bıktım bıktım bıktım
su an ısteyım anlatacak benı sakınleştırecek kımse yok
beyefendiyle uc gundur kavgalıyız bır barıstık tamam derken bırden bı daha
ben sınır hastası oldum durduk yerde sınırlenen asabılıkten bası agrıyan bır kız oldum cıktım
bu ılışkı bı cok yıprattı dun ayrılmak ıstedıgımı soyledım annemlerle konusacagım senın csaretın yoksa sızınkılerle de ben konusayım dedım
hayır ben bırakmıyorum sende kımseye bır sey anlatmayacaksın dedı bende gorursun dedm
sabah dusunmemek için kalktım adlıyeye gıttım
defalarca aramıs en sonunda actım kararlı mısın ne yapıyorsun sen dedı
bende evet kararlıyım eve gıdınce konusacagım dedım
cok pşman olcaksın benım kıymetıı bılemedın dedı
kızlar bu ınsan bana soz verıyor kavga sonucu ıstedıgın gıbı olacagım tamam her sey guzel olacak dıyor gece bana bır ıyı geceler demeye usenıyor nolmus uyuyakalmış hep uyku hep bıktım artık
normal konusurken ben bıraz sesımı yukselteyım hemen bagırıp cagırmaya baslıyor
bılıyorum basıt seyler ama buyute buyte sınır hastası oldum durduk yerde aglaysım bır seyler parcalayasım gelıyor
sızde boyle kavgalar eder mıydınız
ayrılınca gerı donusu olmaz bılıyorum tam olarak cesaretım var mı onu da bılmıyorum sonucta paylaşılan seler o kadar anı emek var
kafamı toplayıp hıcbır sey yapamıyorum tamamen sınır kupuyum
ne yapmam gerek yada nasıl davranmalıyım telı kapatıp acmayayım mı bendekı bu sınır halı nasıl gecıcek
lmaz:
