kafam çok karışık..

meleklerkorusu

meleklerkorusu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2009
943
40
118
İstanbul
ne istediğimi bilmiyorum ve bu çok önemli bir konu..
29 yasındayım.mayıs ayında birden bire menopoza girdim.derken artık cocuk sahibi olamayacağım söylendi.bunlar yaşanana kadar çocuk istemiyordum.annelik bana çok uzak geliyordu.bunları işitince bir anda hiç çocuğumun olmayacağı fikri beni yıktı ve çocuğumun olması için dua etmeye basladım.mucize oldu yumurtam gelişti.tüp bebek yaptık olmadı.bu ay yine bir yumurta oluştu.4 ağustosta sonuç belli olacak.ancak benim kafam çok karışık.kendimi anneliğe hazır hissetmiyorum.inşallah olur diye dua edemiyorum birkaç gündür.belki birkaç sene sonra olabilir ama şu anda çocuk sahibi olmayı istemiyorum :( hayallerimde,planlarımda şu an için bir çocuğa yer yok.öte yandan bu benim son şansım da olabilir ki doktorlar bu kadarına bile ihtimal vermiyordu.ne olur bana bir fikir verin.anne olanlar siz de böyle şeyler hissettiniz mi anne olurken?ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum :(
 
ben evliligimin ilk günündenberi bebek istiyodum ilk geceden kaldım 14+5haftalıkken kalbi durdu alındı mecbur sonra 6ay sonra yine gebe kaldım buseferde 12+6günlükken kalbi durdu oda alındı iki sinir krizi geçirdim yine 9ay di,nlendim ve hamiş olmay karar verdimki yaşadıklarım çok acı verici yıpratıocı şeylerdi 3.de ölebilir dendi buna ragmen kaldım ve tedavm başladı ve 10aylık kızım var annelik öyle bişiki o rahimine düştügü andn itibaren ona odaklanıyon dünyan o oluyo bilcenki masada kalcan yine deli gibi onu istiyon cnm bence bu şansın hazır sendeyken degerlendir bu devirde durumu olmayan tüp bebek bile yapamayan çaresiz bekleyen okadar çift varki sen şanslısın buklonuda enazından
 
canım bence herşeyde vardır bir hayır eğer son şansınsa anne olman için bu şansı değerlendirmelisin bence...sonradan ya böyle bir imkana sahip olamassan ki öylede demişsin bence bunu değerlendir derim ben....pişman olmanı istemem sonrasında....neden zamanında değerlendiremedim diye kendini sorgulamanı istemem açıkçası...belkide bebeğin olduktan sonra iyikide doğurmuşum diceksin bilemessinki....hani böyle bi durum içerisinde olmasan bekle acele etme derdim ama bende bilemiyorumki karar senin tabi
 
canım musyas arkadaşın dediğine katılıyorum
4 yıllık evliyim çocuğum yok henüz bende biraz daha süre istiyorum anne olmak için
Ama bence de o minik kelebeğin rahmine düştüğünde içinde yavaş yavaş büyümeye başladığında sabırsızlanırsın onu kucağına alabilmek için....


Hakkında hayırlısı ne ise o olsun...
 
ya bebe köyle bişiki kızlar bazen kendime vakit ayıramıyom ama o iki dişini gösterip cadoloz bir tavırda bana bagırıp sırıtıyo yadünyalar benim oluyo aglıyosam oan gülüyom oderece tarfi imkansız mutluluk bak görcen hayatına dünyanın 7harikasında olmayan bir renk gelcek bebeginle inşallah
 
inşallah dediğiniz gibi olur :)
ya hiç anne olamamayı göze alıcam yada başka seçeneğim yok diyip çocuk sahibi olucam tabii mucize olur da hamile kalmış olursam..sürekli gel gitler yasıyorum.karmakarısık oldum..:(
 
canim ,benim fikrimi soracaksan sen suan kucuk bir soktasin ,cunku doktor senin kesinlikle bebeginin olmuyacagini soylemis ve sen bunu boyle kabullenmisin beynine boyle kazinmis ve allahimin verdigi mucizeyle sana birr sans verilmis ve sende hic ummadigin icin birden agir geldi bu durum ,sen kalbinin sesini dinle ve kucagina aldigin vakit allaha binlerce defa sukur edecegin bir durumu bu sekilde degerlendirme .icinde hep pozitif dusun hayallar kur guzel gunler yasayacagini benimse kendince .inan icin daha rahat olacaktir:teselli:
allhim hakkkinda hayirlisini versin:Saruboceq:
 
Son şansın olabilir bu. bence değerlendir. İlerde pişman olabilirsin. Karnında büyümeye başlayınca eminim istediğinin daha çok farkına varırsın. Gelen bebek sevgisini de beraberinde getirecektir.
 
gelinim .!.:
ne istediğimi bilmiyorum ve bu çok önemli bir konu..
29 yasındayım.mayıs ayında birden bire menopoza girdim.derken artık cocuk sahibi olamayacağım söylendi.bunlar yaşanana kadar çocuk istemiyordum.annelik bana çok uzak geliyordu.bunları işitince bir anda hiç çocuğumun olmayacağı fikri beni yıktı ve çocuğumun olması için dua etmeye basladım.mucize oldu yumurtam gelişti.tüp bebek yaptık olmadı.bu ay yine bir yumurta oluştu.4 ağustosta sonuç belli olacak.ancak benim kafam çok karışık.kendimi anneliğe hazır hissetmiyorum.inşallah olur diye dua edemiyorum birkaç gündür.belki birkaç sene sonra olabilir ama şu anda çocuk sahibi olmayı istemiyorum :( hayallerimde,planlarımda şu an için bir çocuğa yer yok.öte yandan bu benim son şansım da olabilir ki doktorlar bu kadarına bile ihtimal vermiyordu.ne olur bana bir fikir verin.anne olanlar siz de böyle şeyler hissettiniz mi anne olurken?ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum :(
Genişletmek için tıkla...

Bebek sahibi olmak konusunda ne hissettiğinizi anlıyorum,evlendikten birkaç ay sonra 1,5 aylık hamile olduğumu öğrenmiştim,hazırlıksız yakalanmıştım,biz 2 sene kadar bebek düşünmüyorduk,yani ben öyle sanıyordum ama eşim istiyormuş meğerse,tahlil sonucu hamile olduğumu öğrendiğimde kendimi tuhaf hissettim,hem ağlıyor hem garip garip gülüyordum,hamile olduğum haberinide ağlayarak verdim eşime,korkmuştum,anneliğe hazır hissetmiyordum kendimia.s bebeğimin tekmelerini hissedene kadarda korktum annelikten.

Bazen insan zorlansada,anneliğe kendini hazır hissetmesede kadınlar tuhaf bir şekilde hem bedenen hem ruhen anında uyum sağlıyor anneliğea.s
Sizde gün gelip bebek sahibi olduğunuzda iyi bir anne olacaksınız.

Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun...
 
toplumsal baskı hatta gelenekselleştirilmiş bir düşünceden dolayı mı üzüldünüz bir anda acaba?
bir anda bir daha hamile kalamayacağınızı öğrenip üzülüyorsunuz. anne olma şansını yakalayınca da mutlu olmuyorsunuz.
bence anneliği pek fazla istemediğinizden. aman bir tane olsun illa ki düşüncesi çok yanlış. herkes evlat sahibi olmak zorunda değil. herkes doğurmak zorunda da değil.
ben hiç çocuk ismeyen biriyim. eşimse çok istiyordu ama vazgeçmişti. düşünmüyorduk. geçen hafta alerji testleri yapılırken tsh hormonum yüksekmiş hamileliğe engel de olabilirmiş. bir de vajinal kaşıntı oluştu. o da içerden iltihaplanmayla olabilirmiş. yani gebeliği engelleyici faktörler olduğunu farkedince bende üzüldüm. acaba hapı bıraksam mı dedim bir an için. ama sebebi eşimi mutlu etmekti...
belki sizin de bilinç altınızda düşünceleriniz de içeride bir yerde bu düşünceler gizli olabilir.
hiç çocuk istemeyen ben hapı bir daha ki ay bırakmayı geçiriyorum aklımdan..:(
 
hayatım boyunca hiç istemiyor değildim,değilim.ancak şu anda istemiyorum..aslında gerçekten istemiyor muyum onu bile bilmiyorum.kafamı nasıl toplayacağım doğru seçimi nasıl yapacağım hiç bilmiyorum :(
 
Bende aynı sizin gibi düşünüyorum.. Anne olma fikri beni inanılmaz geriyor, panik oluyorum; ne olcak, nasıl olur, büyük sorumluluk falan filan..
Etrafımızdakiler baskıyı arttırdı son zamanlarda (evli ve henüz çocuk sahibi olmayanlarımız bilir :)
Ama konunuzu okuyunca bir tuhaf oldum, empati yapıyorum da zor bir durum.
Ben olsam kendimi annelik fikrine alıştırmaya çalışırdım, bugüne kadar da bu şekilde düşünebileceğimi de hiç tahmin etmezdim.
Zor bir karar ama diğer türlüsü daha zor gibi geliyor bana..
 
aslinda ben de evliligin ilk yillarinda hemen hamile kalinmasina karsiyim. ama icimde karsi konulamaz bir cocuk istegi ve aski var. gecen gun ruyamda bir oglumun oldugunu gordum. 2-3 yaslarinda. resmen ona asik oldum. o sevincimi anlatamam size. hem ruyamda hem de uyandiktan sonra.hala etkisi altindayim. anne olmama ragmen annelik duygularim cok guclu. eger esinizle evliliginize uyum sagladiysaniz hic dusunmeyin bile. ben su gun sartlar gerceklesmis olsa hemen dogurmak isterdim. cok baska birsey bu. kim bilir anneler icin nasil bir histir. herkes ayni seviyede yasamayabilir bu duygulari ama bence o cocugu karninizda hissettikten sonra herkes az cok ayni mucizeyi paylasiyor. madem sansiniz bu kadar az elinizden geleni yapin. zaten sizin icin hayirli degilse gelmeyecektir. ama once sizin tevekkul edip gerisini allaha birakmaniz lazim. tevekkul de caba demektir. siz tedavinize devam edin. hayirlisini da Allahtan isteyin.
 
çok teşekkür ederim yorumlarınız için.ne istediğimi bilmediğimden dua ederken hayırlıysa ver Allah'ım diyorum.gerçi hep hayırlısı için dua ederim ama bu defa daha da başka.çaresizce..
 
gelinim .!.:
ne istediğimi bilmiyorum ve bu çok önemli bir konu..
29 yasındayım.mayıs ayında birden bire menopoza girdim.derken artık cocuk sahibi olamayacağım söylendi.bunlar yaşanana kadar çocuk istemiyordum.annelik bana çok uzak geliyordu.bunları işitince bir anda hiç çocuğumun olmayacağı fikri beni yıktı ve çocuğumun olması için dua etmeye basladım.mucize oldu yumurtam gelişti.tüp bebek yaptık olmadı.bu ay yine bir yumurta oluştu.4 ağustosta sonuç belli olacak.ancak benim kafam çok karışık.kendimi anneliğe hazır hissetmiyorum.inşallah olur diye dua edemiyorum birkaç gündür.belki birkaç sene sonra olabilir ama şu anda çocuk sahibi olmayı istemiyorum :( hayallerimde,planlarımda şu an için bir çocuğa yer yok.öte yandan bu benim son şansım da olabilir ki doktorlar bu kadarına bile ihtimal vermiyordu.ne olur bana bir fikir verin.anne olanlar siz de böyle şeyler hissettiniz mi anne olurken?ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum :(
Genişletmek için tıkla...





Eğer olur ise öğrendiğiniz andan itibaren zaman duruyor..Siz dünyanın etrafında değil dünya sizin etranızda dönüyor gibi hissediyorsunuz..Rabbim hayırlısını NaSİP etsin inş.
 
bı bebek annenın rahmıne dustugu andan ıtıbaren hersey degısıyo...
başlarda mide bulantıları.ortada bısey yok ama mıden ha bire bulanıyo. doktora gıdıyosun ultrasonda gordugun nokta kadar bi şey... bu mudur dıyosun ya bunun ıcın mı butun gun mahvoluyorum ben...
sonra yawas yawas buyuyo ıcınde. kanınla beslıyosun onu. acaba bu ay kac kılo olmus boyu ne kadar olmus dıye kontrollerını ıple cekıyosun.
evlat bu,kızı erkegı farketmez ama cınsıyetını merak edıyosun.
gozun dukkanlardakı mini mini patıklere takılıyor...
hassaslaşıyosun. haberlerde ızledıgın evsiz kalmış yavru bı kopek bıle senı zırıl zırıl aglatabılıyor.
derken hareketlenmeye baslıyor yaramaz içerde.
gıtgıde buyuyo. egılemıyosun,kalkamıyosun,iş yapamıyosun. gece sagından soluna binbir guclukle donuyosun...
mınıcık ayaklarıyla attıgı tekmelerle her an kendını hıssettırıyor sana.
"bak ben burdayım anne cok az kaldı gelıcem" dıyor
sabırsızlıkla dogumu beklıyosun. hem korkuyosun hem bi an once olsun dıyosun...
ve kavuşma anı...
ondan sonrasını anlatmaya kelimelerim yetmez inan.
annelık bambaska bısey. sırf sıvrısınek ısırmasın dıye guzel uykunu bolup gece 10 kere kalkıp başına gıdebılıyosun.
o aglayınca senın cıgerlerın parcalanıyo. elıne kıymık batsa ıcın ezılıyor...
sımdı kafan karısık belkı. ama ınan o mınık melek rahmıne dustugu andan ıtıbaren sende annelıgı hıssedıceksın. ne kadar kutsal,yüce bı duygu oldugunu.
umarım bı an once kavusursun mınık bebegıne. Allah hıc bı kadını bu duygudan mahrum etmesın...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

ladylena
egomun yıkılışı ve benliğimin yeniden inşası
Yorumlar
12
Görüntüleme
1K
ladylena
ladylena
Zaren
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
clara
clara
T
Icine edilmis evlilik.
7 8 9
Yorumlar
172
Görüntüleme
6K
buzkiragi
B
Dertliyim 44
Boşanma aşamasındayım kafam karışık
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
4K
Benhurrem
Benhurrem
K
Gebeliğe Hazırlık Çikolata kisti olanlara umut olmak için :)
Yorumlar
14
Görüntüleme
2K
aleynaykt
A
Back
X