- 12 Ağustos 2023
- 1.670
- 1.186
- 63
Kızlar herkese merhaba ,
Umarım herkes çok çok iyidir.
Sizlerden dost tavsiyesin de sıcak yorumlar bekliyorum. Bir çoğunuz biliyor bir boşanma süreci atlattım. 2 yıllık bir evlilik , çocuk yok yaklaşık 8 ay kadar oldu. Yaş henüz 30 bile değil.
Şuan da ablam ile yaşıyoruz . Ailemin diğer üyeleri ise bu süreci çok normal , hayatta herkesin başına gelebilir. Daha çok gençsin , yeniden hayata başlamak için geç değil tarzında hep olumlu ve sonsuz destekçiler.
Bu konuda çok şanslıyım. Biliyorum.
Çalışıyorum . İyi bir konumda . Maddi bir problemim çok şükür yok. Sosyalim bir takım uğraşlarım var.
Ama çoğunlukla manevi ve ruhsal problemlerin altında bazen ezilip , kalıyorum . Terapiye de başladım.
Terapistle yas sürecimi konuştuk. Yasın 5 evresi çoğumuz biliyoruz. İnkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme
Duygularımı bastırmadan , halının altına süpürmeden yaşamaya çalıştım zaten hep . İnkar evresini geçeli çok oldu. Öfkem yeni yeni bitiyor desem daha doğru olur . Pazarlık neyin pazarlığı farkında dahi değilim. Şuan depresyon ve kabullenme evresinin arasında bir yerlerde yol almak için çabalıyor olduğumu düşünüyorum .
Burada çok çok benzer durumları yaşayan konulara hep şahit oluyorum.
Size gerçekten bir sorum var. Kabullenmek ne demek ? Bir şeyi kabullendiğimizi nasıl anlıyoruz ? Ve bir şeyi nasıl kabul ediyoruz ?
Zaman deniliyor , ama zaman akıp giderken durduk yere mi olacak bir şeyler ? Yoksa ben sadece bu süreçte kendimi mi kandırıyorum .
Bu soruları terapist ile de konuşacağım tabi ki ama sizin deneyimleriniz neler?
Geleceğe umutla bakabilmek istiyorum. Mutlu ve huzurlu hissedebilmek istiyorum. Nasıl mümkün olacak hiç bir fikrim yok .
Hayatı yalnız yaşamak ve ölmek , anne olmayı hayal etmek ..
Boşanmak elbet dünyanın sonu değil , ama kendimizi buna nasıl ikna edeceğiz ?
Kabul etmek nedir ?
Tüm benzer hikayesi olan arkadaşlarıma buradan sarılıyorum :)
Umarım herkes çok çok iyidir.
Sizlerden dost tavsiyesin de sıcak yorumlar bekliyorum. Bir çoğunuz biliyor bir boşanma süreci atlattım. 2 yıllık bir evlilik , çocuk yok yaklaşık 8 ay kadar oldu. Yaş henüz 30 bile değil.
Şuan da ablam ile yaşıyoruz . Ailemin diğer üyeleri ise bu süreci çok normal , hayatta herkesin başına gelebilir. Daha çok gençsin , yeniden hayata başlamak için geç değil tarzında hep olumlu ve sonsuz destekçiler.
Bu konuda çok şanslıyım. Biliyorum.
Çalışıyorum . İyi bir konumda . Maddi bir problemim çok şükür yok. Sosyalim bir takım uğraşlarım var.
Ama çoğunlukla manevi ve ruhsal problemlerin altında bazen ezilip , kalıyorum . Terapiye de başladım.
Terapistle yas sürecimi konuştuk. Yasın 5 evresi çoğumuz biliyoruz. İnkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme
Duygularımı bastırmadan , halının altına süpürmeden yaşamaya çalıştım zaten hep . İnkar evresini geçeli çok oldu. Öfkem yeni yeni bitiyor desem daha doğru olur . Pazarlık neyin pazarlığı farkında dahi değilim. Şuan depresyon ve kabullenme evresinin arasında bir yerlerde yol almak için çabalıyor olduğumu düşünüyorum .
Burada çok çok benzer durumları yaşayan konulara hep şahit oluyorum.
Size gerçekten bir sorum var. Kabullenmek ne demek ? Bir şeyi kabullendiğimizi nasıl anlıyoruz ? Ve bir şeyi nasıl kabul ediyoruz ?
Zaman deniliyor , ama zaman akıp giderken durduk yere mi olacak bir şeyler ? Yoksa ben sadece bu süreçte kendimi mi kandırıyorum .
Bu soruları terapist ile de konuşacağım tabi ki ama sizin deneyimleriniz neler?
Geleceğe umutla bakabilmek istiyorum. Mutlu ve huzurlu hissedebilmek istiyorum. Nasıl mümkün olacak hiç bir fikrim yok .
Hayatı yalnız yaşamak ve ölmek , anne olmayı hayal etmek ..
Boşanmak elbet dünyanın sonu değil , ama kendimizi buna nasıl ikna edeceğiz ?
Kabul etmek nedir ?
Tüm benzer hikayesi olan arkadaşlarıma buradan sarılıyorum :)
Sana çok iyi gelecek bak göreceksin.
