektor geregi çıkar ilişkileri çoğunlukta.Bazen diyorum aman boşver isimi yapiyim kim napiyorsa yapsin.Bazende insan iki çift laf edecegi birilerini ariyor.Boyle kisilerin sayısı da 2 veya 3 u geçmiyor.Siz olsanız kendinizi yalnız hissetmemek için neler yapardınız?Ve bu durumu takar mıydınız?
İş yerinde birlikte çalıştığınız kişilerle dostluk kurmak çok mantıklı değil ama insan elbette iletişim kuracağı birilerinin olmasını arzu eder.Bu durumu avantaja dönüştürebilirsiniz.Şayet iş yerinde boş zamanınız varsa kendinizi kişiliğinize katkı sağlayacak bir alana kanalize edebilirsiniz.
 
Bende yalnızım, denk olabileceğim veya aynı yaşta olduğum kimse yok. Önceden çok takardım bu durumu, molalarda kahve içebileceğim biri olsaydı bari diye ama inanın daha güzel.
İş yeri samimiyetleri mutlaka çıkar ilişkisine dönüşüyor, birini idare etmek, bir hatayı örtbas etmeye çalışmak vs.
 
Back
X