- Konu Sahibi omrumunomru
- #1
herkesi herşeyi bırakıp kaçmak istiyorum kimsenin beni bilmediği tanımadığı bi yere ve kimsenin beni bulamayacağı bir yere kimsenin beni anlamadığnı ve anlamayacağını düşünüyorum öylesine gülmekten mutluluk pozları vermekten cok sıkıldım artık ne yapacağımı bilmiyorum eşimin duygusuz duyarsız davranışları son zamanlardaki beni görmeyişi görmemezlikten gelişi kalbimi kırışı beni çok yoruyo sanki bi oğlumuz olacak Rabbim nasip ederse ama benden başka kimsenin umrunda değil babasının bile öyle çok yoruldum ki herşeyden kaçıp kurtulmak istiyorum doğuma 51 gün kaldı ama benım bebeğimin benim zorlamamla alınmış 3-4 parca gıysı bi paket bezi şampuanı ve emzikten başka hiçbişeyi yok hiç böyle tahmin etmemiştim ilk bebeğimiz olmasına rağmen eşimin umursamaz tavırları beni kahrediyo halbuki çok istemişti bebeğimizin olmasını şimdi ne oluyo anlamıyorum tahammülüm kalmadı hiç bişeye işin kötüsü derdimi anlatamıyorum ağzımı açacak olsam sen zaten hep sıkıntı çıkarırsın oluyorum güzel güzel konuşmaya çalışıyorum yeter, sus, şu eve geldiğimde kafamı dinlemek istiyorum diye susturuluyorum daha ağzımı açamadan susturluyorum para konusuna değinmiyorum bile artık umrumda değil ki hesapta paranın olduğunu biliyorum ama bi beşik alalım desem başladın yine diye geliyo tartışma. eve geldiğinde yemeğini yer çayını içer kulaklıklarını takıp müzik dinler konuşmama fırsat bile yok 7 24 bilgisayar başındayız beni aldatmadığına eminim ama telefonu yanından ayırmaz wc de banyoda bile kontrol edıyorum ya oyun oynuyo ya annesiyle babasıyla gorusuyo mümkün mertebe benım olmadıgım yerlerde. 2 gündür ben yapıyorum onun yaptıklarını kulaklığı takıyorum müzik dinliyorum konusmuyorum hiç bence keyfi yerinde bugün yeni bi adet edindi 2 saattir mutfakta oturuyo yanma gelmiyo ne yapıyo bılmıyorum kulaklıklarım takılı muzık dınlıyorum suaan artık cok yoruldum kosmıycam peşinden. üstüne bişey giy üsütme desem bıle fırca yıyorum ben gerizekalımıyım bilmiyomuyum dıyo ama gıyınmıyo ısrar etsem kavga etmesem hasta hasta olmasınıda istemiyorum seviyorum severek evlendık ama şimdi neden böyle bilmiyorum anlamıyorum artık ful uyuyorum zaten bi sosyal hayatım yok olamazda ona ters gelir öyle şeyler pek izin vermez aptal gibiyim beynim uyusturuluyo sanki törpülenmeye çalısılıyorum gibi hissediyorum ben böyle değildim ne oldu ne oluyo bilmiyorum kısacası etrafımda benı anlamayan bı kalabalıktansa kaçıp benı tanımayan bı topluluğa geçmekistiyorum.