Kafa dengi arkadasim olmamasi bi kenara hic bir arkadasim yok

banabirmasalanlatbaba .!.:
aman yarabbim bu kadar gergin olacağınızı tahmin edemeden takıldım, geçenki ortamı yumuşatmak için fakat kalan tüm enerjimi de emdiniz inanır mısınız, allah varsa kocanıza falan sabır versin :KK57: “hinfindi bu nisi islip yiii irkişiniz miyim bin sizin” klasik piremses sendromu:KK70:üstünde pijama elinde tuzlu çekirdek bana patronluk taslıyorsunuz komplekse bakın aman aman düşman gözüne.tamam siz inanılmaz üstün ve usturuplusunuz :KK70:bu kadar kasmayın çabuk çökersiniz mazallah:KK6:
Genişletmek için tıkla...

Yazdığınız saçma paragrafa, kurduğunuz cümlelere, durup dururken gereksiz yere beni etiketlemenize bakılırsa kimin kompleksli olduğu aleni bir şekilde ortada. Kimseden bir üstünlüğüm yok ama evet gayet usturuplu bir insanım. Bilemediniz şu an arkadaşlarımla dışarıda sohbet ediyorum. Sosyal çevreniz olmadığı için bilmemeniz normal ama takılmak böyle bir şey değil.
 
sebnembeen .!.:
Bence arkadaşım yok diye çok da şey yapmayın en güzeli insanın kendiyle olması
Genişletmek için tıkla...
Bu çok yanlış bir bakış açısı bence. Bunu düşünen insanların hayatlarında güvenilecek kimse olmadığını düşünüyorum.
Evet insan kendiyle olabilmeli, kendine yetebilmeli. Ama hepimiz sosyal hayatın bir parçasıyız. Bazen sevinçli bazen kederli anlarımız oluyor. İnsan paylaşmak, sevincini çoğaltmak, üzüntüsünü azaltmak için bir omuza ihtiyaç duyuyor. Birşeylerin üstesinden gelebilmek için destek almaya ihtiyacımız var.
Yapılan bilimsel araştırmalarda depresyon, hipertansiyon ve obezite gibi vakalarda düşüşün güçlü arkadaşlık ilişkileri ile doğru orantılı olduğu tespit edilmiştir. Yaşlı insanlar üzerinde yapılan araştırmalar ise güçlü arkadaşlık bağları olan yaşlı bireylerin yaşam sürelerinin yalnız olan yaşlı bireylere göre daha uzun olduğu ve bu bireylerin sağlık problemlerinin daha seyrek olduğunu göstermektedir.
Gezmeyi, tozmayı, saatlerce arkadaşlarımla olmayı çok seviyorum. Ama en sevdiğim aktivitelerden biri de termosa çay koyup, parkta çimlere oturup kitap okumaktır.
 
Alimee81 .!.:
Daha önce çok uzak bir memlekette yaşıyordum. Yurtdisinda yani. Sonra cocugumla memlekete yerleştim. İlk sene dert etmedim zamanla bulurum dedim ama sonra araya pandemi girdi evden çıkmaz olduk kurslarada gitmedim. Çalışmadığım içinde arkadaş edinecek bi ortamim yok. Yeni spora başladım. Oradan sağolsun iki kız kahve içmeye gidelim dedi ve gittik. O 2 kızda birbirini yeni tanıyor ve oyle cokta kafa dengi gibi durmuyorlardi. Ona ragmen baktim sözleştiler bir iki yere birlikte gidecekler. Iyi hoslar fakat bilmiyorum bendemi problem var bilmiyorum. İnanın belirli bi zaman sonra caktirmasamda sıkıldım. Sonra kendi kendime ben demekki arkadaşlığı büyütüyorum yani her arkadaşla kahve içmeye gittim diyen yada her arkadaşla pazara carsiya gittik diyen illaki "kankisi" olmuyor. Tabiiki samimiyet zamanla oluşur ama bazı insanlarla kafanın uyumayacağini anlarsın ya. Öyle bi ortamdi
Zaten sakın bi insanım. Herkesle kolayca uyusamıyorum. Ama arkadassizliktanda çok sıkıldım. Bugun ki durum bana bi karamsarlık yükledi kafa dengi arkadaş bulmam mümkün olmayacak gibi zaten kaç senedir yok. Sizde durumlar nasıl?
Genişletmek için tıkla...
Tek çaresi; Dil öğrenmek, yeni bir bakış açısı için.. Konuşmalarınızı yabancı dile çevirin, öyle konuşun, telefonunuzu, hatta gördüğümüz bir havluyu bile yabancı dilde görün
 
possibleornot .!.:
Bu çok yanlış bir bakış açısı bence. Bunu düşünen insanların hayatlarında güvenilecek kimse olmadığını düşünüyorum.
Evet insan kendiyle olabilmeli, kendine yetebilmeli. Ama hepimiz sosyal hayatın bir parçasıyız. Bazen sevinçli bazen kederli anlarımız oluyor. İnsan paylaşmak, sevincini çoğaltmak, üzüntüsünü azaltmak için bir omuza ihtiyaç duyuyor. Birşeylerin üstesinden gelebilmek için destek almaya ihtiyacımız var.
Yapılan bilimsel araştırmalarda depresyon, hipertansiyon ve obezite gibi vakalarda düşüşün güçlü arkadaşlık ilişkileri ile doğru orantılı olduğu tespit edilmiştir. Yaşlı insanlar üzerinde yapılan araştırmalar ise güçlü arkadaşlık bağları olan yaşlı bireylerin yaşam sürelerinin yalnız olan yaşlı bireylere göre daha uzun olduğu ve bu bireylerin sağlık problemlerinin daha seyrek olduğunu göstermektedir.
Gezmeyi, tozmayı, saatlerce arkadaşlarımla olmayı çok seviyorum. Ama en sevdiğim aktivitelerden biri de termosa çay koyup, parkta çimlere oturup kitap okumaktır.
Genişletmek için tıkla...
Cok guzel özetlemissiniz. İnsana insan lazım elbette ki.
 
Alimee81 .!.:
Daha önce çok uzak bir memlekette yaşıyordum. Yurtdisinda yani. Sonra cocugumla memlekete yerleştim. İlk sene dert etmedim zamanla bulurum dedim ama sonra araya pandemi girdi evden çıkmaz olduk kurslarada gitmedim. Çalışmadığım içinde arkadaş edinecek bi ortamim yok. Yeni spora başladım. Oradan sağolsun iki kız kahve içmeye gidelim dedi ve gittik. O 2 kızda birbirini yeni tanıyor ve oyle cokta kafa dengi gibi durmuyorlardi. Ona ragmen baktim sözleştiler bir iki yere birlikte gidecekler. Iyi hoslar fakat bilmiyorum bendemi problem var bilmiyorum. İnanın belirli bi zaman sonra caktirmasamda sıkıldım. Sonra kendi kendime ben demekki arkadaşlığı büyütüyorum yani her arkadaşla kahve içmeye gittim diyen yada her arkadaşla pazara carsiya gittik diyen illaki "kankisi" olmuyor. Tabiiki samimiyet zamanla oluşur ama bazı insanlarla kafanın uyumayacağini anlarsın ya. Öyle bi ortamdi
Zaten sakın bi insanım. Herkesle kolayca uyusamıyorum. Ama arkadassizliktanda çok sıkıldım. Bugun ki durum bana bi karamsarlık yükledi kafa dengi arkadaş bulmam mümkün olmayacak gibi zaten kaç senedir yok. Sizde durumlar nasıl?
Genişletmek için tıkla...
Bendeki durum daha sıkıntı..
İlk başta yüksek enerjili oluyorum o insanı tanıyorum, eğleniyorum sonra bir hareketi bana uymuyor söyleyebileceğim bir şey ise söylüyorum hala devamsa soğuyorum. (Bulunduğumuz ortamdaki davranışı örneğin;garsona kaba davranmak vs.)
Benzer yaşamdaki insanları kendime arkadaş olarak seçmeye çalışıyorum ortak noktada zevklerimiz olan yada dışarı çıkarken uyuşabileceğimiz zaman dilimleri olan.
Bu arada aynı masada iki kişi, siz varken kendileri bir yer için sözleşip sizi usulen davet etmiyorlarsa onlardan arkadaş değil bir cacık olmaz.
 
possibleornot .!.:
Bu çok yanlış bir bakış açısı bence. Bunu düşünen insanların hayatlarında güvenilecek kimse olmadığını düşünüyorum.
Evet insan kendiyle olabilmeli, kendine yetebilmeli. Ama hepimiz sosyal hayatın bir parçasıyız. Bazen sevinçli bazen kederli anlarımız oluyor. İnsan paylaşmak, sevincini çoğaltmak, üzüntüsünü azaltmak için bir omuza ihtiyaç duyuyor. Birşeylerin üstesinden gelebilmek için destek almaya ihtiyacımız var.
Yapılan bilimsel araştırmalarda depresyon, hipertansiyon ve obezite gibi vakalarda düşüşün güçlü arkadaşlık ilişkileri ile doğru orantılı olduğu tespit edilmiştir. Yaşlı insanlar üzerinde yapılan araştırmalar ise güçlü arkadaşlık bağları olan yaşlı bireylerin yaşam sürelerinin yalnız olan yaşlı bireylere göre daha uzun olduğu ve bu bireylerin sağlık problemlerinin daha seyrek olduğunu göstermektedir.
Gezmeyi, tozmayı, saatlerce arkadaşlarımla olmayı çok seviyorum. Ama en sevdiğim aktivitelerden biri de termosa çay koyup, parkta çimlere oturup kitap okumaktır.
Genişletmek için tıkla...
Olabilir tabi bu da sizin bakış açınız teklik en güzeli benim için de ☺️
 
Benim de yok,biraz geçimsizim ondan galiba😄 ayni zamanda birsuru sehir degistirdik is sebebiyle cevrem cok genis degil suanki sehrimde.Baska sehirde birkac dostum var tel ile konusuruz onun disinda cikip kahve icecegim insan yok.Hos kardeslerimle de aram kötü, ben de yaşlaninca etrafimda kimse olmicak korkusu yaşiyorum😏
 
:)) olur inşallah :)
 
Ne çok yalnızlık konusu açılır oldu yaf, yalnızlık pandemi sankim yayıldıkça yayılıyor😦

Bilemedim, toplum mu asosyal oldu, insanlar mı artık birbirine güvenmiyor...
 
Alimee81 .!.:
Daha önce çok uzak bir memlekette yaşıyordum. Yurtdisinda yani. Sonra cocugumla memlekete yerleştim. İlk sene dert etmedim zamanla bulurum dedim ama sonra araya pandemi girdi evden çıkmaz olduk kurslarada gitmedim. Çalışmadığım içinde arkadaş edinecek bi ortamim yok. Yeni spora başladım. Oradan sağolsun iki kız kahve içmeye gidelim dedi ve gittik. O 2 kızda birbirini yeni tanıyor ve oyle cokta kafa dengi gibi durmuyorlardi. Ona ragmen baktim sözleştiler bir iki yere birlikte gidecekler. Iyi hoslar fakat bilmiyorum bendemi problem var bilmiyorum. İnanın belirli bi zaman sonra caktirmasamda sıkıldım. Sonra kendi kendime ben demekki arkadaşlığı büyütüyorum yani her arkadaşla kahve içmeye gittim diyen yada her arkadaşla pazara carsiya gittik diyen illaki "kankisi" olmuyor. Tabiiki samimiyet zamanla oluşur ama bazı insanlarla kafanın uyumayacağini anlarsın ya. Öyle bi ortamdi
Zaten sakın bi insanım. Herkesle kolayca uyusamıyorum. Ama arkadassizliktanda çok sıkıldım. Bugun ki durum bana bi karamsarlık yükledi kafa dengi arkadaş bulmam mümkün olmayacak gibi zaten kaç senedir yok. Sizde durumlar nasıl?
Genişletmek için tıkla...
Böyle şeyler çok yaşanıyor.insanlar samimi gözüküyor ama değiller.yani samimiyetsizlik çok .benim başıma da çok gelmiştir.isyerinde özellikle gruplaşma var yalnızım
 
Cok geçmiş olsun. Isyerinde bende yaşamıştım. Zor oluyor. Samimiyetsizliğide sevmiyorum işte ama bulusmamakta çözüm değil bilemiyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

T
ALLAHTAN BAŞKA ÇAREM YOK ..
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
candanileri59
candanileri59
T
10 Yıllık Bir Mesele
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
5K
Lady Guinevere
Lady Guinevere
kalfe
  • Kilitli
evlilikte güven sorunu
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
9K
kalfe
kalfe
Pinky93
Komşumun tuhaf davranışları
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
3K
LEIDA
LEIDA
P
Dışarıdan bakışa ihtiyacım var, evliliğim hakkında
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
17K
SudanKovulmusBalik
S
Back
X