Merhaba arkadaslar, biliyorum cok karamsar bi yazi olacak. Kimseyi üzmek veya darlamak degil amacim ama ne yapacagimi bilemez durumdayim. 32 yasindayim ve hayatimda istedigim hic birsey, hic bir iliskim düzgün gitmedi. hep hayal kirikliklari. umudumu, yasam sevincimi o kadar kaybettim ki, allaha canimi almasi icin dua ediyorum. ben isimde gücümde bir kizim, calisip kendi parami kazaniyorum ve sade bi hayat sürüyorum. görüntü olarakta güzelim. hayatima giren erkekler baslarda ilgiye boguyorlar beni ama nedense bir süre sonra o kadar kötü davranip hayatimdan cikiyorlar ki arkada koca bi enkaz gibi kalakaliyorum. hayatima giren en son kisi bana cok ümit verdi, aylarca yazismalardan sonra bulustuk ve 4 aylik bi beraberligimiz oldu. sonra ufak bi tartismadan sonra kendini geri cekti ve bikac gün sonra görüsmemek ikimiz icinde daha iyi dedi. kabul ettim. onu cok özlemistim halini hatrini sormak icin bi yazayim dedim ve bana numarasini silmemi sevgilisi oldugunu söyledi. sonra bi baskasindan ögrendim ki benimle görüsürken zaten o kizla berabermis ve ciddi düsünüyormus. canim o kadar yandi ki anlatamam. insanlar neden bu kadar vicdansiz? nasil böyle kötülük yapabiliyorlar. ben ona hic bi kötülük yapmadim. kimseye bi kötülügüm dokunmaz, tam tersi elimden geldigince insanlara iyilik yaparim. ama ben ne kadar positif olursam olayim hic bir isim yolunda gitmiyor ve ben bu duruma artik dayanacak gücüm kalmadi. bu agirligin altinda eziliyorum. sanki Allah beni eziyet cekeyim diye dünyaya getirmis. bu bi depresyon hali biliyorum ve uzun süredir terapiye gidiyorum ama bi faydasi olmuyor pek. ben ne zaman ayaga kalksam hayatima giren kisi beni mahfedip gidiyor. tam bir kisir döngü. arkadaslarimla dertlestigimde onlara dürüstce anlatiyorum her seyi belki ben bi yerlerde hata yapiyorumdur diye ama onlarda benim bi kabahatimin olmadigini hayatima giren kisinin neden böyle yaptigina anlam veremiyorlar. Allaha hep dua ederim beni hayirli insanlarla karsilastirsin, yoksa hic tanimayayim diye ama sürekli vicdansizlarin en merhametsiz, vicdansizina denk geliyorum. üzerimde hep bi kismetsizlik var. kendimi bi hocaya mi okutup üfletsem artik ne yapsam bilemiyorum gercekten. bu durumda olan var mi aranizda? sevgiler...
