Kafayı mı Yiyorum Ne Oluyor Bana ? :(

almanyadayım değişim öğrencisi olarak geldim buraya ama diğerlerinden bikaç gün geç geldim oryantasyon günlerini filan kaçırdım. ben geldğimde herkes kaynaşmış arkadaşını bulmuş grubunu kurmuştu. şimdi beni aralarına almıyolar :( selamlaşıyoruz sadece bu kadar onun dışında kendi gruplarıyla takılıyolar, akşamları çıkıyolar filan haber vermiyolar feyste fotolarını görünce daha kötü hissediyorum kendimi. resmen yok sayıyolar beni. nefret ediyorum hepsinden.

Peki yabancı dilin var mı?
Var ki orada eğitim görüyorsun...
Anlıyorum seni biraz içe kapanıksın, fakat orada aktivitelere katılabilir, yürüyüşlere çıkabilir, bazı cafelere gidebilirsin.
Tam arkadaş ortamı kurulacak ortamlar bunlar. O kadar çok seçenek var ki önünde aslında, şimdi tam olarak bulunduğun ortamı bilemiyorum elbet.

Bak ben sana kendimden örnek vereyim, 15 yaşında Amerika'ya gittim ve İngilizcenin İ sini bilmiyordum.
Ama Liseye başladığımda senin gibi geç kalmıştım bir çok şeye. Fakat bir sürü arkadaş edindim sonraları.
Bazen karşı taraftan birşeyler beklememek, kendin aralarına girmekte çaba göstermek gerekiyor.
Özellikle yabancılar açısından, onlar daha farklı kültürde oldukları için bu gibi davranışları yadırgamazlar.
Tam tersine sen onlarla sohbet edip, kendini tanıtmaya başladıkça ve sende onları tanıdıkça, sana destek ve yardımcı olurlar...
O yüzden kendini eve kapatma, bu kadar karamsarlaştırma kendini derim... :34:
 
Canım sıkma canını geçici bi süre nedeni her ne olursa olsun herkes böyle evreler sıkıntılar geçirir.arkadaşlarınn seni dışlaması kötü onlar sana gelmiyorsa sen onlara git bir adım belki güzel şeyler çıkar ortaya zamana bırak allahtan yardım iste :)
 
yanlız arkadaşım yok diyede her önüne gelenle de arkadaşlık etme allah korusun dünyanın bin türlü hali var şöyle süslen püslen özgvenin yerine gelsin çık dışarı gez bi hva al eve kapatma kendini :)
 
Bence kendin farkindaysan annenle paylaşa bilrisin. Biriyle konuşursan rahatlarsın. Kendine yeni arkadaşlar edin. Bir şeyler paylaş. Bende bir ara her şeye ağlar olmuşdum. İşe gitmek istemiyordum her gün aynı surat. Hiç bir şey yapmak istemiyordum. Hic bakmadığım dizilerde bile biri bi laf söylüyor ben mendil elimde ağlıyorum. Hiç yapmadığım şeyler yani. Doktora gitdim sinirden stresden dedi ilaç yazdı şimdi baya iyiyim. Sendede ortam değişmiş ya farkında olmadan heyecen felan yapmışsın. Korkulacak bir şey yok istersen doktora görün bir ya da annenlerle payaş bu durumu rahatlarsın :) Uzme tatlı canını geçer

canım annemle paylaşamam kadın zaten buraya gelmeme benden ayrılmaya bile çok üzülmüştü. hala daha ağlıyomuş benden bahsedip şimddi çektiklerimi anlatırsam daha kötü hisseder kendini hele bi de anlatırkan ağlarım filan annem hasta olur diye kokruyorum.

benim dert ortağım erkek arkadaşımdı asıl onun sırt çevirmesi koyuyor. derdimi paylaşmak istiyorum "gitmeseydin noldu şimdi" diyor. bide ben giderken heycanlıydım herşey süper olcak ark.larım olcak gezcem diyodum bunları yüzüme vuruyor "hani süper bi ortam olcaktı noldu şimdi" diyor yüzüme çarpar gibi, benim canım daha da acıyor kalakalıyorum derdi kimseyle paylaşamayınca içimde kalıyor şişiyorum dayanamıyorum artık. ben de çok ağlak oldum durduk yere ağlıyorum artık en saçma şeye.

ark. edinmek ben de istiyorum ama almıyolar beni aralarına başta çaba gfösterdim baktım olmuyo bıraktım benim de bi gururum var çünkü. napcam bilemiyorum.
 
yanlız arkadaşım yok diyede her önüne gelenle de arkadaşlık etme allah korusun dünyanın bin türlü hali var şöyle süslen püslen özgvenin yerine gelsin çık dışarı gez bi hva al eve kapatma kendini :)

haklısın cnm bu anlamda da moralimi bozan şeyler oldu ben arkadaşça yaklaştığım halde askıntı olan tipler oldu anlayamıyorum ya. kendi kendime kafama taktım ben çok mu saf görünüyorum da niye askıntı oluyolar ya da ben öyle dekolte filan giymem aşırı ya da aşırı makyaj yapmam ama ben kolay bi kız mı görünüyorum dışardan diye düşünüyorum çok üzülüyorum ya buna, halbuki hanım hanımcık bi kız olduğum söylenir ama bu askıntı olan tipler de moralimi çok bozud.
 
Anliyorum seni canim.
ama inan bu durumda onlar icin kendi sagligini bozmana degmez
zaten nekadar kalacaksin ki almanya da

Belcikaya cok uzak degil belki ben bir seferinde ziyaretine gelirim yada sen belcikaya :)
ama tabii senin ihtiyacin olan daha siki bir arkadaslik
ama eminimki bu forumda almanya da yasayan cok uye var

yeni bir baslik altinda almanyada yasayan yasitlarini arayabilirsin
 
haklısın cnm bu anlamda da moralimi bozan şeyler oldu ben arkadaşça yaklaştığım halde askıntı olan tipler oldu anlayamıyorum ya. kendi kendime kafama taktım ben çok mu saf görünüyorum da niye askıntı oluyolar ya da ben öyle dekolte filan giymem aşırı ya da aşırı makyaj yapmam ama ben kolay bi kız mı görünüyorum dışardan diye düşünüyorum çok üzülüyorum ya buna, halbuki hanım hanımcık bi kız olduğum söylenir ama bu askıntı olan tipler de moralimi çok bozud.

canim merak etme erkek milleti okadar ayrintili dusunmuyor
onune kim gelse deniyorlar
sen neden hemen herseyde kendinden suphelenesinki
 
kızlar selam, son günlerde kendimde baya bi değişiklik var engel olamadığım ve kendimden korkmaya başladım. ben böyle değildim ne oluyor bana anamıyorum. depresyon dedikleri şey bu mudur ki.

bir kere içimden hiçbişey yapmak gelmiyo, ders çalışmak bile istemiyorum. ödev filan olduğu zmn son dakkada naletten bişi yapıp veriyorum. bütün günü internette geçiriyorum. zaman öldürüyorum yani. burun kıvırdığım dandik dizileri bile izliyorum. sonra yemek de yiyesim gelmiyor. bütün gün kahvaltıyla durduğum zamanlar oluyor. midemde kasılma filan oluyor ama boşveriyorum, "amaan akşam oldu yarın yerim" diyip yatıyorum. geçen gün karnım tok değilken durduk yere kustum ne oldu anlamadım :(( yemek yememek de insanı kusturur mu

sonra durduk yere gülme nöbeti geliyo. napcam bilemiyorum. deli gibi gülüyorum ve engel olamıyorum. bi de sinirlerim gevşek, en ufak şeyde ağlıyorum. geçen gün bi adres bulmam gerekiyordu, belki 20 kişiye sormuşumdur hiçbiri bilemedi, bi anda sinirlerim boşandı ve hüngür hüngür ağlamaya başladım sokak ortasında, millet bana bakıyo filan. sora bakım işini de saldım gitti. çoğu zaman saçıma tarak sürmeden evden çıkıyorum.

kızlar bana noluyoo :( kendimden korkmaya başladım. ben böle değildim eskiden. nolur allah rızası için bana bi tavsiye verin. nası yenebilirim ben bu durumu. nolur yardım edin.

not: belirtmeyi unutmuşum geçici bi süreliğine yurtdışında kalıyorum okul için. adaptasyon sorunları çekiyorum dışlandım ve bunu kafaya takıyorum zaten önceki konularımı okuyanlar bilir.





kuvvetle muhtemel depresyon alametleri ....son yazdıgın cümlede belli etmişsin zaten ama daha iyi bir gelecek ve etiket için dişini sıkmalısın
 
kuvvetle muhtemel depresyon alametleri ....son yazdıgın cümlede belli etmişsin zaten ama daha iyi bir gelecek ve etiket için dişini sıkmalısın

evet ben de öyle yapmaya çalışıyorum elimden geldiğince dişimi sıkıyorum ya sabır çekiyorum ama gücüm tükendi gibi geliyo artık..
 
daha 4 ayım var :(( acaba diyorum tr.'ye gitsem bi memleket havası alsam sora dönsem buraya kendimi daha iyi hisseder miyim? yoksa delilik mi olur??? çünkü sonuçta maksimum 3 günlüğüne gidebilirim tr.ye? 3 gün için uçak parası vermeye değmez, ama bir yandan da sağlığım pğsikolojim elden gidiyor boğuluyorum sanki ve burdaki bütün insanlardan nefret ediyorum bana çektirdikleri bu eziyetten ötürü.

Gözde bak ne kadar zaman oldu ilk konunu açalı. Hepimiz isterdik aradığın ortamı bul, rahatça sosyalleş ama olmadı. Yeme - uyuma düzenin bozuldu. Şöyle sağlam bir arkadaşa ihtiyacın olduğu hepimize malum da olmayınca olmuyor işte. Sağlık için her şeye değer, hava değişimi sana çok iyi gelebilir, bir memleketine git gel bence. Orda mutlu olduğunda sağlam kafayla bir değerlendirirsin durumu. Sana yap demiyorum ama ben bu durumda olsam, bu dönemi kendi okulumda tamamlama yollarını arardım. 4 ay uzun bir süre, dönmek istemezdim bu kadar bunaldığım bir ortama.
 
almanyadayım değişim öğrencisi olarak geldim buraya ama diğerlerinden bikaç gün geç geldim oryantasyon günlerini filan kaçırdım. ben geldğimde herkes kaynaşmış arkadaşını bulmuş grubunu kurmuştu. şimdi beni aralarına almıyolar :( selamlaşıyoruz sadece bu kadar onun dışında kendi gruplarıyla takılıyolar, akşamları çıkıyolar filan haber vermiyolar feyste fotolarını görünce daha kötü hissediyorum kendimi. resmen yok sayıyolar beni. nefret ediyorum hepsinden.

Canim tutturmussun bir arkadas arkadas diye... Benim yillardir cok uzun zamandir oyle arkadasim diyebilecegim hic kimsem yok.Arkadaslarimin cok oldugu zamanlarda en cok hasari ben gordum simdi kafam rahat. Mesela universitede evim vardi arkadaslarim sagolsun gezmisler gezmisler sonrada ogrenci yurdunun kapilari kapaninca evime gelmisler. Benide cagirmamislardi bile. Otel sanki benim evim.Eve geldikleri gibi haftasonu kahvaltiyada kalir hem yardim etmez hem hizmet bekler yiyecek stoklarimizi da eritirlerdi. Oysaki ogrenciydik ellerinde bir litre kolayla gelmediler. Borc isteyen geri vermeyen, kiyafetlerimi ben giymeden kirletip kirletip yikamadan giyen vs...evime verilen zarar ziyan hesabi yok. Iyiki arkadasim yok valla tum zarar ziyan gitti simdi. Ustelik aradin aramadin ilgi gostermedin diye tafra yapacak insada yok. Elbette disari arada ciktigim tanidiklarim var ama mesafemiz var hep. Arkadaslik maalesef iliskiler gibi resmen baglilik ve emek istiyor. Turkiyedeki gibi arkadasliklari yurtdisinda bulamazsin,oncelikle bulundugun yerin Turkiye olmadigni kabul et. Ben Amerikada yasiyorum 3 yil olacak maalesef davranislarin NEEDY bundan sonrasini Ingilizce yazicam Turkcesini bilemedim. Cevirme yetenegim cok fazla yok. People smell desperation miles away.They wont wanna be friends someone needy , their culture is different than ours. U wont be appreciated unless u provide self esteem,strong mind and indepence. Thats what people say :Dont depend on anyone...That s the mentality and key of living outside of Turkey.

Umarim anlamissindir canim senin ihtiyacin olan seylere onlarin ihtiyaci yok, zatern kisa sure kalicaksin ne zamanlar gelecek arkadasssiz yasaman gerekecek. Artik lise caginda degilsin bir kosede oturup beni disladilar diye uzulme kismini gec artik.Yetiskin bir insansin kendini mesgul et, sinemaya git, operaya git. Ben Amsterdam a gitmistim 2 arkadasimla ama arkadaslarim cok cimri cikti ve yanlarina yeterli para almamislar. Hic bir aktiviteye katilmadilar, herseye pahali dediler, hic bir eglence yerien gitmediler aval aval sokaklarda dolastilar. Ben arkadasim oldugu halde onlari birakip tek basima Amsterdami altini ustune getirdim ve inan cok eglendim. Konsere gittim,muze gezdim, kanal turuna katildim, fotograf cektim, yedim ictim, hatta konserde iki kizla tanisip onlarla eglendim. Kendini kasma elbet insanlarla tanisirsin. Arkadas canlisi ol ne bileyim birini kahveciye davet et benden olsun vs de... bunlar kucuk adimlar ama sevimli adimlar. Boylelikle arkadas bulursun. Bulmazsanda olmezsin inan,sormaktan cekinme partimi var bende davetlimiyim vs diye sor evet derlerse gidersen demezlerse gitmezsin en kotu yani...
 
Son düzenleme:
Canim tutturmussun bir arkadas arkadas diye... Benim yillardir cok uzun zamandir oyle arkadasim diyebilecegim hic kimsem yok.Arkadaslarimin cok oldugu zamanlarda en cok hasari ben gordum simdi kafam rahat. Mesela universitede evim vardi arkadaslarim sagolsun gezmisler gezmisler sonrada ogrenci yurdunun kapilari kapaninca evime gelmisler. Benide cagirmamislardi bile. Otel sanki benim evim.Eve geldikleri gibi haftasonu kahvaltiyada kalir hem yardim etmez hem hizmet bekler yiyecek stoklarimizi da eritirlerdi. Oysaki ogrenciydik ellerinde bir litre kolayla gelmediler. Borc isteyen geri vermeyen, kiyafetlerimi ben giymeden kirletip kirletip yikamadan giyen vs...evime verilen zarar ziyan hesabi yok. Iyiki arkadasim yok valla tum zarar ziyan gitti simdi. Ustelik aradin aramadin ilgi gostermedin diye tafra yapacak insada yok. Elbette disari arada ciktigim tanidiklarim var ama mesafemiz var hep. Arkadaslik maalesef iliskiler gibi resmen baglilik ve emek istiyor. Turkiyedeki gibi arkadasliklari yurtdisinda bulamazsin,oncelikle bulundugun yerin Turkiye olmadigni kabul et. Ben Amerikada yasiyorum 3 yil olacak maalesef davranislarin NEEDY bundan sonrasini Ingilizce yazicam Turkcesini bilemedim. Cevirme yetenegim cok fazla yok. People smell desperation miles away.They wont wanna be friends someone needy , their culture is different than ours. U wont be appreciated unless u provide self esteem,strong mind and indepence. Thats what people say :Dont depend on anyone...That s the mentality and key of living outside of Turkey.

Umarim anlamissindir canim senin ihtiyacin olan seylere onlarin ihtiyaci yok, zatern kisa sure kalicaksin ne zamanlar gelecek arkadasssiz yasaman gerekecek. Artik lise caginda degilsin bir kosede oturup beni disladilar diye uzulme kismini gec artik.Yetiskin bir insansin kendini mesgul et, sinemaya git, operaya git. Ben Amsterdam a gitmistim 2 arkadasimla ama arkadaslarim cok cimri cikti ve yanlarina yeterli para almamislar. Hic bir aktiviteye katilmadilar, herseye pahali dediler, hic bir eglence yerien gitmediler aval aval sokaklarda dolastilar. Ben arkadasim oldugu halde onlari birakip tek basima Amsterdami altini ustune getirdim ve inan cok eglendim. Konsere gittim,muze gezdim, kanal turuna katildim, fotograf cektim, yedim ictim, hatta konserde iki kizla tanisip onlarla eglendim. Kendini kasma elbet insanlarla tanisirsin. Arkadas canlisi ol ne bileyim birini kahveciye davet et benden olsun vs de... bunlar kucuk adimlar ama sevimli adimlar. Boylelikle arkadas bulursun. Bulmazsanda olmezsin inan,sormaktan cekinme partimi var bende davetlimiyim vs diye sor evet derlerse gidersen demezlerse gitmezsin en kotu yani...

:46::46:

Çok güzel anlatmışsın canım... Aynı fikirdeyim...


People smell desperation miles away.They wont wanna be friends someone needy , their culture is different than ours. U wont be appreciated unless u provide self esteem,strong mind and indepence. Thats what people say :Dont depend on anyone...That s the mentality and key of living outside of Turkey.

Çevirisi: İnsanlar çaresizliğin kokusunu kilometrelerce uzaktan alabilirler. İnsanlar muhtaç görünümlü biriyle arkadaş olmak istemezler, onların kültürleri bizim kültürümüzden çok daha farklı. Benlik saygısı, özgüven ve güçlü fikirleri sağlamadığın sürece onlar tarafından takdir görmeyeceksindir. İnsanların dediği tek şey: kimseye bağlı olmayın... Türkiye dışında yaşamanın anahtarı ve mantığı budur...

Çok doğru söylüyor arkadaşımız. Kesinlikle böyle.
Sen yurtdışı deneyimini olması gerekenden çok farklı yaşıyorsun.
Elinde kocaman bir özgürlük var şu an, bu özgürlüğü doyasıya kültürel aktiviteler, geziler, farklı yerler keşifleri ile geçirmen gerekirken arkadaş derdine düşmüş vaziyettesin.
Sana senden iyi arkadaş olabilir mi? Bence şu halinden bir silkin, bir arın.. Mesela sabah kalktığında güzel bir duş al, kocaman bir nefes çekerek içine koşuya çık...
Türkiye'de asla yapamayacağın şeyleri yap mesela, farklı müzeleri gör... Oradaki sosyal imkanlardan yararlan...
Herşeyden öte, kendi özgüvenini bir an önce kazan ve özgürlüğünün tadını çıkart!
(Tabii belirli ölçü ve çerçevede :34:)
 
Canim tutturmussun bir arkadas arkadas diye... Benim yillardir cok uzun zamandir oyle arkadasim diyebilecegim hic kimsem yok.Arkadaslarimin cok oldugu zamanlarda en cok hasari ben gordum simdi kafam rahat. Mesela universitede evim vardi arkadaslarim sagolsun gezmisler gezmisler sonrada ogrenci yurdunun kapilari kapaninca evime gelmisler. Benide cagirmamislardi bile. Otel sanki benim evim.Eve geldikleri gibi haftasonu kahvaltiyada kalir hem yardim etmez hem hizmet bekler yiyecek stoklarimizi da eritirlerdi. Oysaki ogrenciydik ellerinde bir litre kolayla gelmediler. Borc isteyen geri vermeyen, kiyafetlerimi ben giymeden kirletip kirletip yikamadan giyen vs...evime verilen zarar ziyan hesabi yok. Iyiki arkadasim yok valla tum zarar ziyan gitti simdi. Ustelik aradin aramadin ilgi gostermedin diye tafra yapacak insada yok. Elbette disari arada ciktigim tanidiklarim var ama mesafemiz var hep. Arkadaslik maalesef iliskiler gibi resmen baglilik ve emek istiyor. Turkiyedeki gibi arkadasliklari yurtdisinda bulamazsin,oncelikle bulundugun yerin Turkiye olmadigni kabul et. Ben Amerikada yasiyorum 3 yil olacak maalesef davranislarin NEEDY bundan sonrasini Ingilizce yazicam Turkcesini bilemedim. Cevirme yetenegim cok fazla yok. People smell desperation miles away.They wont wanna be friends someone needy , their culture is different than ours. U wont be appreciated unless u provide self esteem,strong mind and indepence. Thats what people say :Dont depend on anyone...That s the mentality and key of living outside of Turkey.

Umarim anlamissindir canim senin ihtiyacin olan seylere onlarin ihtiyaci yok, zatern kisa sure kalicaksin ne zamanlar gelecek arkadasssiz yasaman gerekecek. Artik lise caginda degilsin bir kosede oturup beni disladilar diye uzulme kismini gec artik.Yetiskin bir insansin kendini mesgul et, sinemaya git, operaya git. Ben Amsterdam a gitmistim 2 arkadasimla ama arkadaslarim cok cimri cikti ve yanlarina yeterli para almamislar. Hic bir aktiviteye katilmadilar, herseye pahali dediler, hic bir eglence yerien gitmediler aval aval sokaklarda dolastilar. Ben arkadasim oldugu halde onlari birakip tek basima Amsterdami altini ustune getirdim ve inan cok eglendim. Konsere gittim,muze gezdim, kanal turuna katildim, fotograf cektim, yedim ictim, hatta konserde iki kizla tanisip onlarla eglendim. Kendini kasma elbet insanlarla tanisirsin. Arkadas canlisi ol ne bileyim birini kahveciye davet et benden olsun vs de... bunlar kucuk adimlar ama sevimli adimlar. Boylelikle arkadas bulursun. Bulmazsanda olmezsin inan,sormaktan cekinme partimi var bende davetlimiyim vs diye sor evet derlerse gidersen demezlerse gitmezsin en kotu yani...

canım mesajın beni özeleştiri yapmaya yöneltti. evet ben geldiğimden beri bu arkadaşsızlık konusuna fena atktım ve bu yara içimde büyüdükçe büyüdü, aslında bişiler yapabilirim okulun spor salonuna yazılmak ggibi, ama yapmıyorum internette takılıp saçma sapan sitelerde sözlüklerde takılarak ve dizileri izleyerek acımı biraz unutuyorum. kendimi uyuşturuyorum gibi geliyo bu da. yani karamsar ve kötümserliği yenemiyorum kafayı taktıkça iyice atalet haline geliyorum. bi de burda havalar o kadar soğuk ki bu da bahanem oluyor erteliyorum, "aman ya havalar ısınsın o zaman giderim spor salonuna" moduna giriveriyorum. ki havalar da ne zaman ısınır allah bilir!

ya bide şu yazdığın quot beni çok etkiledi. benim durumum bu mu acaba? şimdi örnek veriyim okuldaki koordinatörler değişim öğrencileri için etkinlik düzenliyor ben de gidiyorum. gidince birileriyle sohbet etmek istiyorum yalnız kalırım die korkuyorum. neyse 5-10 dakka muhabbetten sonra sohbet bitiyo ve sonra korktuğum başıma geliyo, ben yalnız kalıveriyorum!! herkes birbiriyle muhabbet ederken ben de bi gruba yanaşıp dinleme moduna geçiorum. "nasıl olsa onlar birbirinin arkadaşı, onlar kaynaşık" die düşünerek muhabbete dalmayı düşünmüyorum bile. ama böle yüzlerini gözetliyorum resmen bana da bişi sorsunlar dahil etsinler diye ama yok yok :((( beni sallamıyolar beni yok sayıyolar diye düşünüyorum bu düşünceler de suratıma yansıyo olabilir ister istemez bunun farkında değilim :(( hayran hayran izliyor da olabilirim grubun bakımlı popüler şen şakrak kahkahalar atan kızlarını :( her gittiğimde istisnasız bu durum başıma geliyo ben yalnız kimseyle konuşmadan mal gibi kalıyorum ve artık bu etkinliklere katılmıyorum çünkü moralim çok bozuluyo ağlayasım geliyo. bide tabi saygıları yok hemen almanca konuşuyolar ben bilmiyorum ki almanca, düşüncezsizler insan ing. konuşur. yani "ben alm. bilmiorum ing. konuşun" da demiyorum onlar düşünmedikten sonra! cnm bu durumlarda bana ne tavsiye edersin? yani beni yok saymamaları için falan ne yapabilirim?
 
aslında gayet açık gibi...Başka bir ülke,ve adaptasyon.kendine güvenin azaldıkça hırçınlaşırsın,hırçınlaştıça insanlar senden uzaklaşır.Sabırlı olmalısın,sempatik,girişken.işin çoğu sana düşüyo.zahmetide.sürekli çevre edinmeye çalış.arta kalan zamandada kendi kendine yetinebileceiğin şeyler bul.Hatta bu dönem iletişim becerisi ile ilgili şeyleri daha çok oku.oranın kültürünü
algılamaya çalış.uyum sağlamaya.kolay gelsin.
 
yok cnm öyle deil. değişim öğrencisi olarak yurtdışına geldim, diğerlerinden 1 hafta geç geldiğim için dışlandım. yalnızlık çekiyorum.

ailemi üzmemek için "burda herley yolunda" diorum onlara. sevgilime dert yanmak istiyorum "gitmeseydin" diyor dinlemiyor beni :( çok yalnızım çok

Ahh canim sen halla ordamsin:)
Kac ayin kaldi? Kiz arkadasin yokmu tr':de okuldan geldiginde sik sik yazissaniz? Erkek arkadasinlada konuda bilirsin ordan burdan en azsinda canin sikilmaz. Orda ayrica Turk dernekleri olmazsi gerekiyor? Yokmu bir internetten arasdirsan? Cami vardir kezsin orda Turk kizlari sana arkadaslikda yapa bilir. Valla disini sikacaksin
Tr gidip rezil olma sonra. Aklinida basina topla asil oraya gitme nedenin kendini gelisdirmendi vE sen yanliz olsanda çok Şanslısın çünkü herkez senin bu yakaladığın fırsatı yakalayamaz. Bu yüzden salla o peynir kafalıları asıl sen onlara yüz verme. Onlara takılsaydin asıl Her gece bir barda sabahlar sonra o halinle okula gitmek zorunda kaldırdin. Rehber kitabın varmi türkce / Almanca? Eyer soruların varsa almancaya tercüme etmeye çalışırız senin için ( tabi bunu nisanlimdan istemeliyim) bu arasa turk bakalida kesin oralarda vardır diyeceğim ama kimseyle samimi olma kezsin oralar leş gibidir.
Neyse tatlım cogu bitti azı kalmadimi? Söyle hayal et, tr döndüğümde hava süper olacak, tatil, Bayram vs. Vs. Diye hayal et bari avut kendini. Kocaman öptüm seni deli kiz
 
Son düzenleyen: Moderatör:
:46::46:

Çok güzel anlatmışsın canım... Aynı fikirdeyim...




Çevirisi: İnsanlar çaresizliğin kokusunu kilometrelerce uzaktan alabilirler. İnsanlar muhtaç görünümlü biriyle arkadaş olmak istemezler, onların kültürleri bizim kültürümüzden çok daha farklı. Benlik saygısı, özgüven ve güçlü fikirleri sağlamadığın sürece onlar tarafından takdir görmeyeceksindir. İnsanların dediği tek şey: kimseye bağlı olmayın... Türkiye dışında yaşamanın anahtarı ve mantığı budur...

Çok doğru söylüyor arkadaşımız. Kesinlikle böyle.
Sen yurtdışı deneyimini olması gerekenden çok farklı yaşıyorsun.
Elinde kocaman bir özgürlük var şu an, bu özgürlüğü doyasıya kültürel aktiviteler, geziler, farklı yerler keşifleri ile geçirmen gerekirken arkadaş derdine düşmüş vaziyettesin.
Sana senden iyi arkadaş olabilir mi? Bence şu halinden bir silkin, bir arın.. Mesela sabah kalktığında güzel bir duş al, kocaman bir nefes çekerek içine koşuya çık...
Türkiye'de asla yapamayacağın şeyleri yap mesela, farklı müzeleri gör... Oradaki sosyal imkanlardan yararlan...
Herşeyden öte, kendi özgüvenini bir an önce kazan ve özgürlüğünün tadını çıkart!
(Tabii belirli ölçü ve çerçevede :34:)

Canim cevirdigin icin tsk ederim ben Ingilizceye hakim olsamda cevirme yetenegim maalesef cok fazla yok.BaZen Ingilizce yazmasi bile kolay oluyor cunku anlamlarin tam karsiligi Turkcede olmuyor ya da ben bulamiyorum. Sagol yardimin icin.
 
canım mesajın beni özeleştiri yapmaya yöneltti. evet ben geldiğimden beri bu arkadaşsızlık konusuna fena atktım ve bu yara içimde büyüdükçe büyüdü, aslında bişiler yapabilirim okulun spor salonuna yazılmak ggibi, ama yapmıyorum internette takılıp saçma sapan sitelerde sözlüklerde takılarak ve dizileri izleyerek acımı biraz unutuyorum. kendimi uyuşturuyorum gibi geliyo bu da. yani karamsar ve kötümserliği yenemiyorum kafayı taktıkça iyice atalet haline geliyorum. bi de burda havalar o kadar soğuk ki bu da bahanem oluyor erteliyorum, "aman ya havalar ısınsın o zaman giderim spor salonuna" moduna giriveriyorum. ki havalar da ne zaman ısınır allah bilir!

ya bide şu yazdığın quot beni çok etkiledi. benim durumum bu mu acaba? şimdi örnek veriyim okuldaki koordinatörler değişim öğrencileri için etkinlik düzenliyor ben de gidiyorum. gidince birileriyle sohbet etmek istiyorum yalnız kalırım die korkuyorum. neyse 5-10 dakka muhabbetten sonra sohbet bitiyo ve sonra korktuğum başıma geliyo, ben yalnız kalıveriyorum!! herkes birbiriyle muhabbet ederken ben de bi gruba yanaşıp dinleme moduna geçiorum. "nasıl olsa onlar birbirinin arkadaşı, onlar kaynaşık" die düşünerek muhabbete dalmayı düşünmüyorum bile. ama böle yüzlerini gözetliyorum resmen bana da bişi sorsunlar dahil etsinler diye ama yok yok :((( beni sallamıyolar beni yok sayıyolar diye düşünüyorum bu düşünceler de suratıma yansıyo olabilir ister istemez bunun farkında değilim :(( hayran hayran izliyor da olabilirim grubun bakımlı popüler şen şakrak kahkahalar atan kızlarını :( her gittiğimde istisnasız bu durum başıma geliyo ben yalnız kimseyle konuşmadan mal gibi kalıyorum ve artık bu etkinliklere katılmıyorum çünkü moralim çok bozuluyo ağlayasım geliyo. bide tabi saygıları yok hemen almanca konuşuyolar ben bilmiyorum ki almanca, düşüncezsizler insan ing. konuşur. yani "ben alm. bilmiorum ing. konuşun" da demiyorum onlar düşünmedikten sonra! cnm bu durumlarda bana ne tavsiye edersin? yani beni yok saymamaları için falan ne yapabilirim?

Canim oncelikle lutfen guclu ol, bu degisim surecinin sana avantaj oldugunu gitmek isteyen cok kisinin sirada oldugunu unutma. Ne guzel caliskan ve akilli bir kizsin degisim programina kabul edilmissin. Bir Turk olarak alistigin duzeni beklemen normal buna kultur soku deniyor. Panikleme hemen. Turkiyedeki gibi degil olaylar. Mesela Turkiyede insanlar sadece tanidiklarina selam verir degilmi. Fakat Amerikada oyle degil supermarkete bile gittiginde,yolda yuruyorsan, yuzune bakan herkese -Hey how u doin... diyorsun illaki bir selamlama oluyor. Ben ilk geldigimde yapmazdim sonra esim uyarmisti bir merhaba desene cok kaba gozukuyorsun bu halin ne demisti. Bende tanimadigim insana ne diye selam vereyim demistim:DDDD Ama oyle degil iste mutlaka simdi birinin yanindan gecerken -excuse me diyorum bo bol selam veriyorum insanlari tanimadigim halde. Senin grup sanip kaynasti dedigin insanlarda eminim kaynasmamistir. Bence durumlari small talk veya aktivite arkadasligi. Yabancilar etraflarindaki insani tamamen sevmese bile veya arkadas materyali bulmasalar bile baglantilarini koparmazlar. Network olayi vardir onlarda cevrelerini genis tutarlar.Small talk dedigim olay herhangi bir yerde cok tanimisligin olmsada ayak ustu havadab sudan sohbet. Ben bazen tanimadigin insanlarla bile boyle small talk tarzinda konusuyorum bazen o insanlari hic gormuyorum bazen telefon degisiyoruz genelde denk gelirsem goruyorum . Aktivite arkadasligida adi ustunde zaten gercekten arkadas olmasalarda gezme yeme icme parti gibi seyleri paylastigin arkadaslar. Hani oturup dert anlatmiyorsun zaten anlatmada adin hemen Drama queen e cikar. Cok ilginc iste yabancilar mesela dert anlatsan dinlemek istemezler ama tanimadiklari insanlarla hemen kaynasip icmeye gidebilirler veya eglenirler oyle iste:) Sen kendini dahil et konusurken kontrolu ele al bol bol saka yap ...Almanca konusurlarsa anlamazsan soylemeye calis kibarca aslinda sende denesen cok iyi olur pratik yapmis olursun. Eminim sana kasitli degilir kendi dilleri sonucta rahat ediyorlardir o sekilde.Bol sans senin yok dislandim, yok kaynastilar beni almadilar tarzindaki dusuncelerinin farkinda bile degildir onlar. Bence diger insanlarda senin soguk kaynasmayi sevmeyen cekingen biri oldugunu dusunuyor olabilirler.
 
Missplayful şahane anlatmış bir de şu var acaba tavırlarım hafif mi ondan mı erkeklere arkadaşça yaklaştığım halde farklı tepkiler alıyorum diye düşünme. Problem senden kaynaklanmıyor aslında, nasıl ki sen erasmusa gittiğinde bir ortam yapmadan dönmek istemiyorsan, birsürü arkadaşın olsun, partilere katıl, sosyalleş vs. vs. istiyorsan, onlar da skor yapmak istiyor hazır yurtdışına açılmışken, ona odaklandıkları içinde kendilerine yaklaşan her dişiye acaba bir ihtimal olabilir mi diye bakıyorlar.
 
Missplayful şahane anlatmış bir de şu var acaba tavırlarım hafif mi ondan mı erkeklere arkadaşça yaklaştığım halde farklı tepkiler alıyorum diye düşünme. Problem senden kaynaklanmıyor aslında, nasıl ki sen erasmusa gittiğinde bir ortam yapmadan dönmek istemiyorsan, birsürü arkadaşın olsun, partilere katıl, sosyalleş vs. vs. istiyorsan, onlar da skor yapmak istiyor hazır yurtdışına açılmışken, ona odaklandıkları içinde kendilerine yaklaşan her dişiye acaba bir ihtimal olabilir mi diye bakıyorlar.

Erkekler dunyanin neresine gidersen git maalesef ayni:))) Yani guzelede cirkinede ayni yaklastiklari icin kimse kendini suclamasin.... Napalim bunlarinda yaradilistan gelen huylari bu deyip ignore edip o sekilde yasamak lazim:D
 
Bence sizin probleminiz "HOMESICK" yani evini,aileni,arkadaslarini,vatanini ozluyorsun.Cok uzun zamandir yurtdisinda yasayan biri olarak bilirim.Sizin kadar olmasada donem donem depresyona girdigim oluyor.Endiselenmeyin eve dondugunuz zaman hicbir seyiniz kalmaz.Sanirim bir kac ay sonra doneceksiniz.Sayili gun cabuk gecer.Sizin hayatiniz o ulkede gecmeyecekki.Birakin arkadas yok,o yok bu yok diye dertlemeyi tadini cikarin.Tek basiniza gezin,bol bol fotograflar cekin,yuruyus yapin.Baharin tadini cikarin.Hayat cok guzel hicbir gununu kacirmayin derim ben.
 
Back
X