İYİLEŞİYORUM

nebenleylayim .!.:

İşe girmelisin. Ve geçmişini affet onları değil kendini ve hayatın geçtiğini unutma. Ne olur yoluna devam . Sünger çek. Yoksa düşündükçe hasta olacaksan iyileşeceksen yine takacaksın. İşe gir kalbini yeni birine kapatma huzur ara

Genişletmek için tıkla...

captain price .!.:

bence beddua işini bırakın. geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

Pukikoo .!.:

Ben 1.5 senelik eski sevgilimin yeni ilişkisini görünce yıkıldım sizi düşünmek bile istemiyorum.. Ama söylediklerinizi az da olsa anlıyorum. Kalbim çok acıyor ama neden acıdığını tam bilmiyorum! Kimseyle konuşmak istemiyorum ama diğer yandan derdimi içimi anlatmak istiyorum. Mutsuzum ama mutlu görünmek zorundayım. Çok garip şeyler yaşıyorum.. Dilerim ki her ikimiz için de çabuk geçsin bu durum..

Genişletmek için tıkla...

umuda_yolculuk2005 .!.:

Hayatimin icine eden x esimde beni birakip gitseydi keske..
13 yilima mal olmasaydi, cektigim acilarda cabasi..
Karatersizin tekiymis, sizide sansli goruyorum en azindan evlenip daha derin yaralar almadan hayatinizdan cikmis gitmis..
Olumsuz gibi gorunsede, olumlu birsey bu..
Askmis, sevgiymis yemisim hepsini, geriye dobebilsem en cok kendimi severdim.
Dramatize etmeyin, bu sizi her daim assagiya cekecektir.zordur tahmin edebilirim sadece, ama inanin verilmis sadakaniz varmis.

Genişletmek için tıkla...

Verdali .!.:

Öncelikle herkese merhabalar. Konumu okuyan ve yorum yapan arkadaşlara, şimdiden teşekkür ederim.
Belki daha önceki konularımı okuyanlar olmuştur.Geçtiğimiz haziran ayında düğünüme 10 gün kala terk edildim. Terk edip de giden birinin ardına düşmedim. "Neden?" diye bile sormadım. Ama ah ettim. O an, öyle çok yandı ki canım "Bana yaşattıklarını yaşamadan ölme." diyebildim. Hayatımda ilk kez biri için kötü şeyler düşündüm, hissettim.

Ayrılık sonrası yaşananlar, böyle olmasının daha hayırlı olduğunu gösterdi. Keşkelerim ya da pişmanlıklarım olmadı çok şükür. Hatta kalbim ona karşı buz gibi. Ona karşı hissettiğim bütün güzel duyguları beraberinde alıp götürdü ya, en çok da buna seviniyorum. Lakin yüreğimin sızısı dinmedi. Yaralarım tam manasıyla iyileşmedi. Ümit dallarım yeşermedi. Gönül iklimim hala sonbahar...

Ayrılıktan sonra , bir süre kendime gelmeye çalıştım. Çok düşündüm, az konuştum. İşime verdim kendimi. Spor salonuna yazıldım. Ne zamandır yüzme öğrenmek istiyor erteliyordum. Yüzme kursuna başladım. Sinema, tiyatro, gezi, arkadaş toplantıları vs. etkinliklerle meşgul oldum, kafa dağıttım. Okumayı hedefleyip bir türlü elime alamadığım kitaplarımı okudumaya başladım. İyileşmek için çaba gösterdim. Çabalarımın sonuç verdiği de oldu, vermediği de. Bazen akışına bıraktım hayatı, bazense tutup kavradım ellerinden. Galiba biraz arafta kaldım.Aydınlığa çıkmayı bekliyorum.

Bu süreçte ailemin ve dostlarımın desteğini es geçemem. Ailem kale gibi arkamdaydı. Her daim gözümün içine baktılar. Beni üzgün ve mutsuz görmek onları üzüyordu, biliyorum. İşte bu yüzden, her daim mutlu ve iyi görünmeye çalıştım. Güçlü görünmeye çalışmaktan yoruldum. Bu kısmı hala çözemedim.

Zaman her şeyin ilacı derler ya gerçekten öyleymiş. Dört ay öncesine bakıyorum da çok yol kat ettim. Kendimi şefkatli kollarla sarıp sarmaladım. Kendimle dertleştim, hesaplaştım. Yeri geldi ağladım. Ama koyvermedim. Dedim ya iyileşiyorum ben. Yaralarımı sarıyorum bir bir. Sadece içimde tarifi imkansız bir rahatsızlık var.Uğradığım haksızlığım hesabı sorulsun istiyorum. İstiyorum ki o da üzülsün. Acımasız ve bencilce beni üzen bu insan, mutlu olamasın. Belki çok acizce ;ama durum bu. Biri için kötü dileklerde bulunmak bile beni ziyadesiyle üzüyor. " Bırak, Allah'a havale et." desem de içim rahat etmiyor. Hak etmediğim muamelelere maruz kalmayı sindiremiyorum. Hoş hayat bu, her zaman hak ettiklerini yaşatmaz ya insana. Bunu dil ile söylemek kolay da kalbe indirmek zor sanki. Galiba kensime zaman vermeliyim. Zamanla bunu da aşacağım.

Ben, sabırla eski ben olmayı bekliyorum. Kafamda bir sürü düşünce, bir sürü soru... Eskisi gibi neşeli, pozitif, hayat dolu biri olabilecek miyim? Yaşantılarımız,hayatımızın dönüm noktaları olur mu ki? Bundan sonra beni, başka bir ben mi bekliyor?...

Ben daha da büyüdüm.Büyümek budur belki de. Acısıyla sevmek hayatı.

Yazdıklarım, benzer süreçlerden geçenlere ümitsizlik aşılasın istemem. Aksine, ümit olsun diye yazıyorum bunları. Sizi bencilliğiyle, acımasızlığıyla üzen insanlara, zamanınızı, emeklerinizi heba etmeyin. Böyle terk edip gidenlerin ardına düşmeyin. Sizi seven ve size değer veren biri, zaten yanınızda olacaktır. Olmak istemeyenleri, kendi tercihleri ile başbaşa bırakın. Ve bir gün pişman olup dönseler bile, bıraktıkları yerde kalmayın. Hayat kısa, zaman değerli. Her şeyden öte kendimiz değerliyiz. Kendinizin kıymetini bilin. Sevgiyle kalın...

Genişletmek için tıkla...

cecenn .!.:

Bazen yüzleşmemek, hesap sormamak, bağırıp çağırmamak sürekli güçlü olmaya çalışmak sonrasında böyle etkiliyor insanı.
Neden diye sormak acizlik değil aslında.
Seni bırakıp giden adama elbet neden diyeceksin bağırıp çağıracaksın içindeki tüm kini nefreti dökeceksin ki için huzur bulsun.
Her şeyin zamanı olduğuna inanıyorum. Zamanla bu hislerde geçer ve artık eski seni bulmuş olursun.

Genişletmek için tıkla...

lalalalaylayla .!.:

yarim kalan hersey insana aci veriyor malesef bu bir gercek. baskaisni sevince oda gececk. kizmak bile kizamayacaksin emin ol

Genişletmek için tıkla...