İyilik yapmak istedim,ama başıma dert aldım sanırım..

NurTopum .!.:

Tüm hamileliğimi eşimle kimseye muhtaç olmadan tamamlamış bir hamilelik;
Çok zorlu,çok sıkıntılı,sağlık sorunları olan bir hamilelik=ev işi,yemek,ilaç trafiği.
Fazla hareket etmeyen(şükürler olsun,şimdi kıpır kıpır olan yavrum)ve hareket etmediği için,defalarca nst ye girdiğim,ve her an 'ya yavruma birşey olduysa) diye bunaldığım bir hamilelik.
Annemden ve eşimin ailesinden,tüm sıkıntılara rağmen gram yardım almadan tamamlanan hamilelik süreci..(küslük dönemi eşimin tarafı ile)


Sonuç;Sırf yavrumun ve eşimin hatırına ailesi ile bir ümit herşeyin düzeleceğini umut ederek onları ziyaret etmemiz..
'Belki arada görmek isterler torunlarını' düşüncesiyle,yeniden barışma isteği;
Fakat barıştıktan sonra kayınvalide'nin sürekli günlük ziyaretleri..(eğer kırmasa,yada ağzımdan çıkacak her kelimeye bir lafı olmasa,başım gözüm üstüne..fazla yüz göz olmayı bu yüzden istemiyordum)ama bi kaç gündür buna engel olamıyorum.
İyi niyetimi,ve güler yüzümü suistimal ediyor kendisi.
En önemli kısım şu ki;

Yavrumu Allah ın izni ile doğurdum,ama birde gelin bana sorun..
Herşeyin en iyisini okumaya çalışıp,bilgilendim.
Yanımda sadece eşim ve annem babam vardı..
Şimdi ise kayınvalidem çocuğumla ilgili her kuralıma engel koymaya çalışıyor.

Bebek arabasının emniyet kemerini bana 'bağlama' diyen biri kendisi..

Ellerini tüm çarşıyı gezip yıkamayan,ve yavrumu öyle sevmeye çalışan biri..
'ellerini yıkar mısın' dediğimde 'bağışıklık kazansın' diye,ellerini zorla yıkayıp,bana çocuğumun ellini yıkamamış yüzüne sürerek misilleme yapan biri.

Daha bir kaç aylık olan çocuğumu sürekli kendi evine 'bensiz' isteyen bir kayınvalide.
Çok önemli bir işim olmadan 'bana bırak,git' diyor ikide bir.
Ben el kadar yavrumu neden bırakayım acil işim olmadan?

Her söylediğimi,ağzımdan çıkacak her kelimemi eleştiriyor..
O kadar zorluğu çeken benim,kimse yokken yanımda,şimdi hazır bebeğin yanında olup,bana kırk akıl veren bir kayınvalide..

Asıl olan şu ki;çocuğumu büyütürken onun iyiliği için koyacağım kuralları kimsenin yıkamayacağı..
O benim yavrum,kimse karışmayacak,karıştırmam!ama biraz fikrinizede ihtiyacım yok değil hani arkadaşlar.

Genişletmek için tıkla...

NurTopum .!.:

Kadesa;

Beni anladığınıza çok sevindim.
Ben iyi olalım,gelsin arada bir torununu sevsin istedim ve küslüğe son verdim.
Fakat görüyorum ki,ben iyi olunca malesef üstüme geliniyor.
Çocuğumla ilgili ne dersem,o tersini söylüyor.
Ben sanki hiç birşey bilmiyorum,her şeyi kendisi biliyor.
El yıkanmadan çocuk sevilir mi?Fakat yıkamasını söyleyince,sanki ona benden emir miş gibi geliyor.
Zaten torununu düşünen,gerçek anlamda seven,ben demeden yıkar ellerini.
Geçenlerde yavrumu bir tutuşu vardı ki,arkası bom boş,sadece yakasından tutuyor.
Ben yeni anneyim,onun gibi bir kaç tane çocuk büyütmedim.
Çocuğumu öyle tuttuğunda uyardım iyilikle..ama sanki ben küfür etmişim gibi bana 'ben xx...çocuk büyüttüm,ne olacak,dedi.
İnsan kendi evladı yerine koyar,'daha yeni anne olmuş,benim gibi 50 yaşına gelmiş değil vs' der.
Benim annesi olduğumu benimseyemedi,yada çok iyi benimsediği için,bunu görmezden gelip,böyle şeyler yapıyor.

Yavurmu severken çocuğuma 'anne sana şunu mu dedi' vs gibi tarzda seveceğine,'isimimi söyleyerek,xxxx sana şunu mu dedi,seninle konuşmuyor mu vs' gibi şeyler söylüyor.
En sonunda dayanamadım,'ben 300 tane iğne yedim (hamileliğimde)anneye alıştır dedim gülerek..

Genişletmek için tıkla...