• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kabusum köpek korkusu.!! Canımdan bezdıren hayvan fobim :((

blackberry__

blackberry__

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
12 Ağustos 2011
674
0
0
Antalya
Arkadaslar merhaba.
Bu konuda gecıstırdım olmadı korkumu kabullendım olmadı kısaca olmuyor.
Ben hayvanlardan ozellıkle kopeklerden asırı derecede korkuyorum.:31:

Allahım bır köpek gormeyeyım. köşe bucak kacıyorum yollara atıyorum kendımı.
Nasıl gozum donuyorsa yanımda kım varsa parcalarcasına koluna yapısıyorum...
Köpek gorunce helekı ıkı adım pesıme takılsın cıglık kıyamet rezıllık.:5:

Artık hayatımı oylesıne etkıler bı hale geldıkı ev tutucaz o cıvarda kopek fazladır ben yasayamam dıyorum.
yasayacagım yer secımım bıle buna baglı.. sız dusunun..!!
kedı desen ona keza bir cafede masa altı bakmaktan artık kendım bıle bıkıyorum.:26:

canıma tak dedı bu durum. bı ara aman korkuyorum ne yapayım oleyımmı uzak dururum dıyordum
ama yok olmuyor yanı, yakınımda bı kopek gorunce kendımı ıcıne atıcak dukkan arıyorum...:27:

Esım ufak bı kopekle baslayalım sev felan vs. dıyor ama ımkansız.
hıc köpek gormeyecegım bı yer olmadıgına gore en azından yolda yanından geceyım
bagırmadan kacmadan yeter bana dıyorum. köpek yerde uyusun asla kalkmayacagını ozellıkle pesıme takılmayacagına emın olayım sorun kalmıyor...

Var mı bu fobiyi yenebılen sımdıden tessekkurler..:17:

 
Son düzenleme:
Ben de köpeklerden oldum olası kaçmışımdır. Kedileri çok severdim ama son yaşadığım kedi paralamasından sonra onlardan da korkmaya başlamıştım. Son 1 aydır hayvanlara pek dokunmuyordum açıkçası. Şirketin köpeği ortalardaysa içeriyi "çıkın beni alın gelemiyorum" diye arıyordum.

Geçen Pazar günü o koca kurt köpeğini çalıştığım odaya getirdiler sırf her sabah beni almasınlar alışayım diye, ödüm kopuyor. Hayvan da üstüme üstüme yürüyor kalbim duracak, ağlamaya başladım düşün korkuyu. O arada getiren eleman "Uyuz, git ablanın yanına!" dedi, hayvan koşuverdi yanıma. Baktım bir şey yapmıyor, ona alıştım en azından diye düşünürken bugün de kedilere yemek verirken gelen sokak köpeğini doyurup bir güzel sevdim.

Üzerine gitmek lazım korkuların, ne olursa olsun. Kediler için şu an bir şey yapmadım ama bir kaç gün içinde alıp kucğıma mıncıklarım birini, o da geçer heralde. Yeni oluştu çünkü, ilerlemeden onu da bitirmem lazım.

Tanıdığın birinin köpeği falan varsa yaklaş, onun dışında eve köpek almanı tavsiye ederim. Kaçarak korkunu yenemezsin ki.
 
Ben de çok korkardım köpekten çünkü küçüklükten çok korkunç anılarım vardır..Liseye kadar çok korkardım, sonra komşumuzun köpeği vardı evlerinde, sürekli de onlara giderdim onlar bize gelirdi falan, beni zorlamadılar ama sen sadece otur o seni koklayacak birşey olmayacak dediler. Ben nefes nefeseyim köpek beni kokladı sonra gitti...Çok şaşırmıştım..Ve rahatladım, Alman kurdu idi bir de..

Sonra bir kere de tek başıma bir yere gidiyordum köpek arkamdan geliyordu koşa koşa, nasıl bir korkuydu yaşadığım anlatamam, sonra dedim "dur" birşey olmayacak, olursa da olacak zaten...Durdum köpek yanımdan koştu gitti....

Hep korktuğunu belli etme derlerdi, beceremezdim o günden sonra başardım...

Hatta üniversitedeyken, köpekten çığlık çığlık kaçan arkadaşlarımı arkama alıp, tamam sakin ol, dur çığlık atma zıplama kaçma, gel buraya diyen bendim:)

Sonra deli gibi koşan köpek görünce, pişttt ne oluyor nereyeeee diyecek kadar rahatlamış bir haldeyim!:)

Gerçekten önce birinin ev köpeği ile alıştırma yapın sonra da korkmamayı öğrenince gerisi zamanla gelecektir.:)
 
slimsigara .!.:
Ben de köpeklerden oldum olası kaçmışımdır. Kedileri çok severdim ama son yaşadığım kedi paralamasından sonra onlardan da korkmaya başlamıştım. Son 1 aydır hayvanlara pek dokunmuyordum açıkçası. Şirketin köpeği ortalardaysa içeriyi "çıkın beni alın gelemiyorum" diye arıyordum.
Geçen Pazar günü o koca kurt köpeğini çalıştığım odaya getirdiler sırf her sabah beni almasınlar alışayım diye, ödüm kopuyor. Hayvan da üstüme üstüme yürüyor kalbim duracak, ağlamaya başladım düşün korkuyu. O arada getiren eleman "Uyuz, git ablanın yanına!" dedi, hayvan koşuverdi yanıma. Baktım bir şey yapmıyor, ona alıştım en azından diye düşünürken bugün de kedilere yemek verirken gelen sokak köpeğini doyurup bir güzel sevdim.
Üzerine gitmek lazım korkuların, ne olursa olsun. Kediler için şu an bir şey yapmadım ama bir kaç gün içinde alıp kucğıma mıncıklarım birini, o da geçer heralde. Yeni oluştu çünkü, ilerlemeden onu da bitirmem lazım.
Tanıdığın birinin köpeği falan varsa yaklaş, onun dışında eve köpek almanı tavsiye ederim. Kaçarak korkunu yenemezsin ki.
Genişletmek için tıkla...

Aynı ben bı yerde kopek oldugunu bıleyım ımkanı mı var tek basıma gıreyım...Bana orda uyuz gıt ablanın yanına dese kendımı nereden asagıya atardım ınan bılemıyorum hıc abartmıyorum kalpten bıle gıdebılırım.
ınan kı artık sevmeyı felan gectım. yanından gecerken ortalıkgı ayaga kaldırmasam onada razıyım.
evde kopek bakamam suan zor bı secenek. ama yakınlarımın kopegınden nasıl kactıgımı gormek oscarlık komedı :))
 
Biraz cesaret etmelisiniz bence, hani şimdi bu halde olabilmemin sebebi cesaretimdir aynı zamanda, eminim ki eşiniz ve yakınlarınız sizi destekliyordur, yani birinin ev köpeğine yaklaşma cesareti göstermeniz şart, kendinizi zorlayın, telkin edin..bir şey olmayacaktır ve rahatlayacaksınız...
 
Aynen ben de yenemiyorum.

Olmuyor ne yapsam yenemiyorum bu korkuyu.

İşin kötü yanı sadece köpek degil tüm hayvanlardan.
Dokunamıyorum bile :(
 
köpekleri seviyorum ama bende tirsiyorum karsidan kopek geliyorsa yolumu degistiyorum esim yanimdaysa yapisiyorum ona oda biliyo artik huyumu :27:
 
cagladan .!.:
Ben de çok korkardım köpekten çünkü küçüklükten çok korkunç anılarım vardır..Liseye kadar çok korkardım, sonra komşumuzun köpeği vardı evlerinde, sürekli de onlara giderdim onlar bize gelirdi falan, beni zorlamadılar ama sen sadece otur o seni koklayacak birşey olmayacak dediler. Ben nefes nefeseyim köpek beni kokladı sonra gitti...Çok şaşırmıştım..Ve rahatladım, Alman kurdu idi bir de..
Sonra bir kere de tek başıma bir yere gidiyordum köpek arkamdan geliyordu koşa koşa, nasıl bir korkuydu yaşadığım anlatamam, sonra dedim "dur" birşey olmayacak, olursa da olacak zaten...Durdum köpek yanımdan koştu gitti....
Hep korktuğunu belli etme derlerdi, beceremezdim o günden sonra başardım...
Hatta üniversitedeyken, köpekten çığlık çığlık kaçan arkadaşlarımı arkama alıp, tamam sakin ol, dur çığlık atma zıplama kaçma, gel buraya diyen bendim:)
Sonra deli gibi koşan köpek görünce, pişttt ne oluyor nereyeeee diyecek kadar rahatlamış bir haldeyim!:)
Gerçekten önce birinin ev köpeği ile alıştırma yapın sonra da korkmamayı öğrenince gerisi zamanla gelecektir.:)
Genişletmek için tıkla...

Ben ıste o yanıma yaklasınca bır cıglık kıyamet bıde şöyle bi takıntım var kopek dıyelım yakınımda ama asla bana dokunmayacak oldugunu bılırsem bı nebze.
aslında takıntım şu köpek bana dokunmasın ne yaparsa yapsın.
allahım suan okurken bıle o korkuyu yasıyorum pesınızden kopek kosması kadar berbat bı durum olabılırmı.:(
banada herkes dıyo korkma bagırma kosma neeerrdeeeee.:((
alıstırma asamasına bıle gelemıyorum vahım bı haldeyım.
 
Angeldreams .!.:
Aynen ben de yenemiyorum.
Olmuyor ne yapsam yenemiyorum bu korkuyu.
İşin kötü yanı sadece köpek degil tüm hayvanlardan.
Dokunamıyorum bile :(
Genişletmek için tıkla...
bende sırf kopek degıl kedıde kuşta cıvcıv bıle elleyemem ben :((
dokunmak ımkansız zaten omur boyu boyle yasanırmı ya:(((
cagladan .!.:
Angeldreams, hiç bir hayvana mı dokunamıyorsun? Peki cesaretini toplayıp, yüzleşme denemeleri yaptın mı? :34:
Genişletmek için tıkla...
ben sorunuza atladım ama en son 6 yasında bı kopek sevmıstım. sevıs o sevıs omrum boyu bole kalıcam sanırım:((
tweety_yteewt .!.:
köpekleri seviyorum ama bende tirsiyorum karsidan kopek geliyorsa yolumu degistiyorum esim yanimdaysa yapisiyorum ona oda biliyo artik huyumu :27:
Genişletmek için tıkla...
aynı bennn:ssz:
 
cagladan .!.:
Eşinle bir gün birlikteyken ona yapışmadan cesaretini toplayarak bir kere denemelisin kaçmamayı........Bir kez denedin mi gerisi gelicek :3:
Genişletmek için tıkla...

denedimde yani gecince kopek saldiracakmis gibi geliyor mesela gecen kucuk bi kopek vardi esim sevdi oynadi ben geri geri gidiyorum sonra kopek benle oynamaya calisti ama ben uzaklastim tabi sahibide kopegi azarladi gibi oldu o an kopege uzuldum yani benim yuzumden azari yedi diye :5:bide ben yurt disindayim burda kopek besleyenlerin sayisi oldukca fazla birde yanlis anliyorlar sen kacinca kopekten kizip bozuluyorlar ama napim bilerek yapmiyorumki benimki kucuklukten gelme olabilir kucukken kopek parmagimi isirmistida :25:
 
cagladan .!.:
Angeldreams, hiç bir hayvana mı dokunamıyorsun? Peki cesaretini toplayıp, yüzleşme denemeleri yaptın mı? :34:
Genişletmek için tıkla...

Evet hiç bir hayvana :(

Kuşa bile :(

Yaptım fakat dokundugum an bir garip oluyorum.

Sebebini de biliyorum. Küçükken bir arkadaşımın kucagında kedi vardı.
Ben de kafasını okşuyordum.
Sonra al sen de tut dedi
çekinerek aldım fakat alır almaz kedinin kemikleri parmaklarıma degdiği an bırakttım kediyi.

O gün bu gündür hiç bir hayvana dokunamıyorum :(

Eşim de tam tersi hiç birinden korkmaz. Aşırı düşkün.
Hatta benim bu korkuyu yenmem için köpek ya da kedi alalım dedi kabul etmedim.

6 yaşındaki oglum bir yere giderken köpek varsa köpegi o kovalıyor ya da anne köpek var bekle diyor.

Kızım da çok seviyor. Allahtan çocuklarım babalarına çekmiş :)
 
Son düzenleme:
mlkctk .!.:
korkunu yenmek için neler yaptın?
Genişletmek için tıkla...

İşin kotusu bıseyde yapamıyorum. keske yapabılsem.
en son gecenlerde arkadasımla yuruyoruz kopegın bırısı uyuyor dedıkı sakın ol uyuyor zaten.
tamam dedım allahımmmm gectık yanında kopek pesımıze bır takıldı karsıya gecırdım kızcagızı zorla
gene gelıyor ben zaten kendımızı apartmana nasıl attık bılmıyorum yanı dırek yoluna gıtmıyorlarkı
bende panıklıyorum.
 
birde ben el yikama konusunda asiri titizim sevmek istiorum ama o an elimi yikamam lazim ha kopek pistir demiyorum ama bendekide huy iste birseye elimi deydimmi yikamasam olmaz :25:
 
blackberry__ .!.:
Ben ıste o yanıma yaklasınca bır cıglık kıyamet bıde şöyle bi takıntım var kopek dıyelım yakınımda ama asla bana dokunmayacak oldugunu bılırsem bı nebze.
aslında takıntım şu köpek bana dokunmasın ne yaparsa yapsın.
allahım suan okurken bıle o korkuyu yasıyorum pesınızden kopek kosması kadar berbat bı durum olabılırmı.:(
banada herkes dıyo korkma bagırma kosma neeerrdeeeee.:((
alıstırma asamasına bıle gelemıyorum vahım bı haldeyım.
Genişletmek için tıkla...

Hakikaten zaten hep de korkanı kovalarlar.

Kokudan anlar derler.

Pöfffff
okulun kapısında köpek kovalıyor, ögretmen okula dogru koşuyor
ögrenciler gülüşüyor
düşünün böyle bir manzarayı.

İşte o kişi benim :)
 
Son düzenleme:
changing .!.:
belki bi psikologla bikaç saatlik randevu iyi gelebilir :31:
Genişletmek için tıkla...

Onu arastırdım, ılk basta oyunca kopek sonra yavru sonra baglı kopek olarak gıdıyormus ama bu benım ıcın cook zor.
yanı psıkolog bıle derdıme derman olamaz sanırım.

Tek secenek hıpnoz yontemı varmıs. onada esım yanasmıyor yavru kopekle basla dıyor.
o da bıktı bu huyumdan artık dısarda kopek gormek rezıllık halıne geldı benım ıcın.
 
Angeldreams .!.:
Evet hiç bir hayvana :(

Kuşa bile :(

Yaptım fakat dokundugum an bir garip oluyorum.

Sebebini de biliyorum. Küçükken bir arkadaşımın kucagında kedi var.
Ben de kafasını okşuyordum.
Sonra al sen de tut dedi
çekinerek aldım fakat alır almaz kedinin kemikleri parmaklarıma degdiği an bırakttım kediyi.

O gün bu gündür hiç bir hayvana dokunamıyorum :(

Eşim de tam tersi hiç birinden korkmaz. Aşırı düşkün.
Hatta benim bu korkuyu yenmem için köpek ya da kedi alalım dedi kabul etmedim.

6 yaşındaki oglum bir yere giderken köpek varsa köpegi o kavalıyor ya da anne köpek var bekle diyor.

Kızımda çok seviyor. Allahtan çocuklarım babalarına çekmiş :)
Genişletmek için tıkla...

Uf ya siz böyle tatlı tatlı çocuklarınızdan bahsedince nasıl içim gidiyor anlatamam ama en az üç yıl beklemem lazım :34: Anne köpek var bekle mi diyorr :1: Bak şöyle düşün o minnacık tatlıcıkla birlikte köpeği sevdiğini, oğlun da çok mutlu olur eminim!:)

Zaten küçüklükten kalma korkular o kadar derin izler bırakıyor ki bazen, cesaretimizi tekrar toplayamıyoruz...O zaman seninki korku değil? Çünkü korku genelde sevimli hayvanları sevip onların pozitif enerjilerini alınca diniyor...

Kuşla başlayabilirsin aslında mesela bende vardı, gagalayacak diye korkuyordum, kuzenimin çok güzel bir kuşu vardı, hiç acımıyor gerçekten dedi, elimi açtım ve kuş geldi, parmak etlerimi ısırmaya başladı, ama HİÇ ACIMADI hatta çok haz almaya başladım, sonra her gün sevmeye gitmiştim kuşu..

Bence kendini ikna et, güvendiğin birinin uzun yıllar beslediği bir hayvanla iletişim kurarak korkunu yenmeye çalış...Sana sevimli hayvan fotoları mı atayım her gün:)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X