Şimdi senin dediğin noktadan baktığımız zaman şöyle bir durum çıkıyor ortaya (konu erkeğin sıfatının "erkek" olarak kullanıldığı halde, kadının sıfatının "kadın" olarak kullanılmaması olduğuna göre):
Bir erkeğe 9 yaşındada olsa, 40 yaşında da olsa "erkek" deniliyor.
Bir erkeğin erkek halini alması eğer ergenlik çağından sonra ise, ki "erkek oldun" muhabbetini öne sürerek söylüyorum bunu.
Bir "kız çocuğunun" ergenlik yaşına girdiğinden itibaren (adet döneminden sonra) kadın olarak anılması yanlış olmamalı.
Tam tersine doğru olan budur!
Senin "en basıtı 14 yasındakı bır kıza kadın dıyebılırmısınız? boyle dusunelım bır de. nıye o zaman kız cocugu dıyoruz kadın demıyoruz o bıreylere. hos olmadığı ıcın degılmı?yakıstıramadığımız ıcın." söylemine istinaden diyorum.
Aslında doğru değil, hoş olmadığı için değil, insanlar bunu "ayıp, yakışmayan" olarak gördüğü için bunu kullanıyoruz.
Fakat ortada ayıp veya yakışmayan bir durum yok...
Senin tezin ile gidersek, erkeğe de belli bir yaşa gelene kadar veya cinsellik yaşayana kadar "oğlan" dememiz gerekir.
Çünkü "kız" sıfatının karşılığı "oğlan"dır. (sözlüksel ve mantıksal böyledir, ama biz kız sıfatının karşılığını hep erkek olarak kullanırız)
Hadi bakalım hangi "erkek" bunu kabul edecek...
Misal olarak, en yakınında bulunan bir erkeğe böyle bir fikri söylesen, kavga edersiniz!
Çünkü onlar kendi sıfatlarına sahip çıkmasını bizden daha iyi biliyorlar, toplum "erk egemen" olduğu için de kaynaklı bu tabii.
"kadını kadın yapan cinsellik yaşamasıdır" zihniyeti çok yanlış, bizi kadın yapan bu değildir. Biz zaten "kadınız"!
Kadın olmak için cinselliğe veya her ne anlam yükleniyorsa bunu ayıpsayacak/ayrıştıracak, ona ihtiyacımız yok!
"Erkek" gerine gerine "ben erkeğim" derken, biz ne diyeceğiz? "bayanız" mı?
Niçin "kadın" kelimesi bu kadar itici, nahoş, veya cinsellik içeren bir kelime olarak algılanıyor? Bunu bu hale sokan yine bizler değil miyiz?
Kendi annemden biliyorum, çok uzağa bakmamak gerek, "ne biçim laf o öyle kadın? kızsın sen!" dediği olmuştur.
Hanım, Hanımefendi, Hanım Hanımcık (maynak_zgr'nin de bahsettiği gibi) vb. tabir/sesleniş biçimleri bir kadına kibarlık, nezaket ve görgü kuralları içerisinde kullanıldığında hem güzel, hem de yakışan sıfatlardır.
Fakat bayan veya bay sıfatlarının Shiningg'in de bahsettiği ve açıkladığı gibi ancak ve ancak birer ünvan olarak kullanılabileceğini savunuyorum.
Dünyanın herhangi bir ülkesinde "kadınlar" ünvanlar ile anılmazlar! (Gelişmiş ülkelerden bahsediyorum - Türkiye ile kıyaslanabilecekler)
Ancak ünvan kullanılması gerektiği yerlerde "bay ve bayan" kullanılır.
Kurulan cümlelerde, günlük konuşmalarda (10 yıl Amerika'da yaşamış biri olarak) "kadın" sıfatı kullanılır, çünkü bizler kadınız!
Bu kelimeden başka bizi ne anlatabilir ki? Zaten doğal olanda budur.
Shiningg'in anlatımından yola çıkarak, WC'lerde yazan "bay & bayan" yazıları da benim komiğime gider.
Çünkü ingilizce "Men & Women" yazar (tam karşılığı "erkek & kadın"dır) ama bizde nedense bunu kullanmaya gerek duyulmaz.
Çünkü birine "erkek" yazacaksa diğer kapıya karşılık olarak "kadın" yazmak zorundadır, "kadın" ayıpsanan bir olgu haline geldiği için, "bay & bayan" tercih edilir.
Buna kendimiz sesimizi çıkartmadığımız, "kadın" olgusuna sahip çıkmadığımız sürece de bu böyle sürüp gidecektir.
Şunu da dip not olarak düşmek istiyorum, belki biliyorsunuzdur fakat bilmeyenler için tekrardan bir bilgilendirme olsun, kısadan anlatıyorum:
Hanım sıfatı Cengiz Han'dan gelir. Kendisi "Han" olduğu için bir gün bir toplantısında eşi de yanındayken şöyle demiştir: "Ben Hanların Hanı Cengiz Han, hepinizin hanıyım, - eşini göstererek- bu da benim "Han'ım"dır"demiştir. O zamandan bu zamana erkekler eşlerine "Hanım" der. Sözün özü "Hanım" kelimesi dolu dolu anlam, saygınlık taşımaktadır...
miaselinam - Beni yanlış anlamamanı umarım, fikirlerine saygım var, senin görüşündür.
Fakat bende kendi görüşlerimi paylaşmak istedim...