Annemin benimle iletişim biçimi buydu. Bana da bunu bemimsetmişti. Yanlışlıkla kızım dese yüzüm kızarır, kalbim pıt pıt atardı. Başka bir şey görmedim annemden. Babam çok iyi bir insandır. Zaten çoğu zaman işteydi. Ama olanlara şahit olduğunda da sesini çıkarmazdı. Anneme neden böyle yapıyorsun demezdi. Kardeşim de annemin bana karşı tavırlarını, babamın da kendisine karşı sevgisini bildiği için bunu kullanırdı.. Çocuktu, kötü niyetle yapmadı ama bir güzel kullandı bu durumu. Çevremde annemi uyaranlar çıkıyordu ama annem ya beni suçlar ya da sert bir dille kendisine karışılmamasını söylerdi. Uyaranlar da bir daha cesaret edemezdi. Çünkü annem her durumda baskın çıkmayı başaran bir tip. Durum böyleyken bana oturup çile çekmekten başka seçenek yoktu.
İşte bu yüzden rüyalarınızda bile rahat değilsiniz. Kocaman olmuş, yakında kendi evladını kucaklayacak bir kadın olarak annenizle yüzleşin. Hesaplaşın ve kapıyı kapatın. Siz hesaplaşmamışken rüyalarınızda niye hesaplar kapansın ki? Kimse melek olmak zorunda değil, insanız biz. Boşaltın içinizi, görüşmek zorunda bile değilsiniz.
yardım almayı istiyorum ama bu durumu eşime nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Anlatamam da zaten. Muhtrmelen başka bir sebep bulmam gerekecek. Ruhum daraldıkça kuran okuyorum. Çok iyi geliyor. İçime ferahlık geliyor. Derdi veren allah ferahlığını da veriyor işte.
Annem kendinde hiçbir suç, hata görmüyor ki. Kazayla konu açılsa napmışım ben napmışım sanki diye söylenmeye başlıyor. Kaldı ki oturup derdimi anlatsam yedi cihana beni kötü evlat ilan eder.
Anneniz şu an kaç yaşında?
52 yaşında.
Yaşadığın sürece yedi cihan da sensin. Hiçbir şey senden daha değerli değil. Sen kendine neyi reva görürsen onu yaşarsın. Annenin umurunda olsun diye değil, senden gitsin diye at içindekini. Senden çıksın da annen ne yaparsa yapsın. Sen böyle kıvranırken çok mu önemli yani şimdi annenin ne dediği...
Bekarken ailemle yaşıyordum. Annemle problemlerimiz de o döneme ait. Daha doğrusu ben doğduğumdan evlendiğim zamana kadar olan süre. Tabi ki kendi evimdeyim şu an. Ama geçmişin etkisinden kurtulamıyorum. Gördüğüm rüya da o yüzden geçmiş zamanda geçiyor.
Çok sık görüşmüyorum zaten ama işte fazla da ihmal etmek istemiyorum. Zaten aramızda öyle normal anne kız ilişkisi olmadığı için zorlasam iğreti durur.
Amin inşallah..
gün içinde oturup bunları düşünmüyorum ama mesela eşime yada çocuğuma bağırdığımda aklıma ilk gelen bunlar olıyor. Ah anne sen bana bunları yaşatmasaydın ben böyle olmazdım diyorum. Bana sakin, olumlu bir insan olma şansı vermediği için çok kızıyorum ona. Çok sosyal değilim ama çok da içe kapanık değilimdir. İnsanlara güvenmekte zorluk çektiğim için en ufak bir kaş göz imasında karşımdakinden uzaklaşıyorum. İnsanlardan zarar görmrkten korkuyorum.
Ben uzun süredir evliyim zaten. Kendi evimde gayet mutluyum ama işte hep bir yarımlık hep bir acıyla. Sanırım sorunum geçmişi şimdiye fazlaca karıştırmak. Rüyalarımda da zaten kendimi hep o evde, annemin otoritesi altında yaşarken görüyorum.
