evet kafa dengi insan bulmak gerçekten zor apartmanda benle yaşıt bir sürü kadın var
çocuklarıda var aslında tam istediğim gibi oturucaksın çayını kahveni alıcaksın çocuklar oynarken sende muhabbet ediceksin
ama olmuyor kafa uyuşmuyor bikaç kere denedim
baktımki fikirler düşünceler çok farklı kendimi gerçi çektim
kıskançlık fesatlık çok
birde kendi çocuklarını övme meraklısı milletin çocğuna kulp takma meraklısı insanlardan nefret ediyorum
bakışları bile manidar oyüzden en iyisi uzak durmak
ben arkadaşlık kurmak çok uğraşıyorum aslında
her ne kadar bana herkes soğuk desede
mesela eşimin arkadaşının karısı
iyidir hoştur misafiri sever 2 kızıda var benimkiyle güzel oynuyorlar
yanlız ondada sorun muhabbet aynı telden çalmıyoruz
hoşlandığı zevk aldığı şeyler farklı tabi bu onla görüşmemi kesmem için bir sebep değil
görüşüyoruz arada sırada ama hep dert hep gam
keyifli bir sohbet yaptığımızı hatırlamam
ondada şunu fark ettim ne zaman hayatımdaki güzel bir şeyi paylaşsam bir kulp takar
ama şöyle olur böyle olur der sinirimi bozar
ya mutluyum işte sende mutlu olsana yok illa eleştiricekler
neyse gelelim çocukluk arkadaşıma senelerdir beraberiz
ama geçen seneye kadar çok değer vermezdi bana bunu hissederdim bende umursamazdım
yakın olmamıza rağmen kırk yılda bir görüşürdük
ama geçen sene çok zor günler geçirdi ve yanında ağlarken benden başka kimse yoktu
iyi gün dostları kaçınca kıymete bindim
şimdi arar sorar gelir derdimi paylaşır
gerçi ben çokta dert paylaşan bir insan değilim ya
sohbetimiz çoktur ama güleriz eğleniriz
tek sorun o bekar çocuğu yok oyüzden o geldimi çokta fazla sohbet imkanı olmuyor kızım tek kalıyor canı sıkılıyor
ister istemez onla ilgileniyoruz böyle işte çok dolumuşum ben bu arkadaş konusunda
çok istiyorum şöyle canım sıkıldığında morelim bozulduğunda dertleşip yada muhabbet edip rahatlayacağım bir insan