kaderim_48 / Kendi Şiirleri

ATAM

Bakışları her zaman çok anlamlıydı
Boylu,poslu çok ama çok yakışıklıydı..
Duruşuyla,herşeyiyle bir başkaydı..
Köylüsü,şehirlisi herkes hep yanındaydı
Bir gün başımıza geleceklerin farkındaydı
Her zaman her yerde aklı başındaydı
Bütün millet bir bütün olarak arkasındaydı
O ölmedi her zaman hep yanımızdaydı...
Siz olmayınca elimiz koynumuzda kaldı
Artık bizimde aklımız başımızda kalmadı
Bu vatan yarı yarıya satıldı..
Siz rahat uyuyun ATAM
Her zaman bizim olacak bu vatan...
SIDIKA EMEK

LAL OLDUM İŞTE..

Seninle konuşmadığım anlarda,

Hep sana söyleyeceklerimin hayelini kurardım..

Saflığım bir başka olurdu o an,

Liste yapardım kendi kendime..

Sıralardım adı sıra kafamda tek tek

Ama;

Seninle konuşurken dilim lal olurdu inan

Söyleyeceklerimi unutuyordum resmen

Hemde bilerek..

Aslında bir bilsen içimi,

Söyleyeceklerimi,

Sana olan sevgimi,

Lal olupta sana söyleyemediklerimi...

Lal’ım canım konuşamıyorum işte

Anla artık anla beni,

Biliver içimden geçenleri

Dilim oluversen ne güzel olur değil mi?

Eeeeeeeee

Konuşuyorum bak,

SENİ ÇOK SEVİYORUM İŞTE...

SIDIKA EMEK

ŞANLI BAYRAĞIM

Kim indirebilir seni göklerden
Kim?
Dalgalanacaksın şanlı bayrağım göklerde
Bu millet arkanda olduktan sonra
Kim indirebilir seni yerlere
Şanlı bayrağım..
Ne kanlar döktük seni göklerde görmek için
Atalarımızın kanının rengisin
Var mı senin gibi güzel görünen
Bir o kadar da anlamlı..
Rengin vurulmuş kalbimize
Uğruna ölsekde gam yemeyiz
Sen dalgalan göklerde
Şanlı bayrağım...
Sen bizim gururumuz,
Onurumuzsun..
SIDIKA EMEK

SONSUZA KADAR

Hiç bir aşk sonsuza kadar sürmez öylemi?
Neden?
Niye?
Bizim aşkımız sonsuza kadar sürecek
Bütün dünya bizim aşkımıza imrenecek
Aşkımızın adına türküler söylenecek
Herkes sevgimizin büyüklüğünü görecek
Bak dinle!
Öyle sevdim ki seni
Gözlerin gözlerimdeydi sanki
Senin gözlerinle baktım her şeye
Senin beni,benim kadar sevmediğini bile bile
Ne kadar duygu varsa yaşadım sonuna kadar
Hem de nasıl!
Varlığınla değil,yokluğunda sevdim inanki..!
Sen sonsuza kadar sürmez desende,
Bizim aşkımızı küçük görsende,
Bir gün biteceğini söylesende,
Sonsuza kadar sürecek
BU BÖYLE BİLİNE...!
SIDIKA EMEK

GİDEMEM Kİ...!

Sus ve git öylemi
Nereye,niye gideyim
ASLA....’
Hiç bir yere gitmem
Hiç bir zaman susmam..
Gelirken,senin davetinle gelmedim ki!
Giderken senin git demenle gideyim..
Anladın mı?
Gidersem unutacak mısın beni
Ya da;
Ben mi unutacağım seni...
Ne yani
İçimdeki sevgi bitecek mi?
Tam anlamadın mı hislerimi?
Anla artık anla beni
Üzgünüm ne yazık ki..!
İstesen de,istemesen de
Hiç bir yere GİDEMEM Kİ..!
SIDIKA EMEK

HAYATIMIN ANLAMI

Seni tanıdığım günden beri
Bir başka bakıyorum dünyaya
Artık her şeyin tadı var
Her şey bir başka güzel
Sabahları gülerek uyanıyorum
Sanki yanıbaşımdasın
Günaydın der gibisin bana
Uzaktasın,uzaksın biliyorum
Olsun;
Seni seviyorum ya
Dolu dolu yaşıyorum günü
Gidiyorum işime
Tebessümle selamlaşıyorum herkesle
Artık hırçın değilim eskisi gibi
İnsanlar da sevmeye başladı beni
İşimi de severek yapıyorum
Artık daha çok seviyorum yaşamayı
Unuttum artık sabahlara kadar ağlamayı
Tadını çıkarıyorum akşamların
Açıyorum müziği son ses
Oynuyorum kıvırta kıvırta
Boşver;
Ne de olsa bir gün öleceğiz
Yaşayalım artık gönlümüzce
Sende eğlen gönlünce..
Sen girdin ya dünyama
Her şey değişti
Ben de değiştim
Bak;
Ne kadar da etkilemişsin beni
Benden sevgini esirgeme EMİ
SIDIKA EMEK

SENİN OLSUN..

Yağan yağmurlar benim olsun,
Bütün gök kuşakları senin olsun..
Renklerin koyuları benim olsun,
Açık rekler,gül pembeler senin olsun..
Kış ayları karıyla,buzuyla benim olsun,
Yemyeşil bahar ayları senin olsun..
Karanlık geceler benim olsun,
Bol güneşli güzel günler senin olsun..
Nefretle dolu yalnızlıklar benim olsun,
Sevgi dolu günler SENİN OLSUN

HANGİ ADİ ŞEREFSİZ..?

Bu topraklar bize atalarımızdan kaldı
Tarihini bizim kadar bilen var mı?
Bu memlekete,bayrağa,millete ihanet yakışır mı?
Kim bölebilir bizi kim…?
……………………Hangi adi şerefsiz..?

İnsan ekmek yediği mendili pisler mi?
İnsan yaşadığı memleketi böler mi?
İnsan özünü,geçmişini birden bire siler mi?
Kim bölebilir bizi kim…?
……………………Hangi adi şerefsiz…?

Bu memleket uğruna savaşırız tabiîki
Özünü,sözünü,kendini bilen kaldımı ki?
Neden birbirimize düşman olduk anlamadım ki?
Kim bölebilir bizi kim…?
……………………Hangi adi şerefsiz…?

Hepimiz kardeşiz,birbirimizi öldürmeye değer mi?
Can kardeşini öldürürken ellerin titremedi mi?
Çanakkale de savaşan deden değil miydi?
Kim bölebilir bizi kim…?
…………………Hangi adi şerefsiz…?

Verdiğimiz sözü tutarız,and içmişiz
Ders verir bize gelmiş,geçmişimiz
Biz soyu,sopu belli kişileriz
Kim bölebilir bizi kim..?
………………….. Hangi adi şerefsiz…?

Vatanımızı,bayrağımızı ölümüne severiz
Bir şehit verir,binlerce diriliriz..
Analarımızın gözyaşlarını ödetiriz
Kim bölebilir bizi kim..?
…………………..Hangi adi şerefsiz…?

Bizi tanımayanlar,biz TÜRKOĞLU TÜRK’ÜZ
Biz bir bütün olarak ATATÜRK’çüyüz
Yerine göre Çerkez,yerine göre kürd’üz
Kim bölebilir bizi kim..?
…………………..Hangi adi şerfsiz…?

SIDIKA EMEK
ŞEHİTLERİMİZ İÇİN YAZDIĞIM BİR ŞİİR..
UNUTMADIK...UNUTMAYACAĞIZ..RUHLARI ŞAD OLSUN..

SORMA..!

Soru sorma
Hiç ama hiç sorma
Sana cevap veremem..
Sevgimi de sorma
Sadece içimde kalsın
Ben sevgimi orta yere hiç koymadım
Kimseyle de paylaşmadım
Seversem ben severim
Kimseden sevgi de dilenmem..
Sen zaten uzaksın bana
Bırak sevgimi de sorgulama
Ne olur..!
SORMA..!
Cevabını bildiğin soruları sorma
Bırak,
Ben başederim sevdamla..
SIDIKA EMEK

SUS KONUŞMA..!

Dinlemek istemiyorum
Bahanelerini sıralama bana
Sıralamayacağım deme hiç..
Sıralarsın,
Tek tek sıralarsın hem de
İşte şöyle,işte böyle diye
Sevmiyorken seviyorum deme
Deme sakın..
Yalan da söyleme,
Üzüleceğimi düşünerek..
Arama,sorma beni
Depreşmesin içimdeki sevgi..
Sen başkasının kollarında iken
Ne kadar seveceksin ki beni..
Sus en iyisi konuşma sen
Biliyorum olmayacak dua ya amin diyorum ben
Duymasın hiç kimse,
Şüphe etmesinler sevgimden
Kendi kendime konuşur
Kendi kendime severim ben..
Senden sevgi de dilenmem
Sen sevdiklerinle gül,oyna,eğlen
Boşver;
Gönlüme söz geçiririm ben..
Ne olur SUS KONUŞMA SEN...!
SIDIKA EMEK

UNUTMAK MI..?



Ben seni nasıl unuturum
Ela gözlerini,süzerek bakışını
Sakin sakin konuşuşunu
Elinden geldiği kadarıyla
Dertlerimi ortak oluşunu
Unutmam mümkün mü?

Alışkanlık oldun bende
Her yol sana çıkıyor
Gönlüm kaldı sende
Bu deli kız seni seviyor
Unut mu diyorsun yoksa,
Unutmam mümkün mü?

Köyde erkek fatma derlerdi
O kadar emindim kendimden
Bu kız kimseyi sevmez derlerdi
Ama,seni çok sevdim ben..
Demekki büyük konuşmamalı
Öyleyse;unutmam mümkün mü?

Ne yer,ne içersin bilmem
Seni çok merak etsemde
Bir türlü sana gelemem
Seni çok sevsemde..
Ama,herşey rağmen
Seni unutmam mümkün mü?

Sen olsaydın unuturmuydun beni
Boşver der miydin eller gibi..
Ben çok vefalıyım biliyorsun
Çok bağlıyım sevdiğime..
Ne dersin canım ne dersin?
Sence;unutmam mümkün mü...?
SIDIKA EMEK

SEVMEK

Kendi kendine sorgulamak zordur elbet
Hemde çok zor..
Neler çekti bu yürek,
ahhhhhhhh...ahhhhhhhhhh...!
Gerçekten seviyor muyum?
Yoksa sevmiyor muyum?
Neden?
Niye?
Sevgi açığım mı vardı diye sorguladım kendime
Hem de kaç gece..
Kaç sabahı uyumadan buldum..
Kaç kez kendi kendime dövündüm
Sayısı bilinmez..
Başına gelmeyen de bilmez..
Kimse seni anlamaz..
Anladım ben seni..
Aldın eline yüreğini
Öylemi?
Sorgulayacaksın tabiki kendini
Daha çok soracaksın hemde
Uykuların kaçacak benim gibi..
Ağlayacaksın sebebsiz de olsa
Düşüneceksin zaman zaman
O da beni seviyor mu diye..?
Güvenin kırılacak ara sıra
Yeniden güvenmeye çalışacaksın,
Üzüle üzüle..
Olumsuzlukları yok edeceksin
Seviyorsan eğer..
Her adını andığında,
İçin titreyecek elbet
Kolay değil öyle canın kadar sevmek..
Biliyor musun?
Sevgi en büyük servet
Emek göstereceksin emek..
Acılar çekeceksin,
Yerine göre kırılacak yürek..
Ama,
Şu güzel dünyada en güzeli SEVMEK...
SEVGİ DEMEK,BEN DEMEK...
SIDIKA EMEK

HARMAN YERİNDE DİRGEN

Çok sevmiştim seni çokkkkk,inanki
Sevgi değildi de neydi,neydi senin ki..
Neydi o gösterdiğin sevgi gösterileri
Gerçekten,gerçekten yalan mıydı hepsi..?


Sen hiç harman yerinde dirgen yedin mi?
Sevgisizliğin bana attığın kazık değil mi?
Şimdi vurdun işte beni canevimden,
Sen de sevgisiz kal ömrün boyunca emi..!

SIDIKA EMEK

DOST

Dost dediğin zaman içten söyleyeceksin
Söz de kalmayacak öyle
Yerine göre saatlerce dinleyeceksin
Hiç sıkılmadan hem de...
Dost dedinmi ölümüne kadar olacak..
Uzak olsada senden
Dostun ağlarsa sende ağlayacaksın..
Sevgiyle kök salacak aradaki bağın
Varsa böyle bir dostun
Sıkıca sarıl,hiç bırakma sakın...
SIDIKA EMEK

GİTTİ KOLUM

Güzel bir günün sabahında neşeyle kalktım..
Ramazan bayramı heyacanı vardı üzerimde..
Arife günü çok yorulduğum için dinlenecektim..
Büyük oğlum önde geldi yanıma..
-Baba hadi harmanı öğüttürelim evde kalmışken
Düşündüm şöyle,Arife günü iş tutmazdım eskiden
-Haklısın hadi gidelim oğlum dedim hemen..
Bir telefonla döğerbiçeri ayarladım evvelinden
Topladım çulu,çuvalı-yabayı,dirgeni damdan
Gittim buğday tarlasına kimseye söylemeden..
Önder geldi sadece yardım için peşimden..
Bir kuvvet geldi elime-ayağıma kudretten
Başladım harmanı dövdürmeye hemen..
Patozun içine attım yabayla buğdayı
Sanki oldum on beş yaşında kabadayı
Attım attım bir daha attım…
O hızımla kolumu kaptırdım makinaya
Canım yandı başladım bağırmaya..
Önder im duydu sesimi,koştu hemen yanıma
Sırtımdaki gömleği çıkardı sardı koluma..
Başıma neler gelmişti,hiçbir şey yokken
Bir de baktım yoktu yarısı,öğünmüştü çoktan
Kan bile akmıyordu gömleğin kolu yırtılmıştı
Patoz kolumu çoktan saman yapmıştı..
Koşarak çıktık tarladan anayola
Durdurmak istedik her arabayı yolda
Derken geldi bir polis otosu arkadan
Önder im rica etti polis amcasından
Attılar beni arabaya ,arkasından
Ağladım çocuklarım ne yapar şimdi diye
Oldum sanki divane,döndüm deliye
Vardık doğruca yolu bitmeyen hastaneye
Attılar beni hemencecik ameliyathaneye
Bir gözümü açtım gelmiş anam başıma
Kim tutar artık benim akan gözyaşlarıma..
Anam bağırıyor bir yanda gara memedim diye
Bir yanda iğne vurmaya çalışan hemşire
Kolumu düzelteyim diye kesmiş doktor omuzdan
Bayram bir şeye benzemedi,olduk azamızdan
Geldi başımıza bir kaza,yaradandan
Beterin beteri var diye dua ettim,Allah tan..
Kalıverdim hastane köşesinde bir ay
Geldi bütün komşularım,vay halime vay
Hepsi çekti bir ah içinden gelerek
İki çocuğu da küçük diyerek
Haklılardı;çocuklarım küçük,karım epilepsi
Kurtaramaz artık toplansa köyümün hepsi..
Abim der üzülme ben varım gardaş
Ah abim herkesin evi ister ekmek,aş
Yine de sağolsun kardeşim,eşim,dostum
Ne yapalım geldi başıma kaza,gitti kolum
İşte;
Hayat böyle biter,böyle başlar
Hepinizden Allah razı olsun arkadaşlar

sıdıka emek
kayınım geçen yıl ineklere yiyecek yapmak için iş makinasına kolunu kaptırdı..
onun üzüntüsünü üzüntüm kabul ettim ve onun adına yazmıştım arkadaşlar..
çok kötü bir durumdu..Allah kimsenin başına vermesin..

buda benım nısanlıma yazdıgım bır sıır amatorce:
Bilir misin; rüzgar nasıl savurur yaprakları
Dalından nasıl koparır haince
Alır götürür evinden uzaklara
Sormadan sinsice hırpalar
İşte ben sensiz yaprak gibiyim
Rüzgar her gün alır bir parçamı
Hiç bilmediğim yerlere
Sormaz bile…
Bin parçaya bölünürüm
Dağılırım, yıpranırım, solarım…
Sensizken korumasızım
Yalnızım, mutsuzum…


Bilir misin; gün gelip güneş açtığında
Rüzgar güneşin etkisiyle ısınır
Ilık ılık eser, kayar sanki havada…
Tazecik çiçeklere ilaç olur
Açmalarını sağlar, taşır mis gibi kokularını
Dağıtır her tarafa…
Rüzgar çiçekten çiçeğe tohumlarını taşır
Çoğalır çiçekler, rengarenk olur yeryüzü
İşte ben seninleyken çiçek gibiyim
Aşkınla içimi ısıtırsın
Melek olup inerim yeryüzüne
İlacım olursun, iyileşirim
Yanaklarım kızarır daha bir güzelleşirim…
Aşkın kokusu gezinir etrafta, tüm kokulardan ayrı
Kokuların en güzeli, tanınmamışı…
Aşkın ateş olur içimde…
Bedenin bedenim olur, çoğalırım
Aile olurum, evim rengarenk olur…


İşte ben böyleyim…
Seninleyim…
Rengarekim…
Çok mutluyum…
ÇOK SEVİYORUM…

arkadaşım valla hepsi birbirinden süper ..emeğine sağlık canım ...

çok güzeldi şiiriniz..çok güzeldi..kutlarım canım..

lunet .!.:

arkadaşım valla hepsi birbirinden süper ..emeğine sağlık canım ...

Genişletmek için tıkla...

çok teşekkür ederim beğendiğiniz için...

hulka26 .!.:

buda benım nısanlıma yazdıgım bır sıır amatorce:
Bilir misin; rüzgar nasıl savurur yaprakları
Dalından nasıl koparır haince
Alır götürür evinden uzaklara
Sormadan sinsice hırpalar
İşte ben sensiz yaprak gibiyim
Rüzgar her gün alır bir parçamı
Hiç bilmediğim yerlere
Sormaz bile…
Bin parçaya bölünürüm
Dağılırım, yıpranırım, solarım…
Sensizken korumasızım
Yalnızım, mutsuzum…


Bilir misin; gün gelip güneş açtığında
Rüzgar güneşin etkisiyle ısınır
Ilık ılık eser, kayar sanki havada…
Tazecik çiçeklere ilaç olur
Açmalarını sağlar, taşır mis gibi kokularını
Dağıtır her tarafa…
Rüzgar çiçekten çiçeğe tohumlarını taşır
Çoğalır çiçekler, rengarenk olur yeryüzü
İşte ben seninleyken çiçek gibiyim
Aşkınla içimi ısıtırsın
Melek olup inerim yeryüzüne
İlacım olursun, iyileşirim
Yanaklarım kızarır daha bir güzelleşirim…
Aşkın kokusu gezinir etrafta, tüm kokulardan ayrı
Kokuların en güzeli, tanınmamışı…
Aşkın ateş olur içimde…
Bedenin bedenim olur, çoğalırım
Aile olurum, evim rengarenk olur…


İşte ben böyleyim…
Seninleyim…
Rengarekim…
Çok mutluyum…
ÇOK SEVİYORUM…

Genişletmek için tıkla...

senin şiirinde çok güzel..yazmaya devam...teşekkürler canım..