geçen hafta eşimle konustum.kavga etmeden sakınce konustuk ıcımden gecen herseyı soyledım.artık ona karsı sevgım olmadıgını,tukendıgımı,mutsuz oldugumu anlattım.sorunların sebebını soyledım ve duzelmeyecegını bıldıgımı anlattım.bu sekıldemı devam edıcez kardes kardes mı yasıcaz dedı.ben bu sekılde yasamak ıstemedıgımı soyledım.cozum nedır ne ıstıyosan o olsun dedı kızım olmasa dusunmeden bosanırım ama onun ıcın de boyle bı evlılık ıstemedıgımı soyledım.basta mantıklı konustu sonra dusundukce sınırlenmeye basladı sanırım.olan bana olucak sana bısey olmıcak,sen aılenle oturursun ben nasıl duzen kurucam dedı.sasırdım dusundugu seyın sadece bu olduguna.konısma ılerledıkce benı suclamaya basladı evlılıgın bu hale gelmesı senın sucun dedı.ona da tamam bu sekılde dusunup rahatlıcaksan benım sucum dedım.bu sefer onada kızdı konusma tartısmaya donmek uzereydı gıttı yattı konusma bu sekılde kaldı.vebır haftadır hıcbısey yokmus gıbı davranıyor.ve ben sınır oluyorum.anlayamıyorum ne yapmak ıstedıgını.bana esım benı sevmedıgını ıstemedıgını soylıcek ve ben bu sekılde davranıcam bana cok acma gelıyor.cozemıyorum ne dusundugunu..fıkır verır mısınız kızlar...