itiraf ediyorum, kayınvalidemi sevmiyorum

nothingcompares

Üye
Kayıtlı Üye
7 Mayıs 2013
242
1
16
Ankara
sanki kv karşımdaymış gibi ona söyleyemeyip içimde kalanları haykırmak istiyorum

seni sevmiyorum
sev mi yo rum
annelikle alakan yok.hasta oluyorum aynı şehirdeyiz dönüp bakmıosun
nasılsın demiyosun
paragözsün ve hep bişeyler istiyosun
bizi o kadar borca sokup bi teşekkür etmiyosun
hep şikayet hep şikayet

iyi geldi yaaa rahatladım biraz
 
Sevilen kaynanaların sayısı azdır sanırım. Çünkü oğullarını aldıklarımızı düşünürler. Eskisi gibi onunla ilgilenmeyeceğini bilirler.

Derdin zormuş ama en azından onun gibi bir kaynana olmazsın sen de :)

Her şey, tecrübe meselesi.
 


yanındayken kıymet bilmezler.yuvan bi yıkılmaya görsün senden iyisi olmaz...
 
onunla konuşulmaz

minimum ilişki minimum sorun

kulağımı tıkamaya çalışıyorum

ama bi an doldummm

içimdekileri kusuyorum

büyük bir çoğunluğumuz seninle aynı durumdayız, sevmiyoruz, sevemiyoruz, gelinim değil kızım olsun beni sevsin diye bir gayretleri de yok, aksine üzmek için ellerinden geleni arkalarına koymuyorlar. sırf eşlerin hatrına sabır çekiyoruz, kimisini görmezden gelip, kimisini de sineye çekip yürütmeye çalışıyoruz. bakalım nerede kopacak ipler
 
yanındayken kıymet bilmezler.yuvan bi yıkılmaya görsün senden iyisi olmaz...

benim yptığım fedakarlıkların milyonda birini kızı bir ömrü boyunca yaptımı acaba??

ama kıymet bilmez işte

şimdi benim gibi birini ne hale getirdi

son derece saf ve fedakardım

ama kullanıldığımı gördükten sonra ilişkiyi azalttım

kendisi kaybeder...
 

bende ipler kopmasın diye uğraşıyorum.

eşim için sabrediyorum

ama temas arttıkça sabır zorlaşıyor

en güzeli görüşme sıklığının az olması
 
1 yıllık evliyim 7 aydır kaynanamla konuşmuyoruz.bende sevmiyorum sevmeyecemde
 
bende ipler kopmasın diye uğraşıyorum.

eşim için sabrediyorum

ama temas arttıkça sabır zorlaşıyor

en güzeli görüşme sıklığının az olması

benimki güya uzakta tatlım ama ta ordan telefonla gene yetiyor can sıkmaya, 6-7 aydır kendisiyle görüşmüyoruz, o beni zaten hiç aramazdı, ben ararsam konuşurduk, bende sağlıkla ilgili ciddi sıkıntılar yaşadım, hastanede yattım o kadar bi kere bile arayıp geçmiş olsun demedi, eşimi aramış hastanede olduğumuzu durumumun kötü olduğunu vs anlatmış yani, ona rağmen ne annesi, ne ablaları hiç biri aramadı beni. orda bitti bundan sonra ararlarsa konuşurum, kimseyi aramam dedim.
ama eşim sık sık arar annesini, her arayışında da duygu sömürüsünü çok güzel yapar. işte uzak-yakın farketmiyor, yapacaklarını yine yapıyorlar. senelik izine gidince neler olacak bakalım
 

tatlım aynı şehirde yıpratıcı bişey.
geldiklerinde kalıyolarda..aynı şehirdesin evine gitsene yaaaa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…