3 ay oldu...Eşimin ailesini,annesini,babasını,ablalarını görmeyeli...
Kafam rahat.Huzurluyum.Eşim de baskı yapmıyor artık.Git,gel,ara karışmıyor hiç.
Kaynanamdan hiç haberim yok,ama eşim sık sık görüşüyor.Görümcem şimdi beni bulamayınca , facede devam ediyor laf sokmalarına ama umrumda değil.Arada bir eşime mesaj çekiyor , kelime aynen böyle : KARI AĞIZLI KARDEŞİM :)))
Bana beddua ediyor sürekli.Allah sana da yaşatsın benim yaşadıklarımı,senin de erkek kardeşin var diye.
Eşime ağlıyor : Sen evlendin evleneli ben neler yaşıyorum biliyormusun,koynumda uyutuyordum seni ben diye...
Sadece bir mesajla karşılık veriyorum ona : Eğer kardeşimin evinin huzurunu bozmaya çalışırsam,bana da yaşatsın , diye.
Ben galiba hayatımdan tamamen çıkardım onları kızlar.Hiç lafını etmiyorum evde.Eşim de bana hak verdi ama tam 5 yılın sonunda.5 yılın sonunda görebildi herşeyi.Ben kırıldıktan,hırpalandıktan,üzüldükten sonra...
Eşimin tarafından sevdiğim,görüştüğüm kişilerde cephe aldılar bana.Neler anlatıldı bilmiyorum ama.O taraftan kimse yok artık benim evliliğimde.
Sizce nasıl olur böyle ? Kızım ileride nasıl uyum sağlar bu ortama. Bayramlarımız , seyranlarımız nasıl geçer böyle ? eşim çok etkilenir mi sizce