Cidden soruyorum bu soruyu cünkü ben bilmiyorum. Yani genel gecer ilgi, sevgi, anlayış vs okay de… Tam olarak ne istiyoruz? Ne zaman, ne olursa yeterli geliyor bize?
Konu şu; esim tanıstığımız günden beri bana karşı anlayışlı, sabırlı ve ilgili. Bir bebeğimiz oldu hala daha ilgilidir. İşten gelir bebekle ilgilenir. Bazen hiç uyumadan bizi dısarı çıkarır vs vs. yani ilişkide verici taraf esim. Çabasını görüyorum ve kendimi şanslı hissediyorum da.
Süreki “beni sev, benle ilgilen” cümleleri kurmaya başlamışım son zamanlarda esime. Kendisi söyledi bunu. Ben de son zamanlarda bi ilgi açlığı hissediyorum yalan değil. Ama esim “ne yapayım, neyi eksik yapıyorum?” diye sorunca da bir cevabım yok.
Esimin işi düzensiz. Bazen gündüz, bazen gece, bazen de 24 saat çalışıyor. Evden işe, işten eve giden biri. Dısarda vakit gecirmeyi sevmez.
Örnek bir günümüz söyle;
Gündüz işte.. Aksam saat 7-7.30 gibi eve gelir.
Beni öper, bebeği öper.
Elini yüzünü yıkamaya gider.
Bebeği alır. Ben de o arada masayı hazırlamaya girişirim.
Oturur yemek yeriz hep beraber. Bebeği ben yediririm. (Bunu belirtiyorum cünkü defalarca bir kez de ben rahat rahat yemek yiyeyim diye söyledim ama kendisi bebeği yedirmeye korkuyormus boğulur diye)
Ben bebeğin banyosunu hazırlarken o bebeğin üzerini çıkarır.
Bebeği yıkarız (ben yıkarım, o ben yıkarken balkona sigara içmeye gider)
Ben bebeğin üzerini giydirirken o etrafı toplar.
Saat 8-8.30 gibi ben bebekle odaya giderim uyutmak için. Esim o arada mutfağı toplar.
Bebek uyuduktan sonra salona döndüğümde esim ya oyun oynuyor ya da tv izliyor olur.
Yanına giderim ama sohbet vs yok. yani kendi açtığı bir sohbet yok. Bazen film izlemeyi veya balkonda oturmayı teklif eder. Ama film seçerken saatler geciyor ve balkona çıktığımızda sigara içiyor o yüzden %90 reddederim.
Benim uykum gelir, kalkar yatarım. O da oyununu bitirir, sigarasını içer, dusunu alır ve yatar.
Bu işlerin hepsini yaparken bu arada ilgilidir benimle. Güzel sözler söyler, iyi hissettirir ama sanki eksik hissediyorum.
Bana diyor ki ben birlikte bir seyler yapmayı teklif ediyorum sana. Ama ben illa bir sey yapalım derdinde değilim ki.. Ben çocuğu uyutmus gelmisim.. Bir kahve yapsan gel içelim desen?? Ya da ne bileyim salona geldiğimde oyun oynuyor değil de beni bekliyor olsan? Hiçbir sey yapmasak sadece satılıp sussak da olur yani..
Nankörlük ediyormus gibi hissediyorum sanki. Kendisine uzun uzun bunları anlatınca “haklısın, dikkat edeceğim bundan sonra” dedi ama sırf kavga etmemek için dedi biliyorum. Cünkü sürekli “nasıl göstereyim ilgimi? Daha baska ne yapabilirim ki?” diye sorup durdu. Yani yeterli olduğunu düsünüyor zaten.
24 saat cocuklayım. Evde olduğu ve uyanık olduğu 4-5 saatte tüm odağında ben olayım istiyorum cok mu bu? Esimin yanında sakinleşen ve dinlenen biriyim. İşe gittiğinde dertler boğuyor beni resmen. O yüzden de evdeysek ve bebek de uyuyorsa bi kaç saatini bana ayır be adam. Sevildiğimi hissediyorum evet ama o “seviliyorum” jestlerini görmek istiyorum. Gerekirse bebek gübi sev, saçımı olsa, pışpışla beni dedim. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama ihtiyacım var buna gibi hissediyorum. O her boşlukta ya sigara içmeye ya da tuvalete koşuyor deli oluyorum.
İlla ki onun da yorgunlukları, eksik hissettiği yerler var. Ama sorunca “bence her sey mükemmel hayatımızda” diyor.
Çok mu şey bekliyorum? Bu arada bu konu esimle aramı bozmadı. İyiyiz şükür. iki gündür de istediğim şekilde davranmaya calisiyor, bugün bebeği o yedirdi mesela.. ben cocugu yıkarken sigara içmeye gitmedi. bu sefer de ben bebeği uyuturken uyuyakaldı ama
neyse cabasına sağlık.
olana şükür edip sesimi çıkarmamam mı gerekiyor? nasıl hissettiğimi ve ne istediğimi de net olarak söyleyemediğim için bu konuda (cünkü doğru kelimeleri bulamadım hala) yersiz kapris gibi görünüyor bu konu. ya da bana öyle geliyor.
Her bdv konusunu açtıktan sonra pişman ediyorsunuz ama bu konuyu sohbet gibi düsünün pleaseee
Şımarık bir ş*llıksın falan yazmayın
