- 21 Ağustos 2020
- 63
- 70
- 38
- 28
Selamlar herkese ..
Yine bir kafa karışıklığıyla soluğu burada aldığım doğrudur
Başlıktanda anlaşıldığı gibi, konu erkek arkadaşım. Önceki konumu hatırlayanlar var ise eğer, annem ile ilgili sorunlarımdan konuşmuştuk.
Orada size erkek arkadaşımla bir problemim olmadığını, evlilik yolunda ilerlediğimizi söylemiştim.
Evet hala öyle ama, ama'sı var işte
Hep mi böyle olur veya bende mi şans yok, ya da birşeyleri biryerlerde ben mi yanlış yapıyorum bilmiyorum.
Başlarda ki adam gitti yerine bambaşka biri geldi. Benim istemediğim hangi hareket varsa hepsini şuan yapıyor ve asla o yaptıkları ona yanlış gibi gelmiyor. Ne zaman bir konuda tartışsak ben kızsam mutlaka kendine bir pay çıkarıyor veya aklınca konuyu farklı yerlere çekmeye çalışıyor. Sanki ben değilde, o kızmış gibi davranıyor.
Başlarda nasıldı diyecek olursanız, başlarda zaten bu kadar büyük tartışmalarımız olmazdı ama olduğunda da, 1 saat sonrasında ya bi uzun mesaj yada bir arar uzun uzun konuşur gönlümü alırdı. Üstüme düşer, hareketlerine ağzından çıkanlara çok çok dikkat ederdi.
Tam olarak verdiği değeri hissediyordum o zamanlar. Her hareketinle bunu çok açık belli ederdi.
Şimdi ise tam tersi.. İnsanlar içinde ne konuştuğunu asla bilmiyor. Aynı iş yerinde çalışıyoruz gerek ofise girdiğinde, gerek serviste kaç kez sesini yükselterek konuşması, sürekli benden memnun değilmiş gibi konuşması.
Çok kez uyardım güzellikle konuştum, kavgasını yaptım yinede bana mısın demedi. O anlık haklısın tamam dikkat edicem diyor ama gelin görün ki ertesi gün yine aynısı oluyor. Ki benim en nefret ettiğim şeydir bir başkasının yanında ses yükselmesi, küçük düşürür gibi konuşulması. Ben bunu kendi anneme, babama dahi yaptırmaz yapıldığında da çok kızardım.
Bunu aşamıyorum ve bu benim hiç içime sinmiyor gerçekten. Başta bambaşka biri olup, şimdi böyle olması hangisi gerçek hali onuda ayırt edemiyorum. Fevri çıkışları, istediği olmadığında sinirlenmeleri, hatasını asla görmemesi çok çok fazla.
Hal böyleyken neden kafan karışıyor yapman gereken belli diyecek olursanız,
bilmiyorum kızlar ya bende kendime bunu söylüyorum ama sanırım yediremiyorumda.
Etraftakilerin, annemin dediğinin olmasını kabullenemediğim için sanırım itiraf etmek gerekirse..
Yanlış düşünüyorum di mii?
Yine bir kafa karışıklığıyla soluğu burada aldığım doğrudur
Başlıktanda anlaşıldığı gibi, konu erkek arkadaşım. Önceki konumu hatırlayanlar var ise eğer, annem ile ilgili sorunlarımdan konuşmuştuk.
Orada size erkek arkadaşımla bir problemim olmadığını, evlilik yolunda ilerlediğimizi söylemiştim.
Evet hala öyle ama, ama'sı var işte
Hep mi böyle olur veya bende mi şans yok, ya da birşeyleri biryerlerde ben mi yanlış yapıyorum bilmiyorum.
Başlarda ki adam gitti yerine bambaşka biri geldi. Benim istemediğim hangi hareket varsa hepsini şuan yapıyor ve asla o yaptıkları ona yanlış gibi gelmiyor. Ne zaman bir konuda tartışsak ben kızsam mutlaka kendine bir pay çıkarıyor veya aklınca konuyu farklı yerlere çekmeye çalışıyor. Sanki ben değilde, o kızmış gibi davranıyor.
Başlarda nasıldı diyecek olursanız, başlarda zaten bu kadar büyük tartışmalarımız olmazdı ama olduğunda da, 1 saat sonrasında ya bi uzun mesaj yada bir arar uzun uzun konuşur gönlümü alırdı. Üstüme düşer, hareketlerine ağzından çıkanlara çok çok dikkat ederdi.
Tam olarak verdiği değeri hissediyordum o zamanlar. Her hareketinle bunu çok açık belli ederdi.
Şimdi ise tam tersi.. İnsanlar içinde ne konuştuğunu asla bilmiyor. Aynı iş yerinde çalışıyoruz gerek ofise girdiğinde, gerek serviste kaç kez sesini yükselterek konuşması, sürekli benden memnun değilmiş gibi konuşması.
Çok kez uyardım güzellikle konuştum, kavgasını yaptım yinede bana mısın demedi. O anlık haklısın tamam dikkat edicem diyor ama gelin görün ki ertesi gün yine aynısı oluyor. Ki benim en nefret ettiğim şeydir bir başkasının yanında ses yükselmesi, küçük düşürür gibi konuşulması. Ben bunu kendi anneme, babama dahi yaptırmaz yapıldığında da çok kızardım.
Bunu aşamıyorum ve bu benim hiç içime sinmiyor gerçekten. Başta bambaşka biri olup, şimdi böyle olması hangisi gerçek hali onuda ayırt edemiyorum. Fevri çıkışları, istediği olmadığında sinirlenmeleri, hatasını asla görmemesi çok çok fazla.
Hal böyleyken neden kafan karışıyor yapman gereken belli diyecek olursanız,
bilmiyorum kızlar ya bende kendime bunu söylüyorum ama sanırım yediremiyorumda.
Etraftakilerin, annemin dediğinin olmasını kabullenemediğim için sanırım itiraf etmek gerekirse..
Yanlış düşünüyorum di mii?
